คนจน กินอาหารราคาถูก
คนรวยกินอาหารราคาแพง

อาหารราคาถูก  ถ้าเรียบง่าย สะอาดและสอดคล้องตามฤดูกาล ย่อมทำให้สุขภาพดี
อาหารราคาแพง   มักปรากฏว่าสะอาด  วัตถุดิบต่างถิ่น  อร่อยจากการปรุงแต่งที่ซับซ้อน  จนทำให้กินล้นเกิน ย่อมทำให้สุขภาพไม่ดี

ทั้งคนจน คนรวย  มักกินอาหารที่ให้พลังงานสูง    รสหวาน  มัน เค็ม  หรือจัดจ้านเป็นสรณะตามกระแส
ยุคสมัยจึงได้ข้ามพ้นความอดอยากไปนานแล้ว   และสถาปนาเป็นการกินที่ล้นเกิน  อร่อยแปลกลิ้น วัตถุดิบข้ามโลกหรือ
หายากยิ่งดี  กินแล้วสะท้อนความมีฐานะ   ผู้คนแห่งยุคสมัยจึงทำให้เครื่องในต้องทำงานหนัก  แต่เคลื่อนไหวน้อย  ทำให้มีส่วนเกินมาก
เลือดข้นหนืด  และเป็นสาเหตุทำให้อวัยวะภายในไม่โลง   การหมุนเวียนไม่ดี   การระบายของเสียประสิทธิภาพต่ำลงเรื่อยๆ
มีภาวะสกปรกจากภายในเกาะแน่นในระบบหลอดเลือด  ตับ ไต  และลำไส้  ทำให้ความอ่อนแอแผ่ซ่านถ้วนทั่วยั่งยืนตามบริบทการบริโภคที่บิดเบี้ยวไปโข

เสรีภาพในการกินดื่ม   ได้ถูกห้อมล้อมด้วยสินค้าที่ไม่เป็นมิตรกับสุขภาพ
วิถีแห่งสุขภาพมีแนวทางที่ตีบตัน  ไปตามกระแสหลักที่แปลกแยกจากธรรมชาติเพิ่มขึ้น
ผู้คนอาจมีอายุยืนขึ้น   แต่ก็ต้องพึ่งหมอ พึ่งยาเป็นสรณะ  ไม่ได้เป็นอิสระในการดูแลตนเองอย่างแท้จริง
ชีวิตที่ดำรงอยู่ต้องโหนยา   อาหารเสริม   โรงพยาบาล และเครื่องพยุงชีพในวาระสุดท้าย

ที่สุดคนร่ำรวยนั่นแหละ ที่ต้องติดกับดักความร่ำรวย ที่พันธนาการด้วยความสะดวกสบายที่เบี่ยงเบนไปจากธรรมชาติของร่างกาย
พวกเขาได้รับรางวัลแห่งชีวิตในโลกนี้อย่างยุติธรรมแล้ว   โดยสำนึกสุดท้ายโดยมากก็ที่โรงพยาบาล
ในขณะที่คนจน  ถ้ารู้จักกินอยู่เรียบง่าย  ดำรงอยู่ในแนวทางธรรมดา ธรรมชาติแล้ว
สุขภาพที่ดีแข็งแรง   ก็จักกลายเป็นความยุติธรรมของชีวิตในบั้นปลาย  
โดยสามารถธำรงไว้ซึ่งอิสรภาพในร่างกาย และสำนึกสุดท้าย ณ ที่บ้าน  ก็ยังดีซะกว่า ..