พูดถึงของป่า หลาย ๆ ท่านอาจจะคิดว่าเป็นของผิดกฎหมาย  แต่ไม่ใช่ครับมันเป็นเพียง
ผลไม้ชนิดหนึ่ง ถ้าทางบ้านสล่าปู่เขาจะนำมาจากต้นที่ขึ้นในป่า  ทางเหนือถิ่นสล่าปู่เรียก
"บะหนัง"  หน้าตาเป็นอย่างนี้ครับ



เป็นผลไม้ที่มีรสเปรี้ยวมากถึงมากที่สุด  และหาข้อมูลได้ยากมาก  นิยมนำผลแก่มาซอย
ตากแห้ง ชงกินกับน้ำร้อนหรืออาจเก็บไว้ใส่ต้ม ใส่แกง อาศัยความเปรี้ยวแทนมะนาวยาม
ขาดแคลน หรือมีราคาแพงมาก ๆ

ชาวบ้านเข้าไปเก็บมาจากต้นในป่าครับ  ทั้งหมดที่เห็นหนัก  7 ก.ก. ผลสดราคาก.ก.ละ 40 บาท

280 บาท ได้เท่านี้ครับ



"บะหนัง" ขออนุญาตทับศัพท์ไปพลาง ๆ ก่อน  เผื่อเดี๋ยวมีพี่น้องภาคอื่นมาช่วยแลกเปลี่ยน
ว่าแต่ละที่ ละแห่ง เขาเรียกอะไร  ชื่อเรียกกลาง ๆ ว่าอะไร

ยิ่งในปัจจุบันมีเสียงลือเสียงเล่าอ้าง ว่ากินแล้วสามารถป้องกันมะเร็งได้ ก็เลยเกิดกระแสขึ้นมา

7 ก.ก. กะเอามาซอยตากแห้งเก็บไว้ก่อน  เรื่องอื่นพูดกันทีหลัง

ผ่าครึ่งให้ชมข้างในครับ



ผมจะไม่มานั่งซอยมือเด็ดขาด เพราะดูแล้วถ้าซอยมือน่าจะกินเวลาครึ่งค่อนวัน เอาเครื่อง
บด สับ ซอย มาลองว่าน่าจะใช้ได้นะ



จัดการผ่าออกเป็นชิ้น ๆ แคะเมล็ดข้างในออก   1 ผล มีเมล็ดต้องทิ้งเท่าที่เห็น





เตรียมซอย







ตรวจผลงาน ทั้งขนาด และความหนาบาง  ได้ตามต้องการเลย



จัดการ ฟืด ๆ ไม่ถึง 2 นาที  สำหรับการซอย 1 ผล





ใส่กระด้ง วางกลางแดดจัด



โล่งใจที่เหลือ  ไม่งั้นหลังแข็ง มือพองแน่ ๆ  จัดการชุดใหญ่ ทั้งผ่า ทั้งซอย  แคะเมล็ด
ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เรียบร้อย











หนึ่งบ่ายผ่านไป





ผมเคยซื้อที่เขาขายตามตลาดนัด  แบบตากแห้งบรรจุถุงขายเพื่อเอามาชิม ถุงละ 50 บาท
แทบจะนับชิ้นได้  หวังว่าที่ทำนี้คงจะพอกินทั้งปี

ฝากด้วยนะครับ ท่านที่รู้จักหรือเคยเห็น ภาคหรือท้องถิ่นอื่น ๆ เขาเรียก "บะหนัง" นี้ว่าอะไรกันบ้าง

เดี๋ยวจะมีของกินได้เป็นผลไม้บ้าน ๆ แต่ก็หากินยากพอสมควรมาเสนอให้ชมอีก 1 อย่างนะครับ

---

---