สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอบอกก่อนเลยว่าเราเป็นเด็กจบใหม่ 
เราเรียนจบมาช่วงเมษา พอจบมาก็ทำงานเล็กๆน้อยๆ ช่วยป้าข้างบ้าน ป้าแกเป็นนายหน้าขายที่ดิน+ขายบ้าน ป้าแกจ้างให้เราช่วยทำบัญชี ออกแบบบ้านบ้าน ดูงานก่อสร้างบ้านที่แกสร้างขึ้นมาใหม่เพื่อขายต่อให้ลูกค้าบ้าง ประมาณว่าป้าแกจ้างเรามาช่วยแกอีกแรง สำหรับเราโอกาสแบบนี้กับเงินวันละ 500 ถือว่าเยอะมากแล้ว เดือนๆนึงก็ได้เกินหมื่นอยู่ ไม่ต้องเดินทาง หรือมีเดินทางปป้าแกก็ให้ค่าน้ำมันรถต่างหาก
แต่ด้วยความที่เราอยากทำงานให้มันตรงสายเลย เราเลยขอป้าแกออกมาทำงานข้างนอกค่ะ วันที่มาสัมภาษณ์งานทางบริษัทไม่ได้แจ้งเลยค่ะว่ารายละเอียดหน้างานเราต้องทำอะไรบ้าง เขาต่อเงินเดือนเราลง เราก็อ่ะโอเคงานไม่ได้หาง่ายๆบวกกับไม่ได้ซีเรียสเรื่องเงินเท่าไหร่ เพราะอยากได้ประสบการณ์ แต่พอมาทำงานจริงๆ มันทำหลายอย่างมาก  ความรู้สึกว่างานมันเยอะมากๆ เราคุยกับเพื่อนที่ทำงานตำแหน่งเดียวกันแต่คนละบริษัทเพื่อนอึ้งเลยค่ะ ว่าทำไมทำหลายอย่างจัง มาทำงานสัปดาห์แรกได้อยู่ทำโอเลย บางวันทำโอถึง 2-3 ทุ่ม แต่พอเงินเดือนออก เราไม่ได้โอ คนอื่นได้กัน หรือเพราะเราใหม่เขาเลยไม่ให้โอ พอทำงานเดือนที่ 2 เราเริ่มมีปัญหากับหัวหน้า มีคนวางยาเราเรื่องงานนี่แหละ เราเองก็พลาดที่ไม่ได้ตรวจสอบก่อนส่ง เรามาเช็คอีกที ตอนเราจะทำต่อ เราเห็นว่ามันผิด เลยไปอธิบายให้หัวหน้าฟัง แต่หัวหน้าดูไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่เราอธิบาย ตอกกลับเราเสียงดังมาก ได้ยินทั้งออฟฟิศเลย เราว่าเราเล่าละเอียดมากว่าเกิดอะไรขึ้น ผิดตรงไหน แก้ปัญหายังไง แต่เราไม่ได้เล่าะว่ามันพลาดจากใคร เราไม่อยากมีปัญหา กลับบ้านมาเล่าให้แฟนเราฟังซึ่งแฟนเราไม่ได้ทำงานสายนี้แฟนเรายังเข้าใจเลย แต่หัวหน้าเราไม่เข้าใจ ละดูเหมือนไม่พยายามเข้าใจเราด้วย พอมาวันนึงเราป่วย(ต้องนอนโรงพยาบาล)ขอหยุดงาน (ช่วงไม่ผ่านโปรโดนหักเงินกันไป) เราโดนตามงาน ซึ่งมันยิ่งตอกย้ำความรู้สึกอยากลาออกของเราเข้าไปอีก ตื่นเช้ามาไม่อยากไปทำงานเลย จัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี ไม่อยากให้ใครมาว่าได้ว่าเด็กจบใหม่ไม่ทนงาน งานเยอะเราไม่เกี่ยง แต่ก็เริ่มท้อตั้งแต่เราไม่ได้โอทีแล้วด้วย แต่เรื่องคนนี่ไม่ไหวๆจริงๆ หมดไฟตั้งแต่เดือนแรกเลย ที่บ้านอยากให้ลาออก แต่เรารู้สึกว่าที่อื่นก็น่าจะเจอคนแบบนี้รึเปล่า เราเลยอยากถามพี่ๆว่าเคยเจอแบบนี้ไหม จัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี