“สัญญาหน้าฝน”
ส่งถ้อยรักฝากฝันวันฝนหลั่ง
เป็นความหวัง ตั้งไว้ ให้สมสอง
คือดวงใจ ใฝ่หา สัญญาครอง
เป็นค่าของ ความรัก ที่ปักตรึง
ฝัน เคยวางสร้างก่อ เพื่อรอผล
แม้นทุกข์ทน อย่างไร ยังใฝ่ถึง
โอ้ทรวงใน ใจนุช สุดคำนึง
คนเคยซึ้ง พึงตระหนัก ด้วยภักดี
ฝากฝนโปรยโรยทางดังถวิล
จากดวงจินต์ มิหายเคลื่อนย้ายหนี
รอยน้ำตา อาบแต้ม สองแก้มมี
แต่..ฤดีจำไว้ ไม่ลืมเลือน
เมื่อวสันต์ ผ่านผันเหมันต์เข้า
สายลมเย้าเคล้ารื่น ชื่นใดเหมือน
หวั่นรักเลยร่วงลายามพล่าเลือน
อย่าแชเชือนให้ช้ำระกำคอย
อยากฝากรัก พักลง ตรงทรวงพี่
หากมิมีใดโศกวิโยคถอย
หวังพี่ไม่ เหหัก เป็นหลักลอย
ให้เนื้อกลอย พลอยเศร้าเฝ้ากล้ำกลืน
โปรดยึดมั่น “สัญญาเมื่อหน้าฝน”
อย่าให้หม่น ทนช้ำระกำฝืน
วันหนาวเนื้อ เหลือเคียง เพียงขวัญยืน
ทุกวันคืน ชื่นฝัน..สัมพันธ์ครอง
“สุนันยา”
“สัญญาหน้าฝน”
“สัญญาหน้าฝน”
ส่งถ้อยรักฝากฝันวันฝนหลั่ง
เป็นความหวัง ตั้งไว้ ให้สมสอง
คือดวงใจ ใฝ่หา สัญญาครอง
เป็นค่าของ ความรัก ที่ปักตรึง
ฝัน เคยวางสร้างก่อ เพื่อรอผล
แม้นทุกข์ทน อย่างไร ยังใฝ่ถึง
โอ้ทรวงใน ใจนุช สุดคำนึง
คนเคยซึ้ง พึงตระหนัก ด้วยภักดี
ฝากฝนโปรยโรยทางดังถวิล
จากดวงจินต์ มิหายเคลื่อนย้ายหนี
รอยน้ำตา อาบแต้ม สองแก้มมี
แต่..ฤดีจำไว้ ไม่ลืมเลือน
เมื่อวสันต์ ผ่านผันเหมันต์เข้า
สายลมเย้าเคล้ารื่น ชื่นใดเหมือน
หวั่นรักเลยร่วงลายามพล่าเลือน
อย่าแชเชือนให้ช้ำระกำคอย
อยากฝากรัก พักลง ตรงทรวงพี่
หากมิมีใดโศกวิโยคถอย
หวังพี่ไม่ เหหัก เป็นหลักลอย
ให้เนื้อกลอย พลอยเศร้าเฝ้ากล้ำกลืน
โปรดยึดมั่น “สัญญาเมื่อหน้าฝน”
อย่าให้หม่น ทนช้ำระกำฝืน
วันหนาวเนื้อ เหลือเคียง เพียงขวัญยืน
ทุกวันคืน ชื่นฝัน..สัมพันธ์ครอง
“สุนันยา”