สวัสดีครับ เพื่อนๆทุกคน วันนี้ ว่างเลยแวะ เข้ามา ทำรีวิวซะหน่อย
วันนี้ผมจะพาไป จังหวัดน่าน นะครับ ไปดู เกลือสินเธาว์ ที่ อำเภอบ่อเกลือ
........................................................................................................................................................................................
ประวัติความเป็นมา ของ ที่นี่นะครับ ข้อมูลจาก
http://qsna-nan.dld.go.th/index.php?option=com_content&view=article&id=14:2011-08-19-09-02-51&catid=5:2011-08-11-06-27-44
ชาวอำเภอบ่อเกลือ มีอาชีพทำนาทำไร่และทำเกลือสินเธาว์ด้วย ชาวบ้านจะนำน้ำในบ่อ ซึ่งมีรสเค็มมาต้มเพื่อผลิตเป็นเกลือสินเธาว์เพื่อบริโภคและจำหน่ายเป็นรายได้อีกทางหนึ่ง ชาวบ้านจะหยุดทำเกลือและปิดบ่อเกลือในช่วงเข้าพรรษาเพราะเป็นช่วงฤดูฝนและ ให้ชาวบ้านหันมาเข้าวัดทำบุญกัน
เตาต้มเกลือ
บ่อเกลือสินเธาว์ อ.บ่อเกลือ เป็นบ่อเกลือบนภูเขาแห่งเดียวในโลก มีลักษณะเป็นบ่อเกลือสินเธาว์ที่อยู่บนพื้นที่สูงปัจจุบันมีจำนวน 3 บ่อ คือ บ่อบ้านหลวง หมู่ที่ 1 ตำบลบ่อเกลือใต้ 2 บ่อ ห่างจากอำเภอ 1.5 กม. และบ้าน บ่อหยวก หมู่ที่ 3 ตำบลบ่อเกลือเหนือ 1 บ่อ ห่างจากอำเภอ 22 กม.
การค้นพบบ่อเกลือ “มี นายพรานผู้หนึ่งมาล่าสัตว์ และเห็นว่าพวกเหล่าสัตว์และเห็นว่าพวกเหล่าสัตว์ทั้งหลายมักมากินน้ำที่นี่ ประจำเมื่อลองชิมดูจึงรู้ว่าเค็ม ข่าวล่วงรู้ไปถึงเจ้าหลวงภูคา และเจ้าหลวงบ่อ จึงชวนกันมาดูน้ำเกลือ โดยที่ 2 พระองค์ ขึ้นไปอยู่ที่บนยอดดอยภูจั๋น เพื่อแข่งขันกันว่าพุ่งสะเดา (หอก) เจ้าหลวงภูคาพุ่งหอกไปตกทางตะวันตกของน้ำมาง ตรงที่ตั้งของหอนอกในปัจจุบัน เจ้าหลวงบ่อพุ่งหอกไปทางตะวันออกของน้ำมาง ข้ามน้ำมางตรงที่ตั้งของหอเจ้าพ่อหลวงในปัจจุบัน ชาบ้านที่ชมดูการพุ่งหอก ไปนำเอาหินมาก่อเป็นที่สังเกตแล้วตั้งเป็นโรงหอทำพิธีเพื่อตอบแทนบุญคุณเจ้า ทั้ง 2 พระองค์ ทุกปี ภายหลังทั้ง 2 พระองค์ คิดกันว่า จะนำคนที่ไหนมาอยู่ เมื่อปรึกษากันแล้วจึงนำคนที่อยู่เชียงแสน ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของชาวบ่อหลวง มาหักล้างถางพง และทำเกลืออยู่ที่นี่และอาศัยกันมาจนถึงปัจจุบัน
วิธีต้มเกลือ ปัจจุบัน ชาวบ้านยังคงต้มแกลือด้วยวิธีแบบดั้งเดิม โดยจะตักน้ำเกลือจากบ่อเกลือส่งผ่านมาตามลำไม้ไผ่สู่บ่อพักที่เป็นโอ่ง แล้วจึงค่อยนำน้ำเกลือมาต้มในกะทะใบบัวขนาดใหญ่ สุมไฟในเตาต้มเกลือให้ร้อนสม่ำเสมอ จากนั้นตักเกลือที่ตกผลึก ใส่ตะกร้าที่แขวนไว้บนกระทะเพื่อสะเด็ดน้ำ และนำเกลือในตะกร้าไปเก็บไว้ในเปาะ (ชะลอม) นำน้ำเกลือที่แห้งสนิทแล้วมาผสมไอโอดีน เพราะว่าเกลือของที่นี่ เค้าไม่มีสารไอโอดีนเหมือนเกลือจากทะเล จึงต้องมีการเติมสารไอโอดีนก่อน จำหน่าย เสร็จแล้วก็บรรจุถุงพลาสติกติดฉลากใส่ถุงวางขายกันหน้าบ้านเลย
............................................................................................................................................................................................
ที่นี่ การเดินทาง ค่อนข้างลำบาก เพราะเป็น เมือง ที่อยู่เป็นหุบเขา มีทางมาได้ 3 ทาง แต่ละ ทาง ต้องผ่านดอย ต่างๆ หลายดอย
ผมเดินทาง โดยผ่าน มาทาง อ.เมืองน่าน ผ่านปัว ผ่านดอยภูคา เพราะผมแวะนอน 1 คืน เพื่อดูดอกชมพูภูคา แล้วก็ เข้าสู่บ่อเกลือ
ส่วน ขากลับ ผม ใช้ ทางที่ผ่าน อ.สันติสุข ของบอกว่า ทางกำลังทำนะครับ ขึ้นเขาสูง หลายลูก พอๆกับ มาทาง ปัว ครับ
ส่วนอีกทาง ก็ เขาล้วนๆ เช่นกัน ผ่าน แม่จริม ครับ สรุป คือ บ่อเกลือ ถ้า คุณ ไม่คิดจะมาโดยตรง ที่นี่ไม่ใช่ทางผ่าน หรือแวะเที่ยว แน่นอนครับ แต่ถามว่าคุ้มมั้ย ผม ว่า แล้วแต่คนชอบ ใครชอบ บรรยากาศ เงียบๆ อยู่กับธรรมชาติ ภูเขา ต้นไม้ ที่นี่ ใช่เลยครับ
รูปที่ผม ลง นั้นอาจจะไม่เห็นเกลือ เพราะตอนที่ผมไปนั้น เค้าพึ่งต้มเกลือ นะครับ และไม่มีเวลารอ จนเค้าตักเกลือภาพที่ได้จะเป็นแค่ เกลือ กะทะต้มเกลือ ชะลอม เท่านั้น
[CR] ไปเที่ยว บ่อเกลือสินเธาว์ ที่อำเภอ บ่อเกลือ จังหวัด น่านกัน
สวัสดีครับ เพื่อนๆทุกคน วันนี้ ว่างเลยแวะ เข้ามา ทำรีวิวซะหน่อย
วันนี้ผมจะพาไป จังหวัดน่าน นะครับ ไปดู เกลือสินเธาว์ ที่ อำเภอบ่อเกลือ
........................................................................................................................................................................................
ประวัติความเป็นมา ของ ที่นี่นะครับ ข้อมูลจาก http://qsna-nan.dld.go.th/index.php?option=com_content&view=article&id=14:2011-08-19-09-02-51&catid=5:2011-08-11-06-27-44
ชาวอำเภอบ่อเกลือ มีอาชีพทำนาทำไร่และทำเกลือสินเธาว์ด้วย ชาวบ้านจะนำน้ำในบ่อ ซึ่งมีรสเค็มมาต้มเพื่อผลิตเป็นเกลือสินเธาว์เพื่อบริโภคและจำหน่ายเป็นรายได้อีกทางหนึ่ง ชาวบ้านจะหยุดทำเกลือและปิดบ่อเกลือในช่วงเข้าพรรษาเพราะเป็นช่วงฤดูฝนและ ให้ชาวบ้านหันมาเข้าวัดทำบุญกัน
เตาต้มเกลือ
บ่อเกลือสินเธาว์ อ.บ่อเกลือ เป็นบ่อเกลือบนภูเขาแห่งเดียวในโลก มีลักษณะเป็นบ่อเกลือสินเธาว์ที่อยู่บนพื้นที่สูงปัจจุบันมีจำนวน 3 บ่อ คือ บ่อบ้านหลวง หมู่ที่ 1 ตำบลบ่อเกลือใต้ 2 บ่อ ห่างจากอำเภอ 1.5 กม. และบ้าน บ่อหยวก หมู่ที่ 3 ตำบลบ่อเกลือเหนือ 1 บ่อ ห่างจากอำเภอ 22 กม.
การค้นพบบ่อเกลือ “มี นายพรานผู้หนึ่งมาล่าสัตว์ และเห็นว่าพวกเหล่าสัตว์และเห็นว่าพวกเหล่าสัตว์ทั้งหลายมักมากินน้ำที่นี่ ประจำเมื่อลองชิมดูจึงรู้ว่าเค็ม ข่าวล่วงรู้ไปถึงเจ้าหลวงภูคา และเจ้าหลวงบ่อ จึงชวนกันมาดูน้ำเกลือ โดยที่ 2 พระองค์ ขึ้นไปอยู่ที่บนยอดดอยภูจั๋น เพื่อแข่งขันกันว่าพุ่งสะเดา (หอก) เจ้าหลวงภูคาพุ่งหอกไปตกทางตะวันตกของน้ำมาง ตรงที่ตั้งของหอนอกในปัจจุบัน เจ้าหลวงบ่อพุ่งหอกไปทางตะวันออกของน้ำมาง ข้ามน้ำมางตรงที่ตั้งของหอเจ้าพ่อหลวงในปัจจุบัน ชาบ้านที่ชมดูการพุ่งหอก ไปนำเอาหินมาก่อเป็นที่สังเกตแล้วตั้งเป็นโรงหอทำพิธีเพื่อตอบแทนบุญคุณเจ้า ทั้ง 2 พระองค์ ทุกปี ภายหลังทั้ง 2 พระองค์ คิดกันว่า จะนำคนที่ไหนมาอยู่ เมื่อปรึกษากันแล้วจึงนำคนที่อยู่เชียงแสน ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของชาวบ่อหลวง มาหักล้างถางพง และทำเกลืออยู่ที่นี่และอาศัยกันมาจนถึงปัจจุบัน
วิธีต้มเกลือ ปัจจุบัน ชาวบ้านยังคงต้มแกลือด้วยวิธีแบบดั้งเดิม โดยจะตักน้ำเกลือจากบ่อเกลือส่งผ่านมาตามลำไม้ไผ่สู่บ่อพักที่เป็นโอ่ง แล้วจึงค่อยนำน้ำเกลือมาต้มในกะทะใบบัวขนาดใหญ่ สุมไฟในเตาต้มเกลือให้ร้อนสม่ำเสมอ จากนั้นตักเกลือที่ตกผลึก ใส่ตะกร้าที่แขวนไว้บนกระทะเพื่อสะเด็ดน้ำ และนำเกลือในตะกร้าไปเก็บไว้ในเปาะ (ชะลอม) นำน้ำเกลือที่แห้งสนิทแล้วมาผสมไอโอดีน เพราะว่าเกลือของที่นี่ เค้าไม่มีสารไอโอดีนเหมือนเกลือจากทะเล จึงต้องมีการเติมสารไอโอดีนก่อน จำหน่าย เสร็จแล้วก็บรรจุถุงพลาสติกติดฉลากใส่ถุงวางขายกันหน้าบ้านเลย
............................................................................................................................................................................................
ที่นี่ การเดินทาง ค่อนข้างลำบาก เพราะเป็น เมือง ที่อยู่เป็นหุบเขา มีทางมาได้ 3 ทาง แต่ละ ทาง ต้องผ่านดอย ต่างๆ หลายดอย
ผมเดินทาง โดยผ่าน มาทาง อ.เมืองน่าน ผ่านปัว ผ่านดอยภูคา เพราะผมแวะนอน 1 คืน เพื่อดูดอกชมพูภูคา แล้วก็ เข้าสู่บ่อเกลือ
ส่วน ขากลับ ผม ใช้ ทางที่ผ่าน อ.สันติสุข ของบอกว่า ทางกำลังทำนะครับ ขึ้นเขาสูง หลายลูก พอๆกับ มาทาง ปัว ครับ
ส่วนอีกทาง ก็ เขาล้วนๆ เช่นกัน ผ่าน แม่จริม ครับ สรุป คือ บ่อเกลือ ถ้า คุณ ไม่คิดจะมาโดยตรง ที่นี่ไม่ใช่ทางผ่าน หรือแวะเที่ยว แน่นอนครับ แต่ถามว่าคุ้มมั้ย ผม ว่า แล้วแต่คนชอบ ใครชอบ บรรยากาศ เงียบๆ อยู่กับธรรมชาติ ภูเขา ต้นไม้ ที่นี่ ใช่เลยครับ
รูปที่ผม ลง นั้นอาจจะไม่เห็นเกลือ เพราะตอนที่ผมไปนั้น เค้าพึ่งต้มเกลือ นะครับ และไม่มีเวลารอ จนเค้าตักเกลือภาพที่ได้จะเป็นแค่ เกลือ กะทะต้มเกลือ ชะลอม เท่านั้น