"มิซูกิ ฉันจะให้นี่เป็นของขวัญอำลา ขอเพียงมีสิ่งนี้อยู่ก็ไม่ต้องกลัวเปลวเพลิงอีกต่อไปแล้ว"
"แบบนี้ก็ได้เปรียบกว่าเจ้าจิ้งจอกที่อยู่ตรงนั้นแล้วนะ"
"ดังนั้นไปเถอะ กลับไปหาเด็กผู้หญิงแสนสำคัญของเธอเถอะ"
"สำหรับฉันแล้ว ขอเพียงแค่เธอยังมีชีวิตอยู่ ต่อให้เธออยู่ที่ไหนก็ไม่สำคัญ"
"ฉันเพียงแค่ต้องการเพื่อนที่ยอมรับในตัวฉันเท่านั้น แต่ถ้าต้องให้อยู่ข้างกายถึงจะเป็นเพื่อนได้ล่ะก็"
"สู้ให้ฉันคนเดียวก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ ต่อให้คนที่รักไม่อยู่ข้างกาย แต่ขอแค่ฉันยังรักเขาอยู่ ฉันก็ไม่ได้โดดเดี่ยวอีกต่อไปแล้ว"
"พวกนี่เหมือนกันเลยนะ มิซูกิ?"

"อืม พวกเราเหมือนกันเลย"

"ฮานาริ ... ! ผม ... จะมาที่นี่อีก ปีละหนึ่งครั้ง วันนี้ของทุกปี"
"ผมจะกลับมาเจอเธอ"

'ดีใจจัง ฉันจะรอเธอนะ มิซูกิ'

'... หรือว่านายอยากที่จะอยู่ใต้ทะเลต่อไปงั้นหรือ? ... ฉันอยากที่จะถามคำถามนี้กับมิซูกิ'
'แต่พอเห็นดวงตาที่กลับมาเป็นเหมือนเมื่อก่อนของมิซูกิแล้ว มันก็ทำให้ฉันไม่กล้าที่จะเอ่ยปากถามออกไปได้'

"ไม่มีเหตุผลก็ช่าง แต่หลังจากที่เจ้าถูกผู้ชายคนอื่นจับแก้ผ้าตามใจชอบแบบนั้นแล้ว"
"เจ้าคิดว่าข้าจะไม่โกรธซักนิดเลยหรือยังไง?"

'แก้ผ้าตามใจชอบ ...'

'ในห้องที่ว่างเปล่า หลังจากที่ถูกทิ้งไว้คนเดียว อยู่ๆร่างกายก็หมดแรงขึ้นมา ...'
'แถมยังไม่อยากอาหาร ... ทั้งๆที่เป็นการทัศนศึกษาไม่ได้มีบ่อยนักแท้ๆ'
'แล้วก็โทษโทโมเอะที่โกรธมากขนาดนั้นไม่ได้ เพราะฉันทำร้ายจิตใจของโทโมเอะ ...'

'คิริฮิโตะ ตอนนั้นฉันเห็นเขาเป็นอาคุระโอ คิริฮิโตะเป็นใครกันแน่ ... ?'
'... ไม่เอา ฉันไม่ควรนึกถึงมันอีก อุตส่าห์เป็นทัศนศึกษาที่ไม่ได้มีบ่อยนักทั้งที'

'ทัศนศึกษาที่ไม่ได้มีกันบ่อยๆ แต่ตัวฉันมัวแต่ทำอะไรอยู่เนี้ย'
'โทโมเอะ ... ตอนนี้จะกำลังสนุกอยู่ไหมนะ ...'

"ไปเที่ยวที่พิพิธภัณฑ์สนุกไหม?"

"พวกนั้นดูเหมือนจะสนุก แต่ข้าสนุกไม่ออกหรอก เพราะว่าเจ้าไม่ได้อยู่ด้วย"

'ไม่นึกว่าจะพูดคำน่ารักๆแบบนี้ออกมา ...'

"ถึงไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ขอเพียงแค่รักกันก็สามารถมีความสุขได้งั้นหรือ ... นึกไม่ถึงว่าราชินีแห่งท้องทะเลจะสามารถทำได้"
"แต่สำหรับข้าแล้ว กลับจำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน(ถึงจะมีความสุข)"

'คืนนี้โทโมเอะตรงไปตรงมามากกว่าปกติ เป็นเพราะต่างสถานที่ด้วยหรือเปล่า ... ?'
'ถึงแม้ฉันจะรู้สึกสงสัย แต่ก็มีความสุขมาก ...'

"ทิ้งฉันไว้แล้วออกไปเที่ยวแท้ๆ แต่นึกไม่ถึงเลยว่านายจะพูดตรงขนาดนี้ ..."

"ข้าก็ตรงไปตรงมาเสมอนั้นแหละ"

'ความรักที่ลึกซึ้งมากขึ้นเรื่อยๆ เพียงแค่คำพูดคงไม่สามารถแสดงออกได้หมด'

'แย่แล้ว ... ดอกไม้ไฟสวยเกินไปแล้ว ใบหน้าของโทโมเอะที่ต้องไฟก็งดงามเกินไปแล้ว'
'ถ้าฉันถูกจูบตอนนี้ มันจะต้องเป็นความทรงจำที่ลืมไม่ลงไปตลอดชีวิตแน่ๆ'

"ต่อหน้าธารกำนัลแบบนี้ไม่เป็นไรแล้วหรือ?"

"นายนี่นะ ... ไม่เป็นไรหรอก เพราะทุกคนกำลังดูดอกไม้ไฟอยู่นี่นา (แล้วก็จูบ)"

'ถึงจะเกิดเรื่องที่เป็นอุปสรรคขึ้นมากมาย แต่ขอแค่เพียงมีโทโมเอะอยู่ มันก็กลายเป็นการทัศนศึกษาที่เยี่ยมที่สุด'

"ดูอยู่สิ ผมกำลังดูดอกไม้ไฟที่สะท้อนอยู่ในทะเล"
"เพราะว่ามองแสงพวกนั้นตรงๆแล้วมันแสบตาเกินไปน่ะ"
"มองเงาที่สะท้อนในน้ำมันเหมาะสำหรับผมมากที่สุดแล้วล่ะ"