พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

...

ถ้าเมื่อมารักษาศีลให้บริสุทธิ์เข้าไปอีกอย่างนี้  
ผู้ใดอยู่ในเพศไหน ภูมิไหนก็รักษาศีลอยู่ในเพศในภูมิของตนนั้นๆ
ให้บริสุทธิ์ เช่น เป็น "ภิกษุสามเณร" ก็พยายามสำรวมระวัง
ในศีลในวินัยที่ตนได้สมาทานมาแล้วนั้นให้บริสุทธิ์ ไม่ล่วงเกิน
เป็น "คฤหัสถ์ผู้ครองเรือน" ก็สำรวมในวินัยที่ตนได้สมาทานมาแล้ว
เช่น ผู้รักษาศีลห้า ได้สมาทานศีลห้าจากพระไปแล้ว
ก็ต้องพยายามรักษาให้บริสุทธิ์ ไม่ล่วงเกิน  
ผู้เป็น "อุบาสกอุบาสิกา" นุ่งขาวห่มขาวรักษาศีลแปดเช่นนี้
ก็พยายามรักษาสำรวมให้บริสุทธิ์ อย่าให้มันด่างมันพร้อยอย่าให้มันขาด
เช่นนี้ก็จะนับว่าเป็นผู้ได้รับความอุ่นใจมากทีเดียวแหละ
เมื่อผู้ใดได้รักษาให้บริสุทธิ์แล้ว

เพราะว่าพระพุทธเจ้าตรัสว่า "บาปมีจริง บุญมีจริง" อย่างนี้แหละ
"โลกหน้ามีจริง นรกมีจริง สวรรค์มีจริง  พระนิพพานมาจริง"
บัดนี้บุคคลใดกระทำบาป มีฆ่าสัตว์เป็นต้น ตายแล้วก็จะไปตกนรก
ผู้ใดเว้นจากฆ่าสัตว์เป็นต้น ตายแล้วก็จะไปเกิดสวรรค์ มีสวรรค์เป็นที่ไป

ดังท้ายคำให้ศีลว่า  

"สีเลน สุขตึ ยนฺติ" ผู้มีศีลอันบริสุทธิ์แล้วจะไปสู่สุคติโลกสวรรค์  
"สีเลน โภคสมฺปทา" ผู้มีศีลบริสุทธิ์แล้วจะสมบูรณ์ด้วยโภคะสมบัติอันเป็นทิพย์  
"สีเลน นิพฺพุตึ ยนฺติ"  ผู้มีศีลอันบริสุทธิ์แล้วจะบรรลุถึงซึ่งพระนิพพาน
"ตสฺมา"  เพราะเหตุนั้น "สีลํ วิโสธเย" พึงชำระศีลของตนให้บริสุทธิ์ดังนี้

พระศาสดาทรงแสดงอานิสงส์แห่งการรักษาศีลไว้  
สามารถให้บรรลุถึงซึ่งพระนิพพานนู่นน่ะ ก็แน่นอนแหละข้อนี้
ควรพากันใคร่ครวญพิจารณาให้ดี  
เพราะเมื่อบุคคลเป็นผู้สำรวมศีลด้วยดี ไม่ทำบาปแล้ว
ตายไปแล้วก็ไม่ได้ไปตกนรก ไม่ได้เป็นเปรต
ไม่ได้เป็นอสุรกาย ไม่ได้ไปเกิดในกำเนิดสัตว์เดรัจฉาน
มีแต่บ่ายหน้าสู่สุคติโลกสวรรค์เป็นที่ไปเบื้องหน้าเรื่อยไป  
พอหมดอายุจากสวรรค์ก็กลับมาเกิดโลกนี้
ก็มารักษาศีล ทำบุญ ให้ทานไป ไม่ทำบาปอย่างนี้นะ
ตายไปแล้วก็ไปเกิดสุคติโลกสวรรค์อีกในเมื่อบุญบารมียังไม่เต็มบริบูรณ์  
หมดบุญวาสนาในสวรรค์แล้วก็กลับลงมาเกิดโลกนี้อีก
ลงมาสร้างบารมีให้เพิ่มพูนบุญกุศลให้ยิ่งๆขึ้นไป  
เมื่อบุญกุศลเต็มบริบูรณ์เมื่อใดก็บรรลุถึงซึ่งพระนิพพานเมื่อนั้น

นี่ที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า เมื่อเป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์แล้วย่อมบรรลุถึงซึ่งพระนิพพานได้
  นั่นหมายความว่า บุคคลผู้ไม่มีกรรมมีเวรอันชั่วร้ายติดตามสนอง
ให้เป็นทุกข์เดือดร้อนไปในสงสารนี้ก็ย่อมที่จะสั่งสมบุญกุศลบารมีให้เต็มได้ง่าย  
หมายความว่าอย่างนั้น เมื่อบุญบารมีมันเต็มลงไปแล้วอย่างนี้
มันหากกำจัดอาสวกิเลสให้หมดสิ้นไปได้ในตัวเลยทีเดียว

...

ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
"อานุภาพแห่งศีล"