คำพูดแนวนี้
- มีทุกข์ก็ต้องมีสุข สลับกันไป > >> แต่ที่ผ่านมา พยายามคิดแล้ว ความสุขน้อยมากหรือนึกแทบไม่ออกเลย
- ปลายอุโมงค์ย่อมมีแสงสว่างเสมอ >>>เส้นทางนี้ยาวไกลยิ่งนัก มองไปข้างหน้าแล้วช่างมีแต่ความมืดมิด
- ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ >>> หลายฤดูผ่านไปไม่เห็นมีสิ่งใดเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น

ทุกสิ่งทุกอย่างได้ถูกกำหนดไว้หมดแล้ว ยิ่งพยายามเปลี่ยนแปลงมันเท่าไหร่ ยิ่งเหนื่อย

ทุกวันนี้อยู่นิ่งๆ อยู่ไปวันๆ ไม่มีเป้าหมายให้คิด ไม่มีพลัง รู้หมดว่าควรจะคิดแบบใดที่จะดีกับตัวเอง แต่ก็ไม่สามารถ

ภาระหน้าที่ทุกวันนี้มันหนักอึ้ง และจะหนักยิ่งขึ้นในอนาคตอันใกล้

บางครั้งอยากทำทุกอย่างให้ชัดเจน ดำไปเลย ไม่ใช่เทาแบบนี้ ในเมื่อไม่สามารถขาวขึ้นมาได้

ขอบคุณที่อ่าน ที่รับฟัง ก็คงได้แค่ระบาย

กระทู้เบื่อโลก เพ้อเจ้อ รอใครสักคนที่ยังมาไม่ถึงหรือคงไม่มา