ดอกไม้ กับ แมลง
งามดั่งสาว. พราวพรี้ง. ชูกิ่งก้าน
ภู่ซมซาน คลอคลึง. ผึ้งตอมไต่
อวดช่อดอก. งอกงาม. ความพิไล
คือดอกไม้. ล่อแมลง. แสร้งลีลา
กลิ่นรัญจวน. ยวนใจ. ใคร่สัมผัส
ผึ้งเซซัด. จรดจ้อง. ปองบุปผา
ไซร้กลีบซุก. คลุกไคล้คลั่ง. มิสร่างซา
ลุ่มหลงเล่ห์. เสน่หา. มาลีวัลย์
ดอกร่วงพราว. พรูช่อ. ล้อลมลิ่ว
ยามพรมพลิ้ว. ปลิวเผย. ดั่งเย้ยหยัน
เพียงลมพัด. ผ่านพา. ผกาพรรณ
ลางดอกพลัน. ลืมกิ่ง. ทิ้งกลีบกราย
เพราะดวงดอก. ดารดาษ. พิลาสลักษณ์
ชะล่านัก. ภุมริน. สิ้นชีพหาย
หลงชมเพลิน. เลินเล่อ. เผลอลืมตาย
กลีบมาลี. คลี่ขจาย. ได้หุบลง
ชายก็เหมือน. ภู่ผึ้ง. คราถึงฆาต
เพราะประมาท. เพียงแต่. แค่ลุ่มหลง
จึ่งมอดม้วย. หลงด้วยรส. ยอมปลดปลง
หญิงนั้นคง. ดั่งบุปผา. ดักคร่าชาย
“ครูเปี๊ยก”
4 พฤษภาคม. 2563
เครดิตภาพ : ขอขอบคุณนายแบบ ที่ยอมให้ถ่ายใกล้ชิด
ดอกไม้ กับ แมลง