พอดีวันนี้ได้มีโอกาสไปใช้บริการ ของธนาคารสีม่วง ย่านอเวนิวแห่งหนึ่ง ตรงรัชโยธิน

ผมก็ต่อแถวชำระเงินปกติ ก็ได้จ่ายเงินกับน้อง ผช. คนนึงก็พูดจาปกติตามประสาพนักงานธนาคาร แต่หันไปมองข้าง ๆ นี่ มี ผญ คนนึงแต่งตัวท่าทางมีกะตังค์กันเลยทีเดียวครับ กำลังใช้บริการกับพนักงานธนาคาร ผญ ท่านนึงชุดเขียว ๆ ก็เห็นหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสดี พูดจามีหางเสียง เคารพนบน้อมดีนะครับ อันนี้ก็ไม่เอะใจอะไรสงสัยเป็นการบริการปกติของธนาคาร

พอลูกค้าท่านนั้นใช้บริการเสร็จ ทีนี้ข้าง ๆ ผมก็เปลี่ยนป้าคนนึง แต่งตัวโทรม ๆ หน้าตามอซอ ๆ หน่อยมาใช้บริการกับน้อง ผญ ชุดเขียวนั้นแทน ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร จนได้ยินเสียง น้องเค้าดังขึ้น เหมือนจะบอกค่าธรรมเนียม หรือทวงเงินนี่แหละ แต่แปลกน๊ะครับหน้าตาจากยิ้ม ๆ กับลูกค้าท่านแรกคนนั้น กลับกลายเป็นบึ้งตึง พูดจาไม่มีหางเสียง แถมน้ำเสียงดุดัน เหมือนจะตะคอกนิด ผมอยู่เค้าท์เตอร์ข้าง ๆ ยังได้ยินชัดเลย

ก็ดูเหตุการณ์ไปสักพัก ผมก็ยืนจ้องพนักงานคนนั้นอยู่ ให้รู้ว่าผมได้ยินอยู่ แต่เค้าก็หันมามองผมขวับนึงด้วยสีหน้าบึ้งตึงและหันกลับไป ก็พูดอะไรกับลูกค้าท่านนั้นสักพักน้ำเสียงเหมือนเดิม เหมือนลูกค้าจะพูดเพราะกว่าด้วยน๊ะครับ

ก็เลยอยากจะบ่นให้ฟังเฉย ๆ หน่ะครับ ว่าการที่เราไปใช้บริการของธนาคารเนี่ย มันน่าจะบริการคนทุกประเภทให้เท่าเทียมกัน ถึงเค้าจะมีเงินน้อย มีเงินมาก เค้าก็เป็นลูกค้าของคุณเหมือนกันทุกคน เข้าใจอยู่ว่าพนักงานแบ้งค์ต้องหาลูกค้าทำบัตร ทำประกัน ทำสินเชื่อ แต่ไม่น่าจะทำพฤติกรรมแบบนี้กับลูกค้าที่ไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายของคุณ อย่างน้อยคุณคือพนักงานบริการน๊ะครับ อย่าลืมหน้าที่หลักซะนะครับ