ก่อนหน้านี้ทะเลาะกับพ่อแม่มีปากเสียงกัน ละหนูก็ตีห่างจากครอบครัว แล้วมาวันนี้ แม่หนูทำกับข้าว ละพ่อหนูเล่นเกมส์ อยู่ แล้วแม่หนูเอากับข้าวไปให้น้องกิน ละมันมีเชือกอยู่ละน้องกินเชือกเข้าไป ละแม่บอกว่า ทำไมไม่ดูลูก พ่อบอกว่า กูจะรู้ไหมว่ามีเชือก ละแม่บอกว่าทำไมไม่ดูลูก ทำกับข้าวอยู่ ตัวเองสบายไม่ดูลูกไง ละพ่อพูดกระแทกเสียงดัง แต่แม่พูดปกตินะคะ พ่อบอกทำกับข้าวไม่ดูลูกก็ไม่ต้องทำเถอะ  ถ้าทำแล้วจะมาพูดแบบนี้ กูก็ไม่รู้ว่ามีเชือก พอสักพักโวยวายว่า ภาษาอีสานนะคะ คา ห ติ อะไรแบบนี้อ่ะค่ะเพราะแม่บอกว่า คา ทำกับข้าวอยู่ ละพ่อบอกว่า งั้นเลิกทำ ไม่ต้องกินมันละ ละพ่อก็เหมือนเดินจะมาแย่งของที่แม่กำลังทำ ละยายก็พูดว่า เว้ากันดีๆบ่ได้ติ คือขึ้นกูขึ้น (เหมือน พูดกันดีๆไม่ได้หรอ ทำไมขึ้นกู) พ่อหนูก็ตะโกนมาใส่ยายว่า ยายจะมาวุ่นวายทำไม ไม่ได้พูดใส่หนิ ละแม่หนูบอก พูดกันดีๆไม่ได้หรอ เห็นโวยวายตลอด ละพ่อบอก ก็เข้าข้างกันแม่ลูก มีแม่คอยสอน แต่กูไม่มี ละแบบตะคอกใส่ ละก็บอก ถ้ากูรู้เป็นแบบนี้ กูไม่เอาหรอก ละยายหนูก็หนี เพราะทะเลาะกันบ่อยมาก ทะเลาะกันทีไร โรคเครียดแกขึ้น ละพ่อหนูก็บอกแม่ว่า ถ้าอยากให้กูอยู่ ก็ไล่แม่หนี อยู่ทุกวันนี้ก็ไม่ได้เลี้ยงน้อง โคตรโมโหอะค่ะ ตอนนั้น คืออยากลงไปด่ามาก เพราะว่า ยายเลี้ยงหนูมาแต่เกิด ไม่ได้ยายคงไปกันไม่รอด เลี้ยงหนูมา18ปี เลี้ยงน้องมา7ปี ละพอตาเสีย ก็มาเจอคำพูดแบบนี้อ่ะค่ะ ละแกอยู่เพราะสงสารน้อง ที่ยายแกอดทนอยู่ มาครั้งนี้ยายแกหมดความอดทนเลยออกจากบ้านไปอยู่บ้านเพื่อนในหมู่บ้าน ละตอนยายแกหนี พ่อหนูบอก มาดูว่ากูกับมันใครจะตายก่อนกัน หนูแบบ นี่หรอวะ พ่อหนูอ่ะ ต้องรอให้คนอื่นมาสั่งสอนหรอวะ โคตรหงุดหงิด ข่มแม่หนูเกิน ข่มยายอีก จะว่าหนูก็ได้นะคะ โดนมาทั้งชีวิตแล้ว