คือคุณแม่ท่านมีความฝันที่อยากจะมีบ้านหลัง ก่อนท่านเกษียณค่ะ
แต่ตอนนี้ท่านหมุนเงินไม่ทัน ท่านเลยต้องทำเรื่องกู้ค่ะ

ท่านก็เลยมาขอชื่อเราเพื่อเอาไปทำเรื่องกู้ค่ะ ท่านบอกท่านจะผ่อนเอง ให้เราช่วยค่าใช้จ่ายในบ้านแทน
เราก็โอเคแต่ก็ไม่ค่อยสบายใจค่ะ เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้น เราก็คงต้องรับช่วงจากคุณแม่ (แต่เราก็ให้เอกสารไปนะคะ)

พอมาวันนี้ ท่านบอก ขอกู้ยังไม่อนุมัติ แต่ต้องจ่ายเงินเค้า ขอยืมเงินเกบเราหน่อย
ท่านบอกจะเอาแปดแสน รู้จาก statement เราเพราะทำเรื่องกู้ (เราก้อึ้งๆค่ะ มันคือทั้งหมดทุกบัญชีเรารวมกัน)
เราก็ไม่สบายใจเลยค่ะ เงินเก็บเราไม่เหลือเลย ท่านบอกท่านขอยืมแต่เป็นคุณแม่ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาเราก็คงไม่กล้าทวง

แล้วเราเคยพูดว่า ถ้าจะสร้างบ้านแต่ท่านต้องเปนหนี้เราไม่เห็นด้วย ตั้งแต่ตอนขอชื่อไปกู้เงิน
ท่านก็ว่าเลี้ยงเรามาเปน ยี่สิบปี ทำไมวันนี้พอหาเงินได้ ไม่กตัญญู ซึ่งเราก็เสียใจมาก มากจริงๆ ถึงกับพูดไม่ออก
เงินทุกเดือนเราก็ให้ท่านเดือนละหมื่น (พี่ชายเราไม่ทำงาน ไม่เคยให้เงินท่าน เรื่องสร้างบ้านก็ช่วยไม่ได้)
แต่พอเราไม่สบายใจ อยากให้ท่านเข้าใจ ท่านก็ว่าเราอกตัญญู เราก็เลยไม่กลาคุยเรื่องนี้อีกค่ะ

มีใครมีแนวทางที่จะอธิบายให้ท่านเข้าใจมั้ยคะ
เราแค่รู้สึกว่า เงินสดเรามี เราเอาไปต่อยอดได้ มันน่าจะดีกว่าไปสร้างบ้าน ทั้งๆที่บ้านปัจจุบันก็มีอยู่แล้ว
(แค่มันเก่า และเป็นทาวน์เฮ้าส์) โดยที่ท่านจะไม่คิดว่าที่เราไม่อยากให้เนี่ยเพราะอกตัญญู