แปจีหรือแปยี  เป็นพืชตระกูลถั่วฝักใบคล้ายถั่วแปบ  แต่ที่กินได้จะเป็นเพียงส่วนเมล็ดเท่านั้น
ดั้งเดิมน่าจะมาจากพม่า  เพราะคำว่าแป ภาษาพม่าแปลว่าถั่ว  แปจี แปลว่าถั่วใหญ่

ทีเด็ดของแปจีคือเอาเมล็ดที่กระเทาะจากเปลือกแล้ว มาทอดกินเป็นของขบเคี้ยวเล่น เพลิน
ปากเพลินฟันดีนักแล

สวนแปจี







เมล็ดแปจีที่บีบเปลือกหุ้มออกพร้อมทอด





เนื่องจากขั้นตอน กระบวนการนับตั้งแต่จากสวนมาจนเป็นเมล็ดที่เห็นจะยุ่งยากลำบาก
ไหนจะกลิ่น ไหนจะระคายเคืองจากละอองตามก้านใบ  เรียกว่าคนเก็บต้องแต่งกาย
รัดกุมจนแทบไม่ให้ผิวหนังส่วนใดโผล่  เมล็ดสดแปจีจึงมีราคาค่อนข้างสูง  ซึ่งก็น่าเห็นใจ

แปจี สามารถนำมาแกงแบบเมือง ๆ ได้ และให้ความอร่อยไปอีกแบบ





วันนี้จะขอนำเสนอการนำแปจีมาทอด เป็นของขบเคี้ยว กรอบ ๆ มัน ๆ

แปจีที่ยังอ่อน เป็นสีเขียว หลังทอดแล้วจะกินอร่อยมาก กรอบแบบยุ่ย ๆ นุ่มฟัน



แต่ถ้าเป็นแบบนี้  กรอบเหมือนกัน  แต่เป็นกรอบแบบสะท้านฟัน



2 ลิตร เตรียมพร้อม



ตั้งกระทะ ไฟกลาง



ทั้งอ่อนทั้งแก่ ไม่มีทางเลือก ผสมกันไป  เอาแปจีสด ๆ ลงทอด  น่าจะเรียกต้มในน้ำมันมากกว่า





วันนี้กะว่าจะลองทอดแบบ 2 จังหวะ คือทอดสุกก่อน แล้วมาทอดกรอบอีกครั้ง  เหมือนทำแคบหมู

ทอดไฟกลาง แล้วนำออกมาพักไว้ให้เย็น  ผิดถูกอย่างไรไม่รู้ละ  ผิดเป็นครูก็แล้วกัน



ทิ้งไว้ร่วม 2 ชั่วโมง จนเย็น  ขั้นตอนต่อไปคือกะทอดให้กรอบนุ่มและกรอบนาน

เปิดไฟ ตั้งกระทะน้ำมันจนร้อนจัด สังเกตจากน้ำมันขึ้นควัน  ส่งหน่วยกล้าตายลงไปทดสอบ 1 ทัพพี

ผล เจ๋งมาก เจ๋งดั่งใจนึกเลย  ไม่มีอมน้ำมันด้วย



ที่เหลือจัดการเหมือนเดิม คือน้ำมันร้อนจัด พอใส่ลงไปแปจีจะฟูฟ่อง ค่อย ๆ ลดเป็นไฟกลาง สังเกตสี
เหมือนทำแคบหมูอย่างไรก็อย่างนั้น



กรอบครับ  อย่างเจ๋งเลย  ปีก่อนผมเคยทอดแบบว่าทอดแล้วทอดเลย  ม้วนเดียวจบ  เหมือนกับว่ามันแข็งนะ
เคี้ยวลำบากยากเย็น  สำหรับฟันคนหนุ่มแข็งแรงคงไม่เป็นไร  ถ้า สว.ลำบากหน่อย

คลุก ๆ เกลือป่นเพิ่มความกรอบนานเข้าไปอีก แล้วเอาออกผึ่งลม รอเย็นต่อไป





ถ้าเป็นคนเหนือจะรู้จักกันเป็นอย่างดี  สำหรับท่านที่อยากลองชิมถ้ามีโอกาสขึ้นเหนือลองดูตามร้านขายของ
ที่ระลึกทั่ว ๆ ไปน่าจะมีนะครับ

แปจีถ้าไม่แช่น้ำบีบเอาเปลือกออก  คือหลังจากออกจากฝักตากแห้ง นำไปคั่วทั้งเปลือก เคี้ยวกินกรุบ ๆ กรอบ ๆ
เค็ม ๆ มัน ๆ อร่อยไปอีกแบบ  อย่างนั้นเขาเรียก "แปหล่อ" ครับ

ขอบคุณที่ติดตามชมมาอย่างยาวนาน   สวัสดีครับ