กลีบมาลีร่วงโรยโปรยพื้นหล้า (รีรัน)

กระทู้คำถาม
ยามฝนรินดินอุ้มแสนชุ่มฉ่ำ
ห้วงธารน้ำเอ่อท้นล้นฝั่งสอง
พฤกษาดื่นชื่นหยาดสาดละออง
ดั่งรักปองครองสมรื่นรมย์ใจ

ครั้นเหมันต์ฝันหวานวิมานแก้ว
น้ำค้างแวววาวรับอรุณใส
หญ้ายอดอ่อนร่อนพริ้วปลิวลมไกว
ปานท่องในสุขาวดีมีเพียงเรา

ถึงคิมหันต์ขวัญผวา..อ้าอกเอ๋ย
ธารระเหยแห้งไม้ร่มใบเฉา
รักจืดจางร้างไร้ไม่เหลือเงา
ซมโศกเศร้าเฝ้าเหลียวเปลี่ยวเอกา

แม้นตกบ่วงห้วงแล้งระแหงโหย
กลีบมาลีร่วงโรยโปรยผืนหล้า
กลิ่นเคยชื่นขื่นย้อมพร้อมลมพา
อนิจจา..รักข้าฯ..ลับลาไกล

สุขเถิดหนอ ..คนดี..เธอที่รัก
คนใจภักดิ์..ฝากคำ ย้ำมอบให้
รักเสมอ..รักเธอ..ตลอดไป
แม้คำ"รัก"..จากดวงใจ..ไร้ค่าแล้ว





บทนี้ แต่งไว้ตั้งแต่ มีค. 57 ค่ะ
กรองคำเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย

https://m.ppantip.com/topic/31749806
ขอบคุณภาพจาก internet ค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่