คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
คิริมานนทสูตร
https://ppantip.com/topic/13114036
ความคิดเห็นที่ 21
ความคิดเห็นที่ 21
คิริมานนทสูตร ที่ว่านี้ ไม่มีอยู่ในพระไตรปิฎก มีแต่ "อาพาธสูตร" ที่ใกล้เคียงกับเรื่องพระคิริมานนท์อาพาธ
เห็นว่ายกมาจากเว็บอนุตตรธรรม ก็แปลกใจอยู่ เพราะแนวทางของพวกอนุตตรธรรมนั้น ก็ไม่ใช่อย่างที่สาธยายในสูตรที่ไม่มีอยู่ในพระไตรปิฎกสูตรนี้
ดูไปดูมาก็คล้ายๆ กับจะทำให้เป็นบทวรรณกรรม พรรณาโวหาร สาธกโวหาร ฯ อย่างวรรณคดีพุทธศาสนาอย่าง "ปฐมสมโพธิกถา" ของกรมพระปรมานุชิตฯ
เพียงแต่สูตรนี้ลอกเอาเวิร์ดดิ้งจากพระไตรปิฎกมาใช้ดุ้นๆ ไม่ได้รจนาถ้อยคำขึ้นเอง อย่างปฐมสมโพธิ์ ซึ่งทรงคุณค่าวรรณศิลป์เฉพาะตัว เป็นผลงานวรรณกรรมอมตะไปแล้ว..
พูดง่ายๆ คือ ว่าไปเรื่อยเจื้อย จับนั่นโยงนี่ เฉียดไปเฉียดมา อย่างเรื่องเมืองพระนิพพานนั้น จะว่าอยู่ในโลกก็ไม่ใช่ นอกโลกพ้นโลกก็ไม่ใช่ เมืองอย่างไรก็ไม่รู้ เป็นเมืองก็แล้วกัน กำกวมกำกั๊ก ทำนอง "ถึงแล้วก็จะรู้เอง" ตามสูตร
ที่สำคัญคือ นำ "อาพาธสูตร" มาเล่าใหม่แล้ว "ทำพระสัทธรรมของพระศาสดาให้บกพร่อง" !
กล่าวคือ พระสูตรดั้งเดิมนั้น พระศาสดาตรัสให้พระอานนท์ ไปหาพระคิริมานนท์ แล้วให้กล่าวสัญญา ๑๐ ประการแก่พระคิริมานนท์
แต่ คิริมานนทสูตร เล่าว่า พระพุทธเจ้าให้พระอานนท์ไปสำนักพระคิริมานนท์แล้ว ให้บอกสัญญา ๒ ประการ คือ รูปสัญญา๑ นามสัญญา ๑
จะว่า คิริมานนทสูตร ย่นย่อสัญญา ๑๐ ประการ ลงเหลือ ๒ ประการ ก็ไม่ใช่อีก เพราะจากเนื้อหาที่สาธยายนั้นแล้ว สัญญา ๒ ประการ ก็คือ อนัตตสัญญา แค่นั้นเอง
คิริมานนทสูตร (พระยาธรรมมิกราชสูตร)
http://topicstock.ppantip.com/religious/topicstock/2007/12/Y6092724/Y6092724.html
เมืองพระนิพพาน
ตทนนฺตรํ ในลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรัสเทศนาต่อไปอีกว่า อานนฺท ดูกรอานนท์ นิพฺพานํ นครํ นาม อันชื่อว่าเมืองพระนิพพานย่อมตั้งอยู่ในที่สุดแห่งโลก โลกมีที่สุดเพียงใด พระนิพพานก็ตั้งอยู่ที่สุดเพียงนั้น พระนิพพานเป็นพระมหานครอันใหญ่ เป็นที่บรมสุขหาที่เปรียบมิได้ คำที่ว่า ที่สุดแห่งโลกนั้น จะถือเอาอากาศโลกหรือจักรวาลโลกนั้นมีที่สุดเบื้องต่ำก็เพียงใต้แผ่นดิน แผ่นดินนี้มีน้ำรอง ใต้น้ำนั้นมีลม ลมนั้นหนาได้ ๙ แสน ๔ หมื่นโยชน์สำหรับรองน้ำไว้ ใต้ลมนั้นลงไปเป็นอากาศหาที่สุดไม่ได้ ที่สุดโลกเบื้องต่ำก็เพียงลมเท่านั้น อันว่าที่สุดแห่งจักรวาลโลกเบื้องขวางนั้น มีอนันตจักรวาลเป็นเขต นอกอนันตจักรวาลออกไปก็เป็นอากาศว่างๆ อยู่ จึงว่าโดยขวางมีอนันตจักรวาลเป็นที่สุด อันว่าที่สุดแห่งจักรวาลโลกเบื้องบนนั้น มีอรูปพรหมเป็นเขต เพราะอรูปพรหม ๔ ชั้นนั้น พระพุทธเจ้าตรัสว่าเป็นนิพพานพรหมหรือนิพพานโลก
นิพพานโลกนี้เป็นที่ไม่สิ้นสุด ส่วนว่านิพพานของพระพุทธเจ้าซึ่งมีนามว่าโลกุตตรนิพพาน เป็นนิพพานที่สุดแล้วต่ออรูปพรหม ๔ ชั้นขึ้นไป ก็เป็นแต่อากาศว่างๆ อยู่ จึงว่าที่สุดเบื้องบนเพียงอรูปพรหมเท่านั้น จะเข้าใจเอาเองว่าลมรองน้ำ อนันตจักรวาลและอรูปพรหมเป็นที่สุดของโลก เมืองพระนิพพานคงตั้งอยู่ในที่สุดของโลกเท่านั้น
https://ppantip.com/topic/13114036
ความคิดเห็นที่ 21
ความคิดเห็นที่ 21
คิริมานนทสูตร ที่ว่านี้ ไม่มีอยู่ในพระไตรปิฎก มีแต่ "อาพาธสูตร" ที่ใกล้เคียงกับเรื่องพระคิริมานนท์อาพาธ
เห็นว่ายกมาจากเว็บอนุตตรธรรม ก็แปลกใจอยู่ เพราะแนวทางของพวกอนุตตรธรรมนั้น ก็ไม่ใช่อย่างที่สาธยายในสูตรที่ไม่มีอยู่ในพระไตรปิฎกสูตรนี้
ดูไปดูมาก็คล้ายๆ กับจะทำให้เป็นบทวรรณกรรม พรรณาโวหาร สาธกโวหาร ฯ อย่างวรรณคดีพุทธศาสนาอย่าง "ปฐมสมโพธิกถา" ของกรมพระปรมานุชิตฯ
เพียงแต่สูตรนี้ลอกเอาเวิร์ดดิ้งจากพระไตรปิฎกมาใช้ดุ้นๆ ไม่ได้รจนาถ้อยคำขึ้นเอง อย่างปฐมสมโพธิ์ ซึ่งทรงคุณค่าวรรณศิลป์เฉพาะตัว เป็นผลงานวรรณกรรมอมตะไปแล้ว..
พูดง่ายๆ คือ ว่าไปเรื่อยเจื้อย จับนั่นโยงนี่ เฉียดไปเฉียดมา อย่างเรื่องเมืองพระนิพพานนั้น จะว่าอยู่ในโลกก็ไม่ใช่ นอกโลกพ้นโลกก็ไม่ใช่ เมืองอย่างไรก็ไม่รู้ เป็นเมืองก็แล้วกัน กำกวมกำกั๊ก ทำนอง "ถึงแล้วก็จะรู้เอง" ตามสูตร
ที่สำคัญคือ นำ "อาพาธสูตร" มาเล่าใหม่แล้ว "ทำพระสัทธรรมของพระศาสดาให้บกพร่อง" !
กล่าวคือ พระสูตรดั้งเดิมนั้น พระศาสดาตรัสให้พระอานนท์ ไปหาพระคิริมานนท์ แล้วให้กล่าวสัญญา ๑๐ ประการแก่พระคิริมานนท์
แต่ คิริมานนทสูตร เล่าว่า พระพุทธเจ้าให้พระอานนท์ไปสำนักพระคิริมานนท์แล้ว ให้บอกสัญญา ๒ ประการ คือ รูปสัญญา๑ นามสัญญา ๑
จะว่า คิริมานนทสูตร ย่นย่อสัญญา ๑๐ ประการ ลงเหลือ ๒ ประการ ก็ไม่ใช่อีก เพราะจากเนื้อหาที่สาธยายนั้นแล้ว สัญญา ๒ ประการ ก็คือ อนัตตสัญญา แค่นั้นเอง
คิริมานนทสูตร (พระยาธรรมมิกราชสูตร)
http://topicstock.ppantip.com/religious/topicstock/2007/12/Y6092724/Y6092724.html
เมืองพระนิพพาน
ตทนนฺตรํ ในลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรัสเทศนาต่อไปอีกว่า อานนฺท ดูกรอานนท์ นิพฺพานํ นครํ นาม อันชื่อว่าเมืองพระนิพพานย่อมตั้งอยู่ในที่สุดแห่งโลก โลกมีที่สุดเพียงใด พระนิพพานก็ตั้งอยู่ที่สุดเพียงนั้น พระนิพพานเป็นพระมหานครอันใหญ่ เป็นที่บรมสุขหาที่เปรียบมิได้ คำที่ว่า ที่สุดแห่งโลกนั้น จะถือเอาอากาศโลกหรือจักรวาลโลกนั้นมีที่สุดเบื้องต่ำก็เพียงใต้แผ่นดิน แผ่นดินนี้มีน้ำรอง ใต้น้ำนั้นมีลม ลมนั้นหนาได้ ๙ แสน ๔ หมื่นโยชน์สำหรับรองน้ำไว้ ใต้ลมนั้นลงไปเป็นอากาศหาที่สุดไม่ได้ ที่สุดโลกเบื้องต่ำก็เพียงลมเท่านั้น อันว่าที่สุดแห่งจักรวาลโลกเบื้องขวางนั้น มีอนันตจักรวาลเป็นเขต นอกอนันตจักรวาลออกไปก็เป็นอากาศว่างๆ อยู่ จึงว่าโดยขวางมีอนันตจักรวาลเป็นที่สุด อันว่าที่สุดแห่งจักรวาลโลกเบื้องบนนั้น มีอรูปพรหมเป็นเขต เพราะอรูปพรหม ๔ ชั้นนั้น พระพุทธเจ้าตรัสว่าเป็นนิพพานพรหมหรือนิพพานโลก
นิพพานโลกนี้เป็นที่ไม่สิ้นสุด ส่วนว่านิพพานของพระพุทธเจ้าซึ่งมีนามว่าโลกุตตรนิพพาน เป็นนิพพานที่สุดแล้วต่ออรูปพรหม ๔ ชั้นขึ้นไป ก็เป็นแต่อากาศว่างๆ อยู่ จึงว่าที่สุดเบื้องบนเพียงอรูปพรหมเท่านั้น จะเข้าใจเอาเองว่าลมรองน้ำ อนันตจักรวาลและอรูปพรหมเป็นที่สุดของโลก เมืองพระนิพพานคงตั้งอยู่ในที่สุดของโลกเท่านั้น
แสดงความคิดเห็น
...........