หน้าเปิดค่ะ
'อามิ อามิ'
'คุรามะคุง'
'ที่จริงแล้วฉันชอบเธอมาตลอด ให้เกียรติเต้นกับฉันซักเพลงได้ไหมองค์หญิงของฉัน?'
'แน่นอน ฉันยินดี เพราะอามิรอคอยคำเชิญของคุรามะคุงอยู่ตลอด'
'รอคอยอยู่ตลอด ... รอคอยอยู่ตลอด ...'
'ร่างกายของอามิ ... รู้สึกหนักจัง'
'นี่มันอะไรกัน เกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของอามิ!? มีใครอยู่ไหม? ...'
ทางฝั่งนานามิ
- นานามิเรียกโทโมเอะ มิซูกิ คุรามะ และเคย์มารวมตัวกันในห้องน้ำของห้องพัก และบอกว่าหาอามิไม่เจอ แต่เสื้อผ้ากับชุดชั้นในของอามิยังอยู่ แสดงว่าต้องโดนอะไรซักอย่างจับไปแน่นอน คุรามะบ่นเล็กน้อยว่าทำไมต้องเรียกเขามาด้วย ส่วนโทโมเอะใช้มือกวักน้ำที่อยู่ในอ่างและบอกว่ามีกลิ่นอายของปีศาจหลงเหลืออยู่ เคย์ที่ไม่รู้เรื่องปีศาจก็วิตกว่าอามิจะโดนพวกโรคจิตจับไปหรือเปล่า? คุรามะได้ยินเคย์พูดแบบนั้นก็รีบตามน้ำ พยายามดึงเคย์ออกจากห้องและบอกให้เคย์แจ้งอาจารย์ จากนั้นก็ตามหาอามิภายในโรงแรมก่อน ถ้ายังหาไม่เจอค่อยแจ้งตำรวจ
- นานามิมองลงไปในอ่างน้ำ ดูเหมือนใต้น้ำจะมีอะไรซักอย่างซ่อนอยู่ เธอจึงเรียกให้ทุกคนดู โทโมเอะเอามือจับอะไรซักอย่างที่อยู่ในน้ำขึ้นมาทันที และถามว่ามันเป็นปีศาจที่เอาตัวอาิมิใช่ไหม?
- ปีศาจตัวน้อยร้องด้วยความเจ็บปวดที่ถูกโทโมเอะจับขึ้นมา แล้วรีบบอกทันทีว่าตัวเองไม่ได้เป็นคนเอาอามิไป เขาเพียงแต่ได้รับคำสั่งให้มาหาพวกโทโมเอะเท่านั้น ด้านคุรามะที่กำลังจะพาเคย์ออกจากห้องอยู่นั้น พอเคย์เห็นปีศาจก็รีบถามทันทีว่าอะไรกัน แต่คุรามะก็กลบเกลื่อนว่าไ่ม่มีอะไรทั้งสิ้น
- ปีศาจน้อยพูดต่อว่า หัวหน้าของเขาให้มาบอกกับพวกโทโมเอะว่า "เนื่องจากมนุษย์ผู้หญิงให้ความช่วยเหลือกับหัวขโมย จึงถูกข้าจับไป หากอยากได้ตัวนางคืน ก็จงเอาเสื้อขนนกมาคืน" พอนานามิได้ฟังก็บอกทันทีว่าเธอไม่รู้เรื่องเลยว่าเสื้อขนนกคืออะไร ปีศาจน้อยแย้งว่าพวกนานามิเป็นคนเอาไปชัดๆ และขอเตือนว่าให้นานามิรีบเอามาคืนซะดีกว่า หัวหน้าของเขา ฮานาริ เป็นผู้หญิงที่น่ากลัวมาก และตอนนี้สมบัติล้ำค่าของนางถูกขโมยไปเลยยิ่งโกรธเป็นฝืนเป็นไฟเข้าไปใหญ่ และถ้ายังจับตัวขโมยไม่ได้ พายุลูกเห็บครั้งนี้จะไม่มีวันหยุดแน่นอน
- นานามิถามปีศาจน้อยให้แน่ใจอีกทีว่า พายุลูกเห็บนี้เป็นสิ่งที่หัวหน้าของปีศาจน้อยทำหรือ? ปีศาจน้อยตอบว่าใช่ ตอนนี้ทุกคนกำลังลำบากกันอยู่เพราะพายุลูกเห็บ พวกเขาก็หวังว่าจะหาเสื้อขนนกกลับคืนมาได้ไวๆ หัวหน้าของเขาจะได้อารมณ์ดีขึ้นหน่อย
'อามิจังไม่มีทางเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้แน่ จะต้องเข้าใจผิดและจับไปผิดตัวแน่ ...'
- นานามิบอกว่าเธอต้องการที่จะไปคุยกับฮานาริโดยตรง และบอกให้ปีศาจน้อยพาเธอไป ปีศาจน้อยตกลง แต่มีข้อแม้ว่าคนที่เข้าไำปได้มีเพียงนานามิเท่านั้น เพราะคนที่สามารถเข้าไปในถ้ำฮานาริได้มีเพียงผู้หญิงเท่านั้น ผู้ชายห้ามเข้า
- นานามิตอบตกลงทันที แต่โทโมเอะก็แย้งว่าไม่ได้ทันทีเช่นกัน โทโมเอะคว้าตัวปีศาจน้อยไว้แล้วบอกว่า เข้าได้แต่ผู้หญิงผู้ชายห้ามเข้าอะไรกัน มันจะต้องเป็นกับดักแน่นอน และถามนานามิว่าจะเชื่อไอ้เจ้าปีศาจนี่จริงๆหรือ? มิซูกิก็ผสมโรงด้วยว่าโทโมเอะพูดถูกแล้ว แต่นานามิกลับบอกว่าไม่เป็นไร เธอเชื่อปีศาจน้อย โทโมเอะว่านานามิว่าคิดอะไรง่ายเกินไปแล้ว นานามิจึงบอกว่า ตอนนี้อามิจะต้องกลัวอยู่แน่ๆ ต่อให้เธอไปคนเดียวก็ไม่กลัว เธออยากไปรับตัวอามิกลับมาให้ได้เร็วๆมากกว่า
- ปีศาจน้อยกลับเข้าไปในอ่างน้ำ และบอกให้นานามิเอาตัวแช่น้ำก่อน เขาจะได้พาไปที่ปากทางเข้าถ้ำได้ ขณะที่นานามิกำลังเอาตัวลงไปแช่น้ำในอ่าง โทโมเอะก็รีบพูดขึ้นว่า
โทโมเอะ : นานามิ อย่าไปเลยนะ ... ข้าจะช่วยเจ้าพาอามิกลับมาเอง สำหรับข้าแล้วเจ้าสำคัญกว่า
นานามิ :
แต่ถ้าเทียบกับโทโมเอะแล้ว ฉันเป็นห่วงอามิจังมากกว่า
- โทโมเอะได้ยินนานามิพูดอย่างนั้นก็ตัวแข็งไปเรียบร้อย พร้อมกับหูหมาจิ้งจอกที่ตั้งขึ้นมา ... ด้านคารุมะกลบเกลื่อนเคย์ไม่สำเร็จ ก็โดนเคย์เสยคางไปหนึ่งที จากนั้นเคย์ก็รีบวิ่งมาดูที่อ่างน้ำและถามว่าเกิดอะไรขึ้น และตกใจกับหูของโทโมเอะที่โผล่ขึ้นมา
ในถ้ำฮานาริ
'รอชั้นก่อนนะ อามิจัง'
'นี่มันเป็นฝัน ตอนนี้อามิจะต้องนอนอยู่ในโรงแรมแน่ๆ'
'เร็วเข้า ใครก็ได้มาปลุกอามิให้ตื่นที'
'นานามิจัง ... เคยจัง ... !! คารุมะคุง ...'
'ถ้าเป็นแบบนี้ ถ้าไม่มีทางจะที่จะตื่นขึ้นมาละก็ ...'
- นานามิเข้ามาในถ้ำฮานาริ และตะโกนเรียกหาอามิ ขณะที่เธอกำลังมองไปรอบๆถ้ำและคิดว่า เธอน่าจะพกอะไรมาบ้าง อย่างน้อยก็พวกเสื้อผ้าของอามินั้น อามิในร่างปลาโลมาก็พุ่งเข้าหานานามิ ทำให้นานามิตกใจล้มลงไป อามิเรียกนานามิ นานามิเหมือนจะรู้ว่าปลาโลมาตัวนั้นคืออามิ แต่ยังไม่ทันที่เธอจะพูดอะไร ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นที่ด้านหลังของนานามิ
- เสียงนั้นถามว่านานามิเป็นใคร? เป็นพวกเดียวกับหัวขโมยหรือ? และยังบอกอีกว่าบนร่างกายของนานามิมีกลิ่นอายประหลาดแผ่ออกมา และดูท่าทางนานามิคงไม่ได้เอาเสื้อขนนกมาคืน นานามิหันหลังกลับมาหาต้นเสียง ปรากฎเป็นนางเงือกตนหนึ่งกำลังพูดกับเธออยู่ นานามิถามผู้พูดว่าเธอคือฮานาริใช่ไหม? และบอกให้ปล่อยอามิซะ แต่ยังไม่ทันที่นานามิจะพูดจบ นางเงือกตนนั้นเอาไม้เท้าชี้ไปทางนานามิ และบอกให้นานามิตอบคำถามของตน
นานามิ : ฉันคือ เทพเจ้าของศาลเจ้ามิคาเงะ โมโมโซโนะ นานามิ
คนที่เอาเสื้อขนนกของคุณไปไม่ใช่อามิจัง กรุณาปล่อยอามิจัง และทำให้เธอกลับมาเป็นเหมือนเดิมด้วย
- ฮานาริบอกว่าคนที่เอาเสื้อขกนกของเธอไปคือ ผู้ชายคนหนึ่งที่มีสีหน้าเหมือนคนป่วย ใส่ชุดสีดำมืดมิด ดวงตาทั้งสองเหยียบเย็นราวกับน้ำแข็ง และบนผ้าเช็ดหน้าในมือเธอก็มีเลือดของผู้ชายคนนั้นติดอยู่ นานามิเห็นผู้เช็ดหน้าก็จำได้ทันทีว่าเป็นผ้าเช็ดหน้าของตนที่ใช้เช็ดเลือดของคิริฮิโตะ ฮานาริพูดต่อว่าอามิอยู่ข้างๆผ้าเช็ดหน้าผืนนี้ เพราะฉะนั้นจะต้องเกี่ยวข้องด้วยแน่ๆ
'อาิมิจังไม่มีทางรู้เรื่องด้วยแน่ เป็นความผิดของฉันเอง ขอโทษนะอามิจัง ...'
- นานามิบอกกับฮานาริว่าผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นเป็นของเธอเอง ไม่เกี่ยวกับอามิ เธอจะรับผิดชอบหาเสื้อขนนกมาคืนให้เอง ดังนั้นขอให้ฮานาริปล่อยอามิไปด้วย ฮานาริบอกให้นานามิเอาเสื้อขนนกมาคืนก่อน เธอจึงจะปล่อยสาวน้อยที่ชื่อว่าอามินี้ไป
'นานามิจัง ... ถึงแม้จะเผชิญหน้ากับคนที่น่ากลัวอย่างนั้นก็ไม่หวาดกลัวเลย ต่างกับนานามิจังเวลาปกติ'
'เทพเจ้าคืออะไร? ... นานามิจังจริงๆแล้วคือ ... ?'
'เป็นนานามิจังที่ต่างกับที่อามิรู้จักโดยสิ้นเชิง ... ?'
- หลังจากที่นานามิตกลงกับฮานาริเสร็จแล้วก็กลับมาขอโทษอามิ เธอบอกว่าอุตส่าห์ได้มาทัศนศึกษาแท้ๆ แต่ทั้งหมดเป็นความผิดของเธอเอง นานามิพูดถึงโทโมเอะที่บอกกับเธอว่า มีเรื่องปิดบังก็เท่ากับพูดโกหก จนถึงตอนนี้เธอมีเรื่องหลายอย่างที่ปิดบังอามิไว้ เธอขอโทษอามิอีกครั้งที่โกหก และบอกว่าหลังจากจบเรื่องนี้แล้วเธอจะบอกทุกอย่างให้อามิฟัง ทั้งเรื่องของเธอ โทโมเอะ และเรื่องของคารุมะ เพราะฉะนั้นตอนนี้เธออยากให้อามิเชื่อใจเธอ เธอจะต้องกลับมารับอามิแน่นอน
'นานามิจัง ... ไม่ว่าเวลาไหนนานามิจังก็มักจะกล้าหาญและมุ่งไปข้างหน้าเสมอ ไม่มีอะไรที่สามารถปลอมเป็นนานามิจังได้'
'เพราะไม่ว่าจะที่โรงเรียนหรือที่ที่นี่ นานามิจังก็จะใช้สายตาที่เหมือนกัน กำจัดความไม่สบายใจของฉันออกไป'
'ระวังตัวด้วยนะ ... นานามิจัง ...'
'หลังจากนานามิจังสารภาพรักกับโทโมเอะคุง ถึงแม้จะโดนปฏิเสธ แต่ก็ไม่ถอดใจ สุดท้ายก็ได้ใจของโทโมเอะคุงไปครอง'
'แต่ฉัน ... เห็นได้ชัดว่ารู้สึกเหมือนค่อยๆไกลออกไป ได้แต่หลบอยู่ข้างหลังนานามิจัง ...'
'ถ้าหากอามิสามารถกลับเป็นเหมือนเดิมได้ล่ะก็ ... ถ้าหากได้เจอกับคุรามะคุงล่ะก็ ... จะมุ่งไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญ !!'
ทางฝั่งโรงแรม
- เคย์ได้ฟังเรื่องทั้งหมดจากพวกโทโมเอะแล้ว จึงทวนถามว่า สรุปแล้วนานามิเป็นเทพเจ้า ส่วนพวกโทโมเอะคือปีศาจที่คอยปกป้องนานามิ? มิซูกิแย้งว่าเขาเป็นสัตว์เทพ ส่วนโทโมเอะกับคุรามะต่างหากที่เป็นปีศาจ โทโมเอะบอกว่ามันก็เหมือนกันนั้นแหละ แต่ที่สำคัญคือนานามิยังไม่กลับมาเลย เคย์สงสัยว่าคุรามะเป็นปีศาจด้วยสินะ แต่คารุมะกลับปฏิเสธว่าตัวเองเป็นมนุษย์ มิซูกิจึงบอกว่าคุรามะเป็นปีศาจเท็นงูที่หนีออกจากบ้าน และลงมาจากเขาเท็นงูน่ะ
- คุรามะกับมิซูกิเริ่มเถียงกัน ซึ่งคุรามะก็ยังคงยืนยันคำเดิมว่าเขาเป็นมนุษย์ และไม่มีส่วนไหนที่เหมือนปีศาจเลยซักนิด เคย์ที่ฟังอยู่ทนไม่ไหวเลยกระชากคอเสื้อคุรามะแล้วพูดว่า
เคย์ : อามิ ... ก็เป็นมนุษย์ อายุเพียงแค่ 16 ความกล้าหาญก็มีน้อยกว่าคนอื่นเป็นเท่าตัว
เป็นแค่นักเรียนม.ปลายธรรมดาๆ ฉันก็เหมือนกัน ถ้าหากเป็นไปได้ล่ะก็ ...
ฉันเองก็อยากไปช่วยเขาเหมือนกับโมโมโซโนะ แต่ว่า ... ฉันไม่สามารถทำได้
ถ้าหากพวกนายไม่ใช่มนุษย์ล่ะก็ งั้นก็ไปช่วยอามิทีสิ !
- พอได้ยินเคย์พูด โทโมเอะก็พึมพำขึ้นมาว่า มนุษย์ผู้หญิงนี่ยุ่งยากจริงๆเลย
รูปที่ไม่ได้ใส่ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อามิตอนที่พุ่งใส่นานามิ
ตอนที่ฮานาริพูดถึงคิริฮิโตะ
นานามิตอนแนะนำตัว (ชอบค่ะสายตาแน่วแน่มาก)
และสีหน้าของโทโมเอะกับมิซูกิหลังจากได้ยินคำพูดของเคย์
ไม่รู้จะพูดอะไรกับตอนนี้ดี (แปลจนเบลอ) แต่ขำตอนที่นานามิพูดว่าเป็นห่วงอามิมากกว่า จนโทโมเอะแข็งไปค่ะ ฮ่าๆๆ
[spoil] Kamisama Hajimemashita จิ้งจอกเย็นชากับสาวซ่าฯ ตอนที่ 105
'อามิ อามิ'
'คุรามะคุง'
'ที่จริงแล้วฉันชอบเธอมาตลอด ให้เกียรติเต้นกับฉันซักเพลงได้ไหมองค์หญิงของฉัน?'
'แน่นอน ฉันยินดี เพราะอามิรอคอยคำเชิญของคุรามะคุงอยู่ตลอด'
'รอคอยอยู่ตลอด ... รอคอยอยู่ตลอด ...'
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รูปที่ไม่ได้ใส่ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ไม่รู้จะพูดอะไรกับตอนนี้ดี (แปลจนเบลอ) แต่ขำตอนที่นานามิพูดว่าเป็นห่วงอามิมากกว่า จนโทโมเอะแข็งไปค่ะ ฮ่าๆๆ