๏ หอมรัญจวนอวลอบบรรจบจิต
ทั้งเพลินพิศม์ลักขณาโสภาผ่อง
แย้มกลีบเย้าเร้าอุราพาใฝ่ปอง
นวลละอองวิลาวัลย์พรรณพิมล
๏ แซกดอกซ่อนอ่อนละมุลหอมกรุ่นเกื้อ
ทั้งจุนเจือจรุงจิตอวยอิฐผล
กลีบบอบบางสล้างอวดทรวดทรงดล
ฟุ้งสุคน ธมาลีโสภีพรรณ
๏ ครั้นพระพายหมายมั่น วสันต์ส่ง
กลีบบางบ่งบริบทชดช้อยสรรพ์
อวบอิ่มอวลมวลชลา ทิพย์สารพัน
เกษรสรร พพิสุทธิ์ผุดเรียงราย
๏ ครั้นพิรุณละมุลพรมรื่นรมย์ฉ่ำ
เกษรนำระนาบลู่ดูหลากหลาย
เผยกลีบโฉมเนื้อนวลล้วนพรรณราย
ซ่อนน้ำสายรสสุคนธ์จนเจิ่งนอง
๏ ผองภู่ผึ้งตรึงกมลจนลุ่มหลง
จึ่งบรรจงเคล้าระคนตนแตะต้อง
สูดกลิ่นซ่านสะท้านทรวงหวงแหนปอง
ลิ้มรสผองทิพย์ธารบ่คร้านชม
๏ แซกตนซ่อนย้อนย้ายบ่หน่ายหนี
ด้วยมากมีสิเนหาพาสุขสม
ค่อยคลาดเคลื่อนเขยื้อนพลางฝนพร่างพรม
แล้วรื่นรมย์ขยับตนแยบยลจริง
๏ วิลาวัลย์พิศัลย์ศรีโสภีแสน
แย้มกลีบแม้นซ่อนใว้ห่างไกลยิ่ง
ยังชูช่อละออเอื้อเมื่อแอบอิง
เพื่อพึ่งพิงลิ้มสุคนธ์ รสชลธาร
๏ ภู่พลันส่ายกายแทรกชำแลกกลีบ
ดอกก็ลีบบ้างระบม ผสมผสาน
เส้นเกษรอ่อนละเมียดโดนเสียดทาน
รัญจวนซ่านผึ้งกระเส่าซุกเคล้าคลึง
๏ พระพรายโหมพรมสุคนธ์ชลทิพย์ชุ่ม
ฉ่ำแหล่งลุ่มบุปผชาติ มุ่งมาดถึง
ภู่ถั่งโถมโลมเร้าเข้ารัดรึง
จนอื้ออึงอ่อนระทวยด้วยแรงรา
๏ เปี่ยมอิ่มเอมเปรมปรีดิ์ มีสารพัด
แสนโสมนัส อภิรมย์สมปรารถนา
ตรึงใจเนื่องบุษบงทรงโสภา
ถึงคลาดคลาคล้อยไกลไม่ลืมเลือน ๚ะ๛
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอบคุณมากมาย สำหรับ
- พี่ ๆ ทีมงานและเจ้าหน้าที่ ที่แสนใจดี เก่งฉกาจและน่ารักทุกท่าน www.ppantip.com
- ภาพแสนสวยงามจาก www.google.com โดยช่างภาพฝีมือเยี่ยมผู้ไม่ปรากฏนามอันสูงส่ง ด้วยนะขอรับ
🌼🐝🌷🐝🌸...อัศจรรย์ใจ...🌺🐝🌹🐝🌻
๏ หอมรัญจวนอวลอบบรรจบจิต
ทั้งเพลินพิศม์ลักขณาโสภาผ่อง
แย้มกลีบเย้าเร้าอุราพาใฝ่ปอง
นวลละอองวิลาวัลย์พรรณพิมล
๏ แซกดอกซ่อนอ่อนละมุลหอมกรุ่นเกื้อ
ทั้งจุนเจือจรุงจิตอวยอิฐผล
กลีบบอบบางสล้างอวดทรวดทรงดล
ฟุ้งสุคน ธมาลีโสภีพรรณ
๏ ครั้นพระพายหมายมั่น วสันต์ส่ง
กลีบบางบ่งบริบทชดช้อยสรรพ์
อวบอิ่มอวลมวลชลา ทิพย์สารพัน
เกษรสรร พพิสุทธิ์ผุดเรียงราย
๏ ครั้นพิรุณละมุลพรมรื่นรมย์ฉ่ำ
เกษรนำระนาบลู่ดูหลากหลาย
เผยกลีบโฉมเนื้อนวลล้วนพรรณราย
ซ่อนน้ำสายรสสุคนธ์จนเจิ่งนอง
๏ ผองภู่ผึ้งตรึงกมลจนลุ่มหลง
จึ่งบรรจงเคล้าระคนตนแตะต้อง
สูดกลิ่นซ่านสะท้านทรวงหวงแหนปอง
ลิ้มรสผองทิพย์ธารบ่คร้านชม
๏ แซกตนซ่อนย้อนย้ายบ่หน่ายหนี
ด้วยมากมีสิเนหาพาสุขสม
ค่อยคลาดเคลื่อนเขยื้อนพลางฝนพร่างพรม
แล้วรื่นรมย์ขยับตนแยบยลจริง
๏ วิลาวัลย์พิศัลย์ศรีโสภีแสน
แย้มกลีบแม้นซ่อนใว้ห่างไกลยิ่ง
ยังชูช่อละออเอื้อเมื่อแอบอิง
เพื่อพึ่งพิงลิ้มสุคนธ์ รสชลธาร
๏ ภู่พลันส่ายกายแทรกชำแลกกลีบ
ดอกก็ลีบบ้างระบม ผสมผสาน
เส้นเกษรอ่อนละเมียดโดนเสียดทาน
รัญจวนซ่านผึ้งกระเส่าซุกเคล้าคลึง
๏ พระพรายโหมพรมสุคนธ์ชลทิพย์ชุ่ม
ฉ่ำแหล่งลุ่มบุปผชาติ มุ่งมาดถึง
ภู่ถั่งโถมโลมเร้าเข้ารัดรึง
จนอื้ออึงอ่อนระทวยด้วยแรงรา
๏ เปี่ยมอิ่มเอมเปรมปรีดิ์ มีสารพัด
แสนโสมนัส อภิรมย์สมปรารถนา
ตรึงใจเนื่องบุษบงทรงโสภา
ถึงคลาดคลาคล้อยไกลไม่ลืมเลือน ๚ะ๛
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้