1. ลากิจ ลาพักร้อน ลาป่วย
วันลาต่างๆเขามีไว้ให้ลาก็ลาซะบ้าง เช่น ลาป่วย ลาพักร้อน ลากิจ เราเป็นคนที่แทบไม่ได้ลาเลยเพราะว่าเกรงใจ คิดว่าไม่ถึงขึ้นแอดมิดเข้าโรงพยาบาลก็ไม่ลา ลาพักร้อนและลากิจก็แทบไม่มี ลาครั้งเดียวคือลาไปรับปริญญา แต่ก็โดนบ่นหูชาเหมือนกัน เพราะต้องมีวันซ้อมหลายวันและวันรับจริง
เด็กจบใหม่อยากคนอยากจะเก็บวันลาต่างๆเอาไว้สำหรับการสัมภาษณ์งานใหม่ แต่เชื่อเถอะว่าคุณสัมภาษณ์ไม่เยอะเท่าจำนวนวันลาหรอก
ตัวอย่างของเรา
งานแรก ทำเรื่องลาออกแล้ว ขอลากิจ ไม่อนุมัติ ให้ไปทำธุระหลังจากวันที่ลาออก จะมาเอาวันทำงานของเขาไปใช้ทำไม ทั้งที่เราไม่เคยลากิจเลย และเขาได้คนทำงานคนใหม่ไปแล้ว สรุปเราต้องมานั่งเก้าอี้เปล่าๆที่ทำงานหายใจรดทิ้งไปวันๆ (โต๊ะเราเด็กใหม่นั่งไปแล้ว)
งานที่สอง ทำเรื่องลาออกไปแล้ว เคลียร์งานที่รับผิดชอบก่อนหน้านั้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว จะทำเรื่องลาพักร้อนที่เหลือ 8 วันยาวๆ ก่อนหน้านั้นเป็นวันหยุดยาว (เพราะคิดว่าเหนื่อยเกินไปแล้ว ต้องการคิดเรื่องของตัวเอง ชาร์ตแบตยาวๆสักทีในรอบหลายๆปี) เขาไม่ต้องการให้เราลา บอกว่ายังจ่ายงานให้ไม่หมด ต้องการให้เรามาทำงานต่อ และจะไปคุยกับหัวหน้าและแผนกบุคคลเรื่องจะให้เราเข้ามาทำงานต่อ เราจึงคิดว่า อ้าว วันลาที่สะสมไว้ เท่ากับไม่เคยได้ใช้เลยน่ะสิ แล้วงานที่เคลียร์ก่อนหน้านั้นก็เรียบร้อยแล้วจะใช้งานเพิ่ม และย้ำว่าถ้างานที่สั่งใหม่ไม่เสร็จในเดือนต่อๆไปต้องเข้ามาทำ !!!??
แต่ที่เราสงสัยมากๆคือ คนที่ทำงานมานานๆสามารถใช้วันลาต่างๆได้อย่างเสรีและเกินวันลาที่กำหนดด้วย แต่คนกลับจับจ้องแต่เด็กใหม่แม้กระทั่งลาวันหรือครึ่งวัน
2. ทำแค่หน้าที่ของตัวเองก็พอ
ส่วนใหญ่เด็กใหม่จะชอบโดนใช้สารพัด เช่น ซื้อน้ำ เก็บห้อง เราเคยโดนถึงขนาด วานไปจ่ายค่าบัตร อันนี้มาจากตัวเราเอง ตอนแรกเราบอกว่าจะผ่านธนาคาร เลยวานให้จ่ายค่าบัตร เรื่องเล็กน้อยรับฝากได้ แต่หลังๆเหมือนจะเริ่มมาใช้อย่างจริงจัง เริ่มฝากผ่านคนกลางมา ซึ่งคนกลางไม่รู้เรื่องอะไรด้วย และใช้ให้ไปเวลาทำงาน หรือแม้กระทั่งให้ไปรอเป็นเพื่อนซื้อของหรือทำสปาในเวลางาน (ต้องหลบหัวหน้าไป) ฉะนั้นอย่าคิดว่าเด็กใหม่ต้องนอบน้อมไปซะทุกอย่าง
3. มนุษย์ป้าในที่ทำงานชอบพูดไม่ตรงกับความเป็นจริง
เรื่องนี้เป็นทักษะของมนุษย์ป้า เช่น มีความสามารถในการพูดจาเอาชนะในเรื่องที่ผิดให้เป็นเรื่องที่ถูกได้ หลายคนเลยบอกให้เถียงกับคนอยากเอาชนะไม่ได้ต้องการพูดความจริง เถียงไปก็ป่วยการ
มนุษย์ป้าสามารถพูดพลิกแพลงเรื่องต่างๆได้ อย่างเรื่องที่เราลาออก ทำเรื่องราวถูกต้องทุกอย่าง เซ็นแล้ว มนุษย์ป้าทำงานด้วยกัน เอาเราไปเม้าท์ว่าทิ้งงานให้เขาทำต่อ คือเราทำงานของเราเสร็จ หลังจากเราลาออก งานต่อไปก็ต้องเป็นหน้าที่ของมนุษย์ป้าน่ะโดยบริบทน่ะสิแต่ความหมายคือ ทิ้งงานหรือ!!????
4. รังตายของการทำงาน
คำถามคลาสสิคของที่ทำงานหลายที่มักจะถามว่า คิดจะทำงานที่นี่ไปตลอดหรือเปล่า อยากจะตะโกนให้บอกรู้ไปว่า ไม่!!!!!!! ทำไมหลายคนต้องคิดว่าเด็กใหม่จะทำงานที่เดียวไปจนตาย เมื่อค้นหาตัวเอง ดูแนวทาง การเจริญเติบโตในหน้าที่การงานแล้ว หลายคนก็จะรู้คำตอบเอง แต่ทำไมต้องมาฝังหัวความคิดว่าจะทำงานที่นั่นที่นี่ไปตลอด เพราะที่รู้ๆมา มนุษย์ป้าหลายคนก็อยากจะออกไปทำงานที่ใหม่เหมือนกัน แต่ไปไม่ได้เท่านั้น
5. ศึกษาเรื่องการจ่ายภาษี เงินสำรองเลี้ยงชีพไว้ให้ดี
เราไม่ได้ศึกษาเรื่องนี้มาก่อน จึงไม่ได้ทำเรื่องสำรองเลี้ยงชีพเอาไว้ จึงทำให้พลาดโอกาสไปหลายๆเรื่อง
ฝากให้เด็กจบใหม่เรียนรู้ไว้ก่อนจะเข้าทำงาน
วันลาต่างๆเขามีไว้ให้ลาก็ลาซะบ้าง เช่น ลาป่วย ลาพักร้อน ลากิจ เราเป็นคนที่แทบไม่ได้ลาเลยเพราะว่าเกรงใจ คิดว่าไม่ถึงขึ้นแอดมิดเข้าโรงพยาบาลก็ไม่ลา ลาพักร้อนและลากิจก็แทบไม่มี ลาครั้งเดียวคือลาไปรับปริญญา แต่ก็โดนบ่นหูชาเหมือนกัน เพราะต้องมีวันซ้อมหลายวันและวันรับจริง
เด็กจบใหม่อยากคนอยากจะเก็บวันลาต่างๆเอาไว้สำหรับการสัมภาษณ์งานใหม่ แต่เชื่อเถอะว่าคุณสัมภาษณ์ไม่เยอะเท่าจำนวนวันลาหรอก
ตัวอย่างของเรา
งานแรก ทำเรื่องลาออกแล้ว ขอลากิจ ไม่อนุมัติ ให้ไปทำธุระหลังจากวันที่ลาออก จะมาเอาวันทำงานของเขาไปใช้ทำไม ทั้งที่เราไม่เคยลากิจเลย และเขาได้คนทำงานคนใหม่ไปแล้ว สรุปเราต้องมานั่งเก้าอี้เปล่าๆที่ทำงานหายใจรดทิ้งไปวันๆ (โต๊ะเราเด็กใหม่นั่งไปแล้ว)
งานที่สอง ทำเรื่องลาออกไปแล้ว เคลียร์งานที่รับผิดชอบก่อนหน้านั้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว จะทำเรื่องลาพักร้อนที่เหลือ 8 วันยาวๆ ก่อนหน้านั้นเป็นวันหยุดยาว (เพราะคิดว่าเหนื่อยเกินไปแล้ว ต้องการคิดเรื่องของตัวเอง ชาร์ตแบตยาวๆสักทีในรอบหลายๆปี) เขาไม่ต้องการให้เราลา บอกว่ายังจ่ายงานให้ไม่หมด ต้องการให้เรามาทำงานต่อ และจะไปคุยกับหัวหน้าและแผนกบุคคลเรื่องจะให้เราเข้ามาทำงานต่อ เราจึงคิดว่า อ้าว วันลาที่สะสมไว้ เท่ากับไม่เคยได้ใช้เลยน่ะสิ แล้วงานที่เคลียร์ก่อนหน้านั้นก็เรียบร้อยแล้วจะใช้งานเพิ่ม และย้ำว่าถ้างานที่สั่งใหม่ไม่เสร็จในเดือนต่อๆไปต้องเข้ามาทำ !!!??
แต่ที่เราสงสัยมากๆคือ คนที่ทำงานมานานๆสามารถใช้วันลาต่างๆได้อย่างเสรีและเกินวันลาที่กำหนดด้วย แต่คนกลับจับจ้องแต่เด็กใหม่แม้กระทั่งลาวันหรือครึ่งวัน
2. ทำแค่หน้าที่ของตัวเองก็พอ
ส่วนใหญ่เด็กใหม่จะชอบโดนใช้สารพัด เช่น ซื้อน้ำ เก็บห้อง เราเคยโดนถึงขนาด วานไปจ่ายค่าบัตร อันนี้มาจากตัวเราเอง ตอนแรกเราบอกว่าจะผ่านธนาคาร เลยวานให้จ่ายค่าบัตร เรื่องเล็กน้อยรับฝากได้ แต่หลังๆเหมือนจะเริ่มมาใช้อย่างจริงจัง เริ่มฝากผ่านคนกลางมา ซึ่งคนกลางไม่รู้เรื่องอะไรด้วย และใช้ให้ไปเวลาทำงาน หรือแม้กระทั่งให้ไปรอเป็นเพื่อนซื้อของหรือทำสปาในเวลางาน (ต้องหลบหัวหน้าไป) ฉะนั้นอย่าคิดว่าเด็กใหม่ต้องนอบน้อมไปซะทุกอย่าง
3. มนุษย์ป้าในที่ทำงานชอบพูดไม่ตรงกับความเป็นจริง
เรื่องนี้เป็นทักษะของมนุษย์ป้า เช่น มีความสามารถในการพูดจาเอาชนะในเรื่องที่ผิดให้เป็นเรื่องที่ถูกได้ หลายคนเลยบอกให้เถียงกับคนอยากเอาชนะไม่ได้ต้องการพูดความจริง เถียงไปก็ป่วยการ
มนุษย์ป้าสามารถพูดพลิกแพลงเรื่องต่างๆได้ อย่างเรื่องที่เราลาออก ทำเรื่องราวถูกต้องทุกอย่าง เซ็นแล้ว มนุษย์ป้าทำงานด้วยกัน เอาเราไปเม้าท์ว่าทิ้งงานให้เขาทำต่อ คือเราทำงานของเราเสร็จ หลังจากเราลาออก งานต่อไปก็ต้องเป็นหน้าที่ของมนุษย์ป้าน่ะโดยบริบทน่ะสิแต่ความหมายคือ ทิ้งงานหรือ!!????
4. รังตายของการทำงาน
คำถามคลาสสิคของที่ทำงานหลายที่มักจะถามว่า คิดจะทำงานที่นี่ไปตลอดหรือเปล่า อยากจะตะโกนให้บอกรู้ไปว่า ไม่!!!!!!! ทำไมหลายคนต้องคิดว่าเด็กใหม่จะทำงานที่เดียวไปจนตาย เมื่อค้นหาตัวเอง ดูแนวทาง การเจริญเติบโตในหน้าที่การงานแล้ว หลายคนก็จะรู้คำตอบเอง แต่ทำไมต้องมาฝังหัวความคิดว่าจะทำงานที่นั่นที่นี่ไปตลอด เพราะที่รู้ๆมา มนุษย์ป้าหลายคนก็อยากจะออกไปทำงานที่ใหม่เหมือนกัน แต่ไปไม่ได้เท่านั้น
5. ศึกษาเรื่องการจ่ายภาษี เงินสำรองเลี้ยงชีพไว้ให้ดี
เราไม่ได้ศึกษาเรื่องนี้มาก่อน จึงไม่ได้ทำเรื่องสำรองเลี้ยงชีพเอาไว้ จึงทำให้พลาดโอกาสไปหลายๆเรื่อง