o แมกไม้ ในสวน ล้วนงดงาม          ใครเห็น เป็นถาม ขอนามไว้
นั่นนี่ ชื่อเรียง และเสียงไร               ไฉน สะพรั่งบาน ละลานตา

o สีขาว พราวดอก ออกเป็นช่อ        กิ่งกอ เลาะร้อย ห้อยระย้า
รวยริน กลิ่นอาย พระพายพา           โมกพวง ร่วงรา แต่หาโรย

o กลมฟู หรูหรา มาเป็นชั้น           ชั่ววัน ผันไป ใจระโหย
เปลี่ยนสู่ ชมพู ลู่ลมโชย                  พุดตาน ถูกขโมย สีขาวไป

o ขาวบาง พลางไหว สายลมล้อ       ตัดพ้อ ต่อว่า หาขานไข
กาหลง งงทาง แสนห่างไกล           จะพึ่ง ซึ่งใคร ก็ไม่มี

o เล็กจ้อย ห้อยหลบ สบพื้นโลก        คือโมก- ซ้อนกลีบ ไร้จีบสี
เพียงขาว ไร้คาว เปล่าราคี               บริสุทธิ์ เหลือที่ พรรณนา

o พุดจีบ กลีบซ้อน ย้อนยอกนัก        ดั่งคน หลายรัก ฝักใฝ่หา
ชื่อนาม คำหลอก บอกมายา           แท้ขาว สะอ้านตา น่าเชยชม     

o ไม้นี้ มีชื่อ คืออย่างไร                  หากใคร เมตตา หาให้สม
ดอกขาว เช้าบาน อภิรมย์                อีกสี มีผสม อมม่วงคราม

o ชื้นน้ำ ค้างฟ้า หาเคืองโกรธ          กลับขาว วาวสด งดคำถาม
แพงพวย อยู่ด้วย พยายาม               ไม่บอบ ไม่ช้ำ ตามทางเดิน

o จิ๊ดริด นิดเดียว เกาะเกี่ยวก้าน         ดอกบาน แย้มขาว ราวขัดเขิน
มองไม้ ในน้ำ ยามเพลิดเพลิน           หาเกิน เจ้าบัว- อเมซอน

o มังกร คาบแก้ว สีชมพู                   ดอกขาว ช่อชู ดูสลอน
คาบไว้ ไม่ว่า ตื่นหรือนอน                 มังกร ขยับ ไม่หลับตา

o ขาวนัก กวักเงิน สูงเกินต้น           เดหลี บางคน เขาก็ว่า
ชูดอก ออกใบ คล้ายนาคา                ดูดซับ พิษพา ในอาคาร

o งามตา น่ามอง ผ่องสีขาว               จะหา คำกล่าว ใดเล่าขาน
แมกไม้ ดอกไม้ งามตระการ               สุขสราญ รื่นรมย์ สมตั้งใจ

************************************************