ดิฉันทำงานด้านบริการลูกค้า มีหัวหน้างานหรือผู้จัดการแผนกเป็น เกย์ นิสัยคล้ายๆผู้หญิงเอามากๆ จุกจิกขี้บ่นพอสมควร ตัวดิฉันเองกับผู้จัดการอายุต่างกัน
20 ปีได้ ดิฉันเองเป็นหัวหน้าพนักงานในแผนกนี้ ที่ขึ้นตรงกับคำสั่งของพี่แกที่เป็นผู้จัดการอีกที ส่วนตัวสนิทกับพี่แกพอสมควรเรียกว่าพี่ และพี่แกจะเรียกเรา
เป็นกันเองมาก ใช้คำว่า กูในบางครั้งที่อยู่กันเอง ที่ไม่มีลูกค้า เค้าก็เอ็นดูเราเหมือนลูกหลาน เราเองก็เคารพเค้าเหมือน พี่เหมือนผู้ใหญ่คนนึง แต่เมื่อเราทำผิดหรือลูกน้องคนอื่นทำผิด พอจะอธิบายพี่แกจะไม่ค่อยฟังเหตุผลสักเท่าไหร่ และตัดสินว่าผิดไปเลย แรกๆพยายามอธิบายเสมอเมื่องานมีความผิดพลาด
พอหลังๆมาเราจะไม่ได้อธิบายอะไรแล้วปล่อยเลยตามเลย แกจะได้ไม่เสียงดัง พอเป้นแบบนี้บ่อยครั้งเริ่มรู้สึกเบื่อ แต่พอแกโมโหหรือโวยวายทุกครั้งที่งานผิดพลาด พอเวลาผ่านไปแกจะมาง้อเราพยายามพูดดีและเปลี่ยนเรื่อง ทำให้ลืมเรื่องงานที่เพิ่งทะเลาะกันทุกครังไป แต่ในความรู้สึกเราเริ่มเบื่อปัญหานี้ แต่ต้องเจอหน้าแกทุกวันทำไง
รู้สึกเบื่อหน่ายหัวหน้างาน แต่ต้องทำงานกับเค้าทุกวันทำไงดี
20 ปีได้ ดิฉันเองเป็นหัวหน้าพนักงานในแผนกนี้ ที่ขึ้นตรงกับคำสั่งของพี่แกที่เป็นผู้จัดการอีกที ส่วนตัวสนิทกับพี่แกพอสมควรเรียกว่าพี่ และพี่แกจะเรียกเรา
เป็นกันเองมาก ใช้คำว่า กูในบางครั้งที่อยู่กันเอง ที่ไม่มีลูกค้า เค้าก็เอ็นดูเราเหมือนลูกหลาน เราเองก็เคารพเค้าเหมือน พี่เหมือนผู้ใหญ่คนนึง แต่เมื่อเราทำผิดหรือลูกน้องคนอื่นทำผิด พอจะอธิบายพี่แกจะไม่ค่อยฟังเหตุผลสักเท่าไหร่ และตัดสินว่าผิดไปเลย แรกๆพยายามอธิบายเสมอเมื่องานมีความผิดพลาด
พอหลังๆมาเราจะไม่ได้อธิบายอะไรแล้วปล่อยเลยตามเลย แกจะได้ไม่เสียงดัง พอเป้นแบบนี้บ่อยครั้งเริ่มรู้สึกเบื่อ แต่พอแกโมโหหรือโวยวายทุกครั้งที่งานผิดพลาด พอเวลาผ่านไปแกจะมาง้อเราพยายามพูดดีและเปลี่ยนเรื่อง ทำให้ลืมเรื่องงานที่เพิ่งทะเลาะกันทุกครังไป แต่ในความรู้สึกเราเริ่มเบื่อปัญหานี้ แต่ต้องเจอหน้าแกทุกวันทำไง