Oh Chaleo! ชีคตัวร้าย ร่ายมนต์(ให้)รัก
เวลาเที่ยงตรง, ลานน้ำพุกลางเมือง, เมืองซาบาห์
เสียงเพลงทำนองคึกคักดังขึ้นมาอยู่เนืองๆ.. วันสำคัญที่นานๆจะมีสักครั้งในหนึ่งปีทำให้ผู้คนต่างหลั่งไหลเข้ามา.. ไม่ว่าจะอยู่ใกล้หรือไกล งานเทศกาลประจำเมืองเช่นนี้ก็เรียกความสนใจของผู้คนในเมืองได้เสมอ.. งานรื่นเริงก่อนถึงฤดูทำงาน.. จัดขึ้นเพื่อเป็นขวัญกำลังใจ และการพักผ่อนสำหรับชาวซาบาห์ก่อนที่พวกเขาจะต้องลงมือทำงานหนักอีกครั้งในเดือนถัดไป..
ซาบาห์คือเมืองท่าใหญ่ ที่เป็นทั้งอู่ข้าวอู่น้ำ และกำลังเสริมแผ่นดินของประเทศอัลดิน.. ประเทศที่ปกคลุมไปด้วยทะเลทรายอันร้อนระอุ แต่แม้ผืนทรายจะร้อนเพียงใด.. มีฤาจะสู้หญิงงามประจำเมืองได้.. เสียงเชียร์โห่ร้องของชายหนุ่มหลายกลุ่มดังขึ้นระงม เสียงปรบมือดังลั่นไปทั่วลานกลางของเมือง เป็นสัญญาณว่า หญิงสาวที่ได้รับเลือกว่าเป็นอันดับหนึ่งในความงามของบรรดาสาวทั้งเมืองนั้น กำลังย่างก้าวเข้าสู่ลานน้ำพุ
โห่วว ว ว !~
ร่างบางอ่อนแอ้นอรชรย่างกรีดกรายไปยังใจกลางของลาน.. เรือนร่างบางสวมเพียงเกาะอกผ้าสีแดงมัดย้อม เอวบางแลดูเนียนนุ่มเผยโฉมให้เป็นที่ประจักษ์แกสายตาของชาวเมือง ผมยาวหยักโศกสีดำพริ้วไหวไปตามแรงลมที่พัดมาเป็นระยะ.. โดยส่วนล่างนั้นมีผ้าแบบเดียวกันปิดใต้สะดือลงมายาวเป็นสามเหลี่ยมสั้นๆเท่านั้น!
“พระเจ้าเอ้ย.. ข้าไม่ยักจะรู้ว่านางประจำเมืองปีนี้งามขนาดนี้” เสียงพูดดังขึ้นจากปากของพ่อค้าใหญ่ประจำเมือง.. ขณะที่ศอกนั้นก็อยู่ไม่นิ่งสะกิดชายหนุ่มข้างๆให้มองไปยังสาวน้อยที่ยืนเด่นอยู่
“งั้นๆ” เสียงทุ้มตอบกลับอย่างไม่ใคร่จะสนใจความงามของร่างอ้อนแอ้นนั้น ต่างจากเพื่อนของเขาโดยสิ้นเชิง ผ้าคลุมหน้าผืนใหญ่ที่ปิดใบหน้า ทำให้เห็นสีหน้าของชายหนุ่มได้ไม่ชัดนัก.. อย่างไรก็ตามดวงตาดำสนิทนั้นก็เผยให้เห็นถึงแววตาที่ไร้ความรู้สึก.. ส่อถึงรัศมีความรังเกียจเบาๆที่ก่อตัวขึ้น
ผู้หญิงสมัยนี้เป็นเช่นไรกัน.. ใยจึงเอาแต่ตัวแลกกับเงิน.. แลกกับทุกๆอย่างเสียหมด.. ชายหนุ่มคิด
“ข้ารู้ว่าเจ้ามันใจบอด.. แต่ไม่คิดว่าจะตาบอดด้วยนะชาร์ล” ชารีฟพูดก่อนจะหัวเราะเบาๆ เมื่อได้แกล้งกระแซะเพื่อนชายคนสนิท.. “ถ้าข้าเป็นเอ็งล่ะก็.. คงจะเผยตัวให้นางมาเกยอยู่ข้างๆแล้วล่ะ” เขาพูดต่อ
“ไร้สาระ” ชาร์เลโอมองเพื่อนสนิทก่อนจะส่ายหัวเบาๆ.. ว่าแล้วก็ยกแก้วเมรัยในมือ กระดกของเหลวที่อยู่ข้างในเสียหนึ่งอึก และยังไม่ทันจะได้โต้ตอบกลับ.. เสียงโห่ร้องที่ดังขึ้นก็ดึงความสนใจของทั้งสองไปอีกครั้ง
เสียงเพลงถูกปรับให้ดัง และทำนองถูกเปลี่ยนให้สนุกสนานขึ้น.. ขณะที่สาวน้อยในผ้าแดงเริ่มเคลื่อนตัวไปรอบๆลานน้ำพุ.. เอวบางเริ่มส่ายไปมาเข้ากับจังหวะเพลง พรวนกระดิ่งที่ข้อเท้าสะท้อนกับแสงแดดที่ส่องลงมาวับวิบ สะโพกผายตามลักษณะของหญิงสาววัยกำลังเจริญพันธ์เคลื่อนย้ายไปมาล่อสายตาให้ผู้ที่พบเห็นยิ่งนัก..
ล่อสายตาของชายหนุ่มทั้งสองยิ่งนัก!!!
แม้ว่าอายุอานามจะอยู่ระหว่างกลางเลขสามและเลขสี่แล้วก็ตาม.. แต่ชารีฟก็ปฎิเสธไม่ได้เลยว่าสาวน้อยวัยละอ่อนที่เคลื่อนย้ายไปมาอยู่ตรงหน้านั้นสร้างความสำราญให้ทั้งพวกเขา และชายหนุ่มที่พบเห็นได้ไม่น้อย
“อุ้บ้ะ..” ชารีฟอุทานเมื่อหญิงสาวเริ่มร่ายรำ ก่อนจะกระทุ้งเพื่อนของเขาอีกครั้ง.. “ข้าให้โอกาสเจ้าพูดใหม่..” ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ ขณะที่สายตายังไม่เคลื่อนไปไหน..
ชีคชาร์เลโอเหลือบไปมองชายหนุ่มข้างกาย ก่อนจะทอดสายตาไปยังหญิงสาวที่เต้นระบำอยู่.. “เปลืองเนื้อเปลืองตัว.. ป่านนี้คงจะผ่านมาหลายคน” เสียงทุ้มตอบเรียบๆ เล่นเอาชารีฟต้องหันขวับกลับมามองเพื่อนสนิท
“เจ้าก็คิดแง่ร้ายไปแล้วชาร์ล” เขาพูดพร้อมกับส่ายหัวอย่างไม่เห็นด้วย.. ก่อนจะสำเหนียกได้ว่า.. การมียศฐาบรรดาศักดิ์อันยิ่งใหญ่.. ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับทัศนคติ หรือมุมมองของชีวิตเลย..
ชาร์ล.. เพื่อนชายคนสนิท.. หรือ ชีคชาร์เลโอ ฟาร์รา เอเดน.. ผู้ปกครองนครรัฐซาบาห์แห่งนี้ยังคงไม่เคยเลิกนิสัยหัวโบราณเก่าๆ.. และมักจะดูถูกผู้หญิงอยู่ร่ำไป..
นี่แหละน้า.. ถึงไม่มีเมียเสียที!
“อุตส่าโดดงาน ใส่ผ้าคลุมหน้ามาทั้งที.. เจ้าก็น่าจะปล่อยให้ตัวเองเพลินไปกับงานรื่นเริงบ้างซี่” ชารีฟพูดต่อ.. ชาร์เลโอมองเพื่อนชายที่ตอนนี้หันกลับไปสนใจหญิงสาวอีกรอบอย่างไม่เถียงอะไร.. ก่อนจะกระดกแก้วที่ถืออยู่ในมืออีกรอบ..
ความจริงเขาก็ไม่ได้อยากจะมาเท่าไหร่หรอก.. เกลียดนัก..งานรื่นเริงไร้สาระแบบนี้.. แต่เหตุผลของไอ้คนที่ไปลากเขามาดันเข้าท่า.. จึงตกกระไดพลอยโจรมานั่งอยู่บนดาดฟ้าของร้านเหล้าประจำหมู่บ้านเช่นนี้..
ไอ้เหตุผลที่ว่า “มาดูแล สังเกตความเป็นไปของชาวเมืองเสียบ้าง!”
รัมภ์ ::
เพิ่งหัดแต่ง พยายามให้เรื่องนี้ออกมาแนวโรแมนซ์นิดๆน่ะค่ะ มีคำแนะนำ หรือติชมอะไร ช่วยบอกด้วยนะคะ >__< จะเป็นพระคณอย่างสูง แล้วก็จะพยายามแก้ไขกันต่อไปจ้า
[1]___ Oh Chaleo! ชีคตัวร้าย ร่ายมนต์(ให้)รัก
เวลาเที่ยงตรง, ลานน้ำพุกลางเมือง, เมืองซาบาห์
เสียงเพลงทำนองคึกคักดังขึ้นมาอยู่เนืองๆ.. วันสำคัญที่นานๆจะมีสักครั้งในหนึ่งปีทำให้ผู้คนต่างหลั่งไหลเข้ามา.. ไม่ว่าจะอยู่ใกล้หรือไกล งานเทศกาลประจำเมืองเช่นนี้ก็เรียกความสนใจของผู้คนในเมืองได้เสมอ.. งานรื่นเริงก่อนถึงฤดูทำงาน.. จัดขึ้นเพื่อเป็นขวัญกำลังใจ และการพักผ่อนสำหรับชาวซาบาห์ก่อนที่พวกเขาจะต้องลงมือทำงานหนักอีกครั้งในเดือนถัดไป..
ซาบาห์คือเมืองท่าใหญ่ ที่เป็นทั้งอู่ข้าวอู่น้ำ และกำลังเสริมแผ่นดินของประเทศอัลดิน.. ประเทศที่ปกคลุมไปด้วยทะเลทรายอันร้อนระอุ แต่แม้ผืนทรายจะร้อนเพียงใด.. มีฤาจะสู้หญิงงามประจำเมืองได้.. เสียงเชียร์โห่ร้องของชายหนุ่มหลายกลุ่มดังขึ้นระงม เสียงปรบมือดังลั่นไปทั่วลานกลางของเมือง เป็นสัญญาณว่า หญิงสาวที่ได้รับเลือกว่าเป็นอันดับหนึ่งในความงามของบรรดาสาวทั้งเมืองนั้น กำลังย่างก้าวเข้าสู่ลานน้ำพุ
โห่วว ว ว !~
ร่างบางอ่อนแอ้นอรชรย่างกรีดกรายไปยังใจกลางของลาน.. เรือนร่างบางสวมเพียงเกาะอกผ้าสีแดงมัดย้อม เอวบางแลดูเนียนนุ่มเผยโฉมให้เป็นที่ประจักษ์แกสายตาของชาวเมือง ผมยาวหยักโศกสีดำพริ้วไหวไปตามแรงลมที่พัดมาเป็นระยะ.. โดยส่วนล่างนั้นมีผ้าแบบเดียวกันปิดใต้สะดือลงมายาวเป็นสามเหลี่ยมสั้นๆเท่านั้น!
“พระเจ้าเอ้ย.. ข้าไม่ยักจะรู้ว่านางประจำเมืองปีนี้งามขนาดนี้” เสียงพูดดังขึ้นจากปากของพ่อค้าใหญ่ประจำเมือง.. ขณะที่ศอกนั้นก็อยู่ไม่นิ่งสะกิดชายหนุ่มข้างๆให้มองไปยังสาวน้อยที่ยืนเด่นอยู่
“งั้นๆ” เสียงทุ้มตอบกลับอย่างไม่ใคร่จะสนใจความงามของร่างอ้อนแอ้นนั้น ต่างจากเพื่อนของเขาโดยสิ้นเชิง ผ้าคลุมหน้าผืนใหญ่ที่ปิดใบหน้า ทำให้เห็นสีหน้าของชายหนุ่มได้ไม่ชัดนัก.. อย่างไรก็ตามดวงตาดำสนิทนั้นก็เผยให้เห็นถึงแววตาที่ไร้ความรู้สึก.. ส่อถึงรัศมีความรังเกียจเบาๆที่ก่อตัวขึ้น
ผู้หญิงสมัยนี้เป็นเช่นไรกัน.. ใยจึงเอาแต่ตัวแลกกับเงิน.. แลกกับทุกๆอย่างเสียหมด.. ชายหนุ่มคิด
“ข้ารู้ว่าเจ้ามันใจบอด.. แต่ไม่คิดว่าจะตาบอดด้วยนะชาร์ล” ชารีฟพูดก่อนจะหัวเราะเบาๆ เมื่อได้แกล้งกระแซะเพื่อนชายคนสนิท.. “ถ้าข้าเป็นเอ็งล่ะก็.. คงจะเผยตัวให้นางมาเกยอยู่ข้างๆแล้วล่ะ” เขาพูดต่อ
“ไร้สาระ” ชาร์เลโอมองเพื่อนสนิทก่อนจะส่ายหัวเบาๆ.. ว่าแล้วก็ยกแก้วเมรัยในมือ กระดกของเหลวที่อยู่ข้างในเสียหนึ่งอึก และยังไม่ทันจะได้โต้ตอบกลับ.. เสียงโห่ร้องที่ดังขึ้นก็ดึงความสนใจของทั้งสองไปอีกครั้ง
เสียงเพลงถูกปรับให้ดัง และทำนองถูกเปลี่ยนให้สนุกสนานขึ้น.. ขณะที่สาวน้อยในผ้าแดงเริ่มเคลื่อนตัวไปรอบๆลานน้ำพุ.. เอวบางเริ่มส่ายไปมาเข้ากับจังหวะเพลง พรวนกระดิ่งที่ข้อเท้าสะท้อนกับแสงแดดที่ส่องลงมาวับวิบ สะโพกผายตามลักษณะของหญิงสาววัยกำลังเจริญพันธ์เคลื่อนย้ายไปมาล่อสายตาให้ผู้ที่พบเห็นยิ่งนัก..
ล่อสายตาของชายหนุ่มทั้งสองยิ่งนัก!!!
แม้ว่าอายุอานามจะอยู่ระหว่างกลางเลขสามและเลขสี่แล้วก็ตาม.. แต่ชารีฟก็ปฎิเสธไม่ได้เลยว่าสาวน้อยวัยละอ่อนที่เคลื่อนย้ายไปมาอยู่ตรงหน้านั้นสร้างความสำราญให้ทั้งพวกเขา และชายหนุ่มที่พบเห็นได้ไม่น้อย
“อุ้บ้ะ..” ชารีฟอุทานเมื่อหญิงสาวเริ่มร่ายรำ ก่อนจะกระทุ้งเพื่อนของเขาอีกครั้ง.. “ข้าให้โอกาสเจ้าพูดใหม่..” ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ ขณะที่สายตายังไม่เคลื่อนไปไหน..
ชีคชาร์เลโอเหลือบไปมองชายหนุ่มข้างกาย ก่อนจะทอดสายตาไปยังหญิงสาวที่เต้นระบำอยู่.. “เปลืองเนื้อเปลืองตัว.. ป่านนี้คงจะผ่านมาหลายคน” เสียงทุ้มตอบเรียบๆ เล่นเอาชารีฟต้องหันขวับกลับมามองเพื่อนสนิท
“เจ้าก็คิดแง่ร้ายไปแล้วชาร์ล” เขาพูดพร้อมกับส่ายหัวอย่างไม่เห็นด้วย.. ก่อนจะสำเหนียกได้ว่า.. การมียศฐาบรรดาศักดิ์อันยิ่งใหญ่.. ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับทัศนคติ หรือมุมมองของชีวิตเลย..
ชาร์ล.. เพื่อนชายคนสนิท.. หรือ ชีคชาร์เลโอ ฟาร์รา เอเดน.. ผู้ปกครองนครรัฐซาบาห์แห่งนี้ยังคงไม่เคยเลิกนิสัยหัวโบราณเก่าๆ.. และมักจะดูถูกผู้หญิงอยู่ร่ำไป..
นี่แหละน้า.. ถึงไม่มีเมียเสียที!
“อุตส่าโดดงาน ใส่ผ้าคลุมหน้ามาทั้งที.. เจ้าก็น่าจะปล่อยให้ตัวเองเพลินไปกับงานรื่นเริงบ้างซี่” ชารีฟพูดต่อ.. ชาร์เลโอมองเพื่อนชายที่ตอนนี้หันกลับไปสนใจหญิงสาวอีกรอบอย่างไม่เถียงอะไร.. ก่อนจะกระดกแก้วที่ถืออยู่ในมืออีกรอบ..
ความจริงเขาก็ไม่ได้อยากจะมาเท่าไหร่หรอก.. เกลียดนัก..งานรื่นเริงไร้สาระแบบนี้.. แต่เหตุผลของไอ้คนที่ไปลากเขามาดันเข้าท่า.. จึงตกกระไดพลอยโจรมานั่งอยู่บนดาดฟ้าของร้านเหล้าประจำหมู่บ้านเช่นนี้..
ไอ้เหตุผลที่ว่า “มาดูแล สังเกตความเป็นไปของชาวเมืองเสียบ้าง!”
รัมภ์ ::
เพิ่งหัดแต่ง พยายามให้เรื่องนี้ออกมาแนวโรแมนซ์นิดๆน่ะค่ะ มีคำแนะนำ หรือติชมอะไร ช่วยบอกด้วยนะคะ >__< จะเป็นพระคณอย่างสูง แล้วก็จะพยายามแก้ไขกันต่อไปจ้า