ได้ขึ้นปกค่าาา

ไปชมกันเลยค่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้- มิซูกิยังอยู่กับฮานาริที่ใต้ทะเล ทั้งคู่เลือกปลาทะเลสีชมพูเพื่อที่จะนำกลับไปทำอาหาร ส่วนในใจของฮานารินั้นกำลังมีความสุขสุดขีดที่เธอได้สามีที่ไม่เกรงกลัวเธอ ให้ความสำคัญกับเธอ และบอกว่าชอบเธออย่างมิซูกิ ฮานาริขอให้มิซูกิอยู่กับเธอตลอดไป มิซูกิก็รับคำ

- ฮานาริขอตัวไปเก็บดอกไม้ซักพักนึง พอเธอกลับมาก็พบว่ามิซูกิกำลังแหงนมองบางอย่างอยู่ เธอจึงมองตามขึ้นไป ปรากฎว่าปีศาจปลาหมึกมาเพื่อหาเรื่องฮานาริ เนื่องจากพายุลูกเห็บที่เธอก่อขึ้นก่อนหน้านี้ทำให้เพื่อนของมันถูกซัดปลิวไป มันจึงถามว่าฮานาริจะรับผิดชอบยังไง มิซูกิบอกว่าทะเลทั้งหมดล้วนเชื่อมต่อกัน ให้รอซักพักเดี๋ยวเพื่อนของมันก็หาทางกลับมาได้เอง

- ปีศาจปลาหมึกใช้หนวดคว้าคอเสื้อของมิซูกิขึ้นมา ฮานาริเห็นว่ามิซูกิกำลังจะถูกทำร้าย จึงรีบบอกให้ปีศาจปลาหมึดปล่อยสามีของเธอซะ พอปีศาจปลาหมึกรู้ว่ามิซูกิเป็นสามีของฮานาริก็หัวเราะลั่นทันที และหมายจะกลืนมิซูกิลงท้อง แต่ยังไม่ทันที่มันจะลงมืออะไร 1 ใน 3 ของหัวของมันก็ถูกงูยักษ์ของมิซูกิงับเข้าไปเสียก่อน

"เจ้าปีศาจชั้นต่ำ บังอาจใช้คำพูดต่ำๆพูดกับสัตว์เทพอย่างผม"
"แกบอกว่าเพื่อนของแกถูกคลื่นซัดไปสินะ งั้นแกก็ไปหาเขาเองก็แล้วกัน"

- มิซูกิใช้พลังทำให้ปีศาจปลาหมึกไหลไปกับคลื่นใต้ทะเล แต่พลังของเขารุนแรงจนทำให้ฮานาริเกือบปลิวไปด้วย มิซูกิจึงคว้าข้อมือของเธอไว้ และดึงเธอเข้ามาไว้ในอ้อมกอด จากนั้นก็ถามว่าเธอไม่เป็นไรใช่ไหม และขอโทษที่เขาใช้พลังจนทำให้ปลาสีชมพูถูกซัดปลิวไปด้วย เขาจะไปจับมาให้ใหม่

'จนถึงตอนนี้ ฉันเพิ่งจะรู้ว่าฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้เลย'
'ฉันอยากรู้ให้มากกว่านี้ ทุกอย่างของผู้ชายคนนี้'

ด้านคุรามะกับอามิ
- คุรามะพาอามิมาส่งที่ห้องของเคย์และบินจากไปทันทีโดยที่ไม่ได้พูดอะไรซักคำ เคย์ที่เห็นอามิกลับมาแล้วก็รีบพุ่งเข้าไปหาอย่างเป็นห่วงทันที แม้เธอจะแปลกใจกับผมของอามิที่ยาวขึ้นกว่าแต่เดิมมาก แต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะเธอดีใจที่อามิปลอดภัยมากกว่า

- เด็กผู้หญิงที่ใบหน้าตกกระ (คนที่เป็นสตอล์กเกอร์ เป็นผู้หญิงหรอกเรอะ?) เงยหน้าขึ้นไปเห็นบางสิ่งที่กำลังบินอยู่บนท้องฟ้าพอดี จึงยกกล้องขึ้นมาถ่ายไว้ พอเพื่อนของเธอขอดูรูปที่เธอถ่าย เธอก็ปฏิเสธทันที และพึมพำว่านี่เป็นข่าวที่ไม่สามารถแพร่งพรายออกไปด้ง่ายๆ (รูปคุรามะกำลังบินอยู่)

ด้านนานามิกับโทโมเอะ
- นานามิรู้ข่าวว่าอามิปลอดภัยแล้ว แต่มิซูกิกลับต้องมาแต่งงานกับฮานาริเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนแทน ก็บอกว่าจะไปช่วยมิซูกิทันที แต่โทโมเอะค้านว่าเขาจะเอาเสื้อขนนกไปคืนให้ฮานาริ และจะไปเยี่ยมซูกิแทนนานามิเอง (ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มสุดๆ) ให้นานามิรออยู่ที่นี่ นานามิเมินคำพูดของโทโมเอะทันทีและหันไปขอให้ปีศาจน้อยพาเธอไปหาฮานาริอีกครั้ง โทโมเอะเลยโวยวายว่านานามิจะไปคนเดียวอีกแล้วใช่ไหม

"เปล่านี่ เพราะโทโมเอะจะต้องไปกับฉันแน่นอนอยู่แล้วนี่นา?"

ด้านมิซูกิกับฮานาริ
- ฮานาริพามิซูกิมาที่เรือนกระจกของเธอ เพราะมิซูกิไม่ค่อยชินกับอากาศหนาวใต้ทะเลลึกเท่าไหร่นัก ที่นี่เป็นบริเวณที่น้ำตื้นเพราะฉะนั้นแสงแดดจึงส่องเข้ามาได้ง่ายและทำให้มีอากาศอบอุ่นกว่า ฮานาริเริ่มสนใจมิซูกิมากขึ้นเรื่อยๆจนเธอเริ่มสงสัยว่าทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้ เธอเริ่มชวนมิซูกิคุยเรื่องที่เขาบอกว่าตัวเองเป็นสัตว์เทพ และถามว่ามันคืออะไร มิซูกิอธิบายว่าสัตว์เทพคือผู้ที่ปกป้องศาลเจ้า ฮานาริถามว่านานามิคือเจ้านายของเขาหรือ?

"ใช่ เป็นคนที่สำคัญที่สุดของผม"

'ฉันอยากรู้ สิ่งที่ค้ำจุนจิตใจของเธอ ...'
'อยากรู้ มากกว่านี้ มากกว่านี้ ...'

"'งั้นทำไมถึงมาแต่งงานกับฉันล่ะ เธอเคยบอกว่าเข้าใจความรู้สึกของฉัน ..."
"ช่วยบอกหน่อยเถอะ บอกฉันเกี่ยวกับตัวเธอมากกว่านี้"

ด้านนานามิกับโทโมเอะ
- นานามิลงมาที่ใต้ทะเลอีกครั้งพร้อมกับถุงออกซิเจน (เพราะเธอหายใจในน้ำไม่ได้) โทโมเอะจึงบ่นปนเป็นห่วงไปด้วยที่นานามิดื้อลงมาด้วย ปีศาจน้อยถามอีกครั้งว่านานามิจะขึ้นไปรอข้างบนไหม? แต่เธอก็ยืนยันเช่นเดิมว่าเธอสัญญากับฮานาริไว้แล้วว่าจะเอาเสื้อขนนกไปคืน เพราะฉะนั้นเธอจะต้องเอาไปคืนด้วยตัวเองและเอามิซูกิกลับมา ขณะที่กำลังว่ายน้ำอยู่ นานามิเหลือบไปเห็นงูทะเล และเธอก็รู้สึกว่างูทะเลตัวนี้กำลังจะพาเธอไปหามิซูกิ ...

ด้านมิซูกิกับฮานาริ

"ผมเคยอยู่โดดเดี่ยวจนรู้สึกหมดอาลัยตายอยากเหมือนกับเธอ และคนที่ช่วยผมไว้ก็คือนานามิจัง"
"แค่คิดถึงนานามิจัง ใจของผมก็รู้สึกถูกเติมเต็มอยู่ตลอด"
"เป็นความสุขที่หาอะไรมาเปรียบไม่ได้"

"ผมชอบนานามิจัง และผมก็ชอบตัวเองที่คิดถึงนานามิจัง"
"ขอแค่นานามิจังสามารถยิ้มได้ ผมก็จะไม่มีวันตกลงไปสู่ความมืดมิดอีก"

- มิซูกิบอกว่าขอแค่มีคนอย่างนี้อยู่ในใจ ฮานาริก็จะถูกช่วยไว้ได้เช่นกัน และเพราะว่าเขาถูกนานามิช่วยเอาไว้ เพราะฉะนั้นเขาจึงอยากช่วยคนอื่นที่เป็นแบบเขาด้วยเช่นกัน

"เป็นครั้งแรกที่มีคนพูดกับฉันแบบนี้"

'ครั้งแรก ... ที่มีคนเข้าใกล้ใจของฉันแบบนี้'
'เป็นครั้งแรกที่มีคนเข้าใจ เป็นครั้งแรกที่รู้สึกรักมากขนาดนี้'

"ขอบคุณนะ มิซูกิ"
"ฉันดีใจมาก ..."

'น้ำแข็งที่ปิดผนึกใจฉันมาแสนนาน กำลังค่อยๆละลายลง'
'อาจเป็นเพราะเพื่อที่จะได้เจอกับผู้ชายคนนี้ ฉันถึงมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้'

- ฮานาริคิดว่าทำไมคนที่มิซูกิชอบถึงไม่ใช่ตัวเอง และนานามิมีดีตรงไหนกัน เธอจึงบอกกับมิซูกิว่านานามิเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา ทั้งๆที่นานามิสัญญาเอาไว้ว่าจะเอาเสื้อขนนกมาคืนให้ แต่ก็ทำไม่ได้

"ตอนแรกทุกคนก็บอกอย่างนั้น แต่เพียงแป๊บเดียว ทุกคนก็จะเปลี่ยนความคิด"
"แล้วบอกว่านานามิจัง เป็นเด็กผู้หญิงที่สุดยอดมาก"

- นานามิถือเสื้อขนนกที่อยู่ในรูปร่างวงรีไว้ในมือ และบอกว่านี่คือเสื้อขนนก ให้ฮานาริทำตามสัญญาปล่อยตัวประกันมาได้แล้ว ขณะที่ฮานาริกำลังคิดในใจอยู่ว่าเธอไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ เธอก็หันไปเจอกับรอยยิ้มที่มีความสุขของมิซูกิที่มีให้กับนานามิพอดี เธอจึงเข้าใจทันทีว่านานามิเป็นสิ่งค้ำจุนจิตใจของเขา

- มิซูกิบอกขอบคุณนานามิและบอกให้เธอมีความสุขกับทัศนศึกษาให้มากๆ แต่นานามิที่อยู่ข้างนอกเรือนกระจกเกิดหมดลมหายใจขึ้นมาซะก่อน โทโมเอะจึงบ่นอีกครั้งว่า "มีอย่างที่ไหน รีบจนทิ้งถุงออกซิเจนเนี้ย ชอบทำให้คนอื่นเขาเป็นห่วงซะจริงๆ" จากนั้นเขาก็เอาถุงออกซิเจนขึ้นมาดื่มแทน และเข้าไปจูบนานามิเพื่อที่จะส่งออกซิเจนให้เธอต่อหน้าต่อตามิซูกิ พร้อมกับแลบลิ้นเยาะเย้ยใส่มิซูกิอีกด้วย

'คนที่สำคัญที่สุดของเธอ คนที่เธอให้ความสำคัญที่สุด กลับไม่ใช่เธอ ...'
(เหมือนว่ามิซูกิรักเขาข้างเดียว ประมาณนั้นน่ะค่ะ)
'พวกเรานี่เหมือนกันจริงๆนะ ...'
'มิซูกิ'

รูปที่ไม่ได้ใส่ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้



รูปจูบเต็มๆค่ะ โทโมเอะไม่ค่อยเลยนะคะ ฮ่าาาา


ตอนนี้มิซูกิหล่อค่ะ ฮ่าาา โทโมเอะก็สุดยอดดดด สงสารมิซูกิกับฮานาริผู้อกหักเบาๆ ...
ตอนนี้ก็อย่างที่คาดว่านานามิมาพาตัวมิซูกิกลับไปจริงๆด้วย แล้วตอนหน้าก็คงจะได้ตัวกลับไปนั้นแหละค่ะ
อารมณ์ประมาณว่า ถึงตัวมิซูกิจะอยู่กับฮานาริ แต่หัวใจไม่ได้อยู่ด้วย น่ะค่ะ !!
ส่วนรูปสุดท้ายโทโมเอะช่วยสนใจนานามิหน่อยนะคะ กรอกออกซิเจนเสร็จแล้วทิ้งกันเลยทีเดียว ฮ่าาาา