หาก ทางออก ที่ผมเข้าใจว่ามันเป็น การจบปัญหา การสิ้นสุดของปัญหา ออกไปแล้ว หนีไปแล้วสบายไม่มีอะไรรบกวนอีก
แล้วเลือก ความตาย หรือ การจบชีวิต เป็นคำตอบนั้น
อันนี้ขอบแสดงความเห็นส่วนตัวว่า ไม่ไช่แน่นอน..

ความตาย ไม่ใช่คำตอบสุดท้ายของการแก้ปัญหาชีวิต
แต่ที่เห็นข่าวคนฆ่าตัวตาย มาเป็นระยะๆนั้น เป็นตัวอย่างของ ความหลงผิด ที่เอาชีวิตตนเองเป็นเดิมพัน
เป็นความเปราะบางของความรู้สึก ที่ไม่มีหลักยึดอะไรให้ไขว่คว้าได้แล้วจึง ลงโทษ หรือ ให้รางวัล ความโง่
ของตนด้วยชีวิต ที่ตนเองคิดว่าไม่มีค่า มีราคากับใครๆ

หากความตาย เป็นทางออกของชีวิตจริง โลกนี้ก็คงแทบจะร้างผู้คนแน่..
เพราะทุกคนก็อยากหนีปัญหา อยากจบปัญหากันทั้งนั้น
โดยเฉพาะประเทศที่เขา อดอยาก แล้งแค้น การกินอยู่แสนลำบาก เต็มไปด้วยสงคราม และโรคภัย

โลกนี้คงไม่จำเป็นต้องมี ศาสดา ในการเผยแผ่ความเชื่อทางศาสนาใดๆ
มาให้คำสั่งสอนให้เราอยู่ร่วมกัน อย่างสันติ ไม่เบียดเบียนผู้อื่นหรือแม้แต่ ตนเอง

หากมีใครที่มีประสบการณ์เฉียดตายมาแล้ว ลองถามเขาดูว่า วินาทีที่ความตายกำลังมาเยือน รู้สึกอย่างไร
โดยธรรมชาติแล้ว สัตว์โลกรวมทั้งมนุษย์ ย่อมรักและหวงแหนชีวิต ของตนอย่างยิ่ง
แต่คนที่จิตใจ อำมหิต พอที่จะทำร้ายชีวิตตนเองได้นั้น เป็นเรื่องไม่ปรกติแน่

ดังนั้นทางออกของชีวิต ของเราจึงไม่ใช่ความตาย แต่เป็น ปัญญาในการใช้ชีวิต ความเข้าใจชีวิต
คนที่มีปัญญา มีความเข้าใจโลก มากเท่าไหร่ เขาก็จะมี ทางออกให้กับตนเองหลาย ประตู
โดยสามารถ เลือกทางออก ที่ดีที่สุด ให้กับตนเองได้..

เราจึงควรสร้าง ความเข้าใจในชีวิต เข้าใจโลกให้มากๆ..
เพื่อเป็นการสร้างทางเลือกของชีวิตเรา ยามเข้ามุมอับ หรือเข้าตาจน
โดยจะสามารถ ปิดประตู การฆ่าตัวตาย หรือ เลือกความตายเป็นทางออกสุดท้าย ได้อย่างแน่นอน..

เจริญในธรรมครับ