พนักงานขายอาวุโส มีปัญหากับลูกค้า ทะเลาะกันค่อนข้างแรง เนื่องจากลูกค้ามารับสินค้า และเปิดตรวจ ปรากฎตามที่ลูกค้าแจ้งทางอีเมล์เข้ามาว่า พนักงานขายมารยาทแย่มาก เนื่องจากใช้มือตีขาลูกค้า ว่าให้กระเถิบไปห่างๆ จะบรรจุสินค้าลงลังเหมือนเดิม คือมันเป็นหน้าที่ของพนักงานขายที่ต้องดูแลจุดนี้ด้วย โดยลูกค้ายืนยันว่า ต้องไล่พนักงานคนนี้ออกสถานเดียว และต่อไปจะไม่กลับมาซื้อสินค้าอีก ถ้ายังเจอพนักงานขายอาวุโสคนนี้ทำงานอยู่

สอบถามพนักงานขายกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ได้รับฟังว่า ลูกค้าใช้ปลายเท้าชี้ที่สินค้าบอกให้บรรจุแบ่งตามที่ลูกค้าต้องการ ดังนั้นพนักงานขายไม่พอใจกิริยาของลูกค้า และเกิดอารมณ์โมโห จนมีปากเสียงกัน

เราในฐานะผู้รับผิดชอบโทรไปขอโทษแล้ว แต่ลูกค้ายืนยันว่า ต้องไล่พนักงานออก ซึ่ง ตอนนี้ก็อึดอัดเหมือนกัน เพราะ อยู่ด้วยกันมานาน ถึงจะมีบางครั้งได้ยินมาว่า ลูกค้าบ่นๆเรื่องนิสัยบ้าง แต่ก็ไม่รุนแรงถึงขนาดนี้
ครั้นจะย้ายไปทำอย่างอื่น ก็ไม่มีอะไรเหมาะสม ลูกค้ายื่นคำขาด และลูกค้ารายนี้ก็แนะนำลูกค้าคนอื่นๆต่อๆกันมาเยอะเหมือนกัน

ตอนนี้พนักงานยืนยันคำเดียว ว่า ถ้าเข้าข้างลูกค้า ก็ไล่ผมออกไปเลย

คำว่า เป็นกลาง จะนำมาใช้ในเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร ในเมื่อ ทั้ง 2 มีความสำคัญกันคนละแบบ แต่ก็สำคัญเหมือนกัน

ท่านใดมีความคิดอย่างไร ฟันธงมาได้เลยครับ เผื่อจะนำมาพิจารณาอีกครั้ง ระหว่าง ตัดลูกค้า กับ ตัดพนักงาน