หอมดอกไม้ในสวนรักอวลกลิ่น
ร่ำระรินลอยลมประสมผสาน
พารอบรายรมย์รื่นแสนชื่นบาน
สุขซาบซ่านทรวงซึ้งถึงดวงใจ

จินตนาพาฝันวันสมสอง
กอดตระกองชี้ชวนสรวลแจ่มใส
งามผกากลีบสีคลี่ดอกใบ
ประหนึ่งได้ปรุงหอมออมรักเรา

พิศผิวนวลมาลีเรื่อสีอ่อน
ชูช่อช้อนชวนเชิญก่อนเมินเฉา
แสงลมไล้ไหวรานสะท้านเบา
มิอาจเนางามนิจ...ปลิดขั้วลา

แม้ภุมรินบินเชย แล้วเลยห่าง
ทิ้งดอกร้างร่วงโรยระโหยหา
โปรยกลีบร่อนลงดินสิ้นงามตา
หวังรักเอ๋ย อย่าลาพร้อมมาลี

๐๐๐๐๐๐๐
๐๐๐๐๐
๐๐๐
๐