เคยได้ยินชื่อ ... บ่อเกลือ มานานมากแล้ว แต่พึ่งได้มีโอกาสไปเจอสถานที่จริง
รู้สึกตื่นเต้นกับบรรยากาศ และ ความน่าสนใจของสถานที่มาก เลยมาเล่าให้ฟังค่ะ

ที่มาที่ไปของทริปนี้ ...
มาจากการไปเที่ยว กับ MYCITY ทริป ไปเที่ยวเมืองน่าน อย่างที่น่าน เป็นอยู่
>> [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/events/500941743276173/



ทริปนี้ เราพักที่ โฮมสเตย์ของคุณพี่ป้านาคนสวยกันค่ะ ... (หรือ ที่ รู้จักกันเยอะ ในนาม โรงเรียนชาวนา อ. ปัว จ. น่าน)
ตลอดทริปมีกิจกรรมท่องเที่ยวเยอะมาก  [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราได้ไปศักการะศาลเจ้าพ่อหลวงภูคา, เที่ยวน้ำตกศิลาเพชร, วัดพระธาตุจอมพริก, วัดหนองบัว, วัดบ้านต้นแหลง, วัดปรางค์, ชมเครื่องเงิน, สักการะอนุสาวรีย์พระยาผานอง, ชมวัดร้องแง, บ่อเกลือ, ... เข้าที่พัก บ้านพักอุทธยานภูคา, ชมหอศิลป์ริมน่าน, วัดพระธาตุแช่แห้ง, พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติน่าน,  วัดภูมินทร์, วัดพระธาตุช้างค้ำ, วัดหัวข่วง, วัดมิ่งเมือง …   แวะกิน ช๊อป เที่ยว  สนุกสนานกันตลอดทาง และ มาจบที่ ... วัดพระธาตุเขาน้อย วิวสวยสุดๆค่ะ   (คุ้มค่ามากที่ได้มาทริปนี้ค่ะ)


สิ่งหนึ่ง ที่อยากมาเล่าให้ฟัง  คือ การได้ไปที่ ... บ่อเกลือ ... ค่ะ

บ่อเกลือ ตั้งอยู่ใน อ. บ่อเกลือ อยู่ห่างจากตัวเมืองน่าน ประมาณ 80 กิโลเมตร
ที่นี้ถือว่า มีชื่อเสียงในด้านการทำเกลือบนภูเขา เป็น สถานที่มหัศจรรย์ สำหรับหนูเลยค่ะ
ที่นี่เป็น บ่อเกลือ ที่นำเกลือ ออกมาจากดิน โดยใช้กรรมวิธี ต้มเกลือแบบโบราณที่ไม่มีที่ใดเหมือน ....
สมัยก่อนที่นี่ เป็นแหล่งจำหน่ายเกลือไปยังกรุงสุโขทัย เชียงใหม่ เชียงตุง หลวงพระบาง รวมถึงสิบสองปันนา ด้วย





ประวัติบ่อเกลือ (ที่มา : wikipedia)
       อำเภอบ่อเกลือเดิมเรียกว่า เมืองบ่อ ซึ่งคงจะหมายถึงบ่อน้ำเกลือสินเธาว์ที่มีอยู่ในพื้นที่ซึ่งเดิมมีอยู่จำนวน 9 บ่อ
เมืองบ่อเดิมทีเป็นชุมชนขนาดใหญ่ มีความสำคัญมาตั้งแต่ในอดีตกาล ปรากฏหลักฐานทางประวัติศาสตร์ตามพงศาวดารเมืองน่านซึ่งพระเจ้าสุริยพงษผริตเดชได้แต่งรวบรวมขึ้นไว้
มีข้อความกล่าวถึงแหล่งผลิตเกลือที่สำคัญที่เป็นสาเหตุให้พระเจ้าติโลกราชแห่งเมืองเชียงใหม่ยกทัพมายึดเมืองน่าน เมื่อปี พ.ศ. 1993 ว่า ...

"เดิมทีเขตอำเภอบ่อเกลือเป็นป่าดงพงไพร ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่ มีหนองน้ำ ซึ่งพวกสัตว์ต่าง ๆ ชอบมากินน้ำในหนองน้ำแห่งนี้เป็นประจำ
และยังมีนายพรานผู้หนึ่งมาล่าสัตว์ และเห็นพวกเหล่าสัตว์ทั้งหลายมักจะกินน้ำที่นี่เป็นประจำ เมื่อลองชิมดูจึงรู้ว่ามีรสเค็ม ข่าวได้ล่วงรู้ไปถึงเจ้าหลวงภูคาและเจ้าหลวงบ่อ จึงได้มาดูบ่อน้ำเกลือ
และต่างก็ต้องการครอบครอง จึงคิดหาวิธีการโดยทั้งสองพระองค์ขึ้นไปอยู่ที่ยอดดอยภูจั๋น เพื่อแข่งขันกันพุ่งสะเน้า (หอก) แสดงการครอบครองบ่อน้ำเกลือ
เจ้าหลวงภูคาพุ่งหอกไปตกทางตะวันตกของลำน้ำมาง ตรงที่ตั้งหอนอกในปัจจุบัน เจ้าหลวงบ่อพุ่งหอกไปตกทางตะวันออกของลำน้ำมาง ตรงที่ตั้งหอเจ้าพ่อบ่อหลวงในปัจจุบัน
ผู้คนที่พากันมาดูการแข่งขันพุ่งหอก ได้นำเอาก้อนหินมาก่อไว้เป็นที่สังเกต แล้วตั้งเป็นโรงหอทำพิธีระลึกตอบแทนเจ้าหลวงทั้งสององค์ทุกปี
ภายหลังทั้งสองพระองค์คิดกันว่า จะนำคนที่ไหนมาอยู่ เมื่อปรึกษากันแล้ว เจ้าหลวงภูคาจึงไปทูลขอประชาชนที่อยู่เมืองเชียงแสนจากเจ้าเมืองเชียงรายมาหักร้างถางพงทำเกลืออยู่ที่นี่
ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของชาวบ่อหลวงในปัจจุบันนั่นเอง

ดังนั้นชุมชนบริเวณนี้จึงได้เกิดขึ้นและดำรงอยู่มาจนถึงปัจจุบันนี้ (ผู้เฒ่าผู้แก่เล่าว่า เดิมทีนั้นบรรพบุรุษอยู่ที่ประเทศมองโกเลียและประเทศจีน
หนี้ลี้ภัยมาทางแม่น้ำเหลืองเข้าสู่ประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ทางประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวไม่อนุญาตให้อาศัยอยู่ได้
จึงพากันข้ามแม่น้ำโขงมาอาศัยอยู่ที่เมืองเชียงแสน)"

ต่อมาเมื่อการปกครองของรัฐ เมืองบ่อจึงได้อยู่ในเขตการปกครองของอำเภอปัว
โดยแยกเป็น 2 ตำบล คือตำบลบ่อเกลือเหนือและตำบลบ่อเกลือใต้ ซึ่งในระยะหลังมีราษฎรจากพื้นราบมาทำการค้าขายและตั้งรกรากอยู่เป็นจำนวนมากประกอบกับราษฎรในพื้นที่ห่างไกล
จึงได้มีประกาศกระทรวงมหาดไทยแบ่งเขตการปกครองท้องที่อำเภอปัว จังหวัดน่าน โดยแยกตำบลบ่อเกลือเหนือและตำบลบ่อเกลือใต้เป็น กิ่งอำเภอบ่อเกลือ ตั้งแต่วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2531
และได้รับการยกฐานะเป็น อำเภอบ่อเกลือ เมื่อวันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2538



จากเดิม เล่ากันว่า มีบ่อเกลือถึงเก้าบ่อ แต่ปัจจุบันได้แห้งไปหมด เหลืออยู่เพียงสองบ่อเท่านั้น ชาวบ้านจะเรียกว่า บ่อเหนือและบ่อใต้
ตั้งอยู่ระหว่างเทือกเขาริมน้ำมาง บ่อเหนืออยู่ริมแม่น้ำบางส่วน บ่อใต้ห่าง ออกไปราว 500 เมตรติดเชิงเขาท้ายหมู่บ้าน
ทั้งสองบ่อกรุขอบด้วยคอกไม้กันดินปากหลุมถล่ม



ปัจจุบันชาวบ้านยังคงต้มแกลือด้วยวิธีแบบดั้งเดิม จะตักน้ำเกลือจากบ่อส่งผ่านมาตามลำไม้ไผ่สู่บ่อพัก



การทำ เกลือ ของชาวบ้านบ่อเกลือ นำน้ำเกลือที่ตักจากบ่อมาต้มในกะทะประมาณ 4-5ชั่วโมงให้น้ำเกลือระเหยแห้งจาก นั้นก็จะนำไม้พายมาตักเกลือใส่ตะกร้าที่แขวนไว้เหนือกะทะเพื่อให้น้ำเกลือไหลลงมาในกะทะ


ทำอย่างนี้ ไปเรื่อย จนน้ำในกะทะแห้ง หมดแล้วจึงตักน้ำเกลือจากบ่อมาใส่ลงไปใหม่

หลังจากนั้นใส่ถุงวางขาย กันหน้าบ้านเกลือ



ส่วนเจ้ากระทะ ที่เป็นพร๊อพถ่ายภาพให้ใครต่อใครหลายๆคน
เป็นแค่ขั้นตอนการแช่กะทะไว้ ก่อนล้าง และ นำมาต้มเกลือใหม่แค่นั้นค่ะ




เมืองน่านไม่มีไอโอดีนเหมือน เกลือทะเลจึงต้องมีการเติมสารไอโอดีนก่อนถึงมือผู้บริโภค

"""

เที่ยวได้อะไรมากกว่าที่คุณคิด จริงๆน่ะค่ะ


ทริปนี้ต้องขอบคุณ หัวหน้าทริป เป้ใบรองเท้าคู่ >>> http://ppantip.com/profile/159735
EVEN ทริปไปเที่ยวเมืองน่าน อย่างที่น่าน เป็นอยู่ >>> https://www.facebook.com/events/500941743276173/
ทริปดีดีจาก My City >>> https://www.facebook.com/mycity.tataya
ที่พักชิลๆ บ้านป้านาโฮมสเตย์
และเพื่อนร่วมทริปที่น่ารักทุกท่านค่ะ