เมื่อวันเสาร์ ไปดูหนังพอหนังเริ่มฉายเราก็ลุก]ไปห้องน้ำ  ก็เดินแตะ แตะ ออกมาวนหาพนักหนักงานที่หน้าประตูแต่ไม่ยักเห็นเลยตัดสินใจจะเปิดเชือกกั้นเองพอดีที่ม่พี่วิ่งเข้ามาพอดี  ตอนแรกคิดว่าพนักงานเพราะเห็นรีบวิ่งมาแต่เพราะเคยเห็นแถวบ้านเลยคิดว่าไม่น่าจะใช่  เราเลยยืนรอให้พี่แกะเชือก   แต่พอพี่แกแกะเชือกเส็จเราก็จะหลบออกมา  แต่!พี่แกอ้อมมายืนซ้อนหลังอ่ะดิ่  ซึ่งถ้าอิพี่ถอยไปหน่อยเราคงไม่เริ่มรู้สึกแข็งทือ  เริ่มทำตัวไม่ถูกคิดไปว่า 'แล้วกูจะออกได้ไงวะ' เชือกมันพันรอบเอวอยู่จะหลบทางไหนได้  จนแล้วจนรอดพี่แกก็บอกเสียงเบา(เรียกกระซิบเถิด) โทษนะครับ...  ก่อนที่แขนยาวจะสอดเอวจับปลายเชือกอีกข้างครับท่าน  อิห่า!! บร๊ะเจ้า!! ตกใจเชรี้ยๆ  จนได้ยินเพื่อนที่เดินตามออกมาป๊ะ!!พอดิบพอดีเรียกเลยผละออกจากพี่แก  พอหันไปเห็นหน้ามันเหวอเลยก่อนที่สีน้าจะเปลี่ยนเป็นอมยิ้มกริ่มๆแทน อย่าว่าแต่มันเลยกูก็กริ่มเลยเหอะ(ร้ายกาจนักแล) แต่ดีที่ยังนึกถึงมารยาทได้ทันเลยก้มหัวขอบคุณปลกๆ  เฮ้อ..ที่เล่ามาเนี่ยแค่ข้องใจวิธีมีร้อยแปดมาโอบกูทำม่ายยยย(รึชอบของแปลก55)  ผู้ชายนะเว่ย  ส่วนผู้ประสบนี่ ญ.หญิงโสภาเด้อ  ขอบคุณเจ้า(>V<)