อันนี้ผมเอา วิปัสสนาญาณ 9 เป้็นต้นแบบแล้วดัดแปลงเอาครับ

1. กระทู้อุทยัพพยานุปัสสนาญาณ ญาณอันตามเห็นความเกิดและความดับของกระทู้ คือ พิจารณาความเกิดขึ้นและความดับไปแห่งกระทู้ จนเห็นชัดว่า สิ่งทั้งหลายเกิดขึ้นในกระทู้ ครั้นแล้วก็ต้องดับไป ล้วนเกิดขึ้นแล้วก็ดับไปทั้งหมด เช่นกระทู้อวย กระทู้ทำไม หรือกระทู้ เชื่อหรือไม่เป็นต้น
       
2. กระทู้ภังคานุปัสสนาญาณ ญาณอันตามเห็นความสลาย คือ เมื่อเห็นกระทู้เกิดดับเช่นนั้นแล้ว คำนึงเด่นชัดในส่วนความดับอันเป็นจุดจบสิ้น ก็เห็นว่ากระทู้ทั้งปวงล้วนจะต้องสลายไปทั้งหมดตามระยะเวลาหรือด้วยมือ Admin เช่น กระทู้ชวนทะเลาะหรือ กระทู้ ฟลัด

3. จขกท ภยตูปัฏฐานญาณ ญาณอันมองเห็นเจ้าของกระทู้เป็นของน่ากลัว คือ เมื่อพิจารณาเห็นความแตกสลายของกระทู้เช่นนั้นแล้ว ก็มาดูคนตั้งกระทู้ว่าเป็นของน่ากลัว เอาทิฐิตนเองเป็นที่ตั้งหรือตั้งขึ้นมาเพื่อด่าอย่างเดียวหรือชวนทะเลาะกระทู้เหล่านี้ล้วน ไม่ปลอดภัยทั้งสิ้น
       
4. อาละวาดทีนวานุปัสสนาญาณ ญาณอันคำนึงเห็นโทษของการอาละวาดกันในกระทู้ คือ เมื่อพิจารณาเห็นความเห็นทั้งปวงซึ่งล้วนต้องตกไป เป็นของน่ากลัวไม่ปลอดภัยทั้งสิ้นแล้ว ย่อมคำนึงเห็นคอมเม้นทั้งปวงว่าเป็นโทษ เป็นสิ่งที่มีความบกพร่อง จะต้องระคนด่ากันในกระทู้ด้วยความทุกข์
      
5. กระทู้นิพพิทานุปัสสนาญาณ ญาณอันคำนึงเห็นด้วยความหน่าย คือ เมื่อพิจารณาเกระทู้เหล่านี้มากๆเข้าเห็นว่าเป็นโทษเช่นนั้นแล้ว ย่อมเกิดความหน่าย ไม่เพลิดเพลินติดใจ ไม่อยากตอบคอมเม้น หรือแค่เปิดดูเฉยๆ
       
6. กระทู้มุญจิตุกัมยตาญาณ ญาณอันคำนึงด้วยใคร่จะพ้นไปเสีย คือ เมื่อหน่ายกระทู้ทั้งหลายยแล้ว ย่อมปรารถนาที่จะพ้นไปเสียจากกระทู้เหล่านั้นเหล่านั้น
      
7. กระทู้ปฏิสังขานุปัสสนาญาณ ญาณอันคำนึงพิจารณาหาทาง คือ เมื่อต้องการจะพ้นไปเสียจากกระทู้แบบนั้น จึงกลับหันไปยกเอากระทู้ทั้งหลายขึ้นมาพิจารณากำหนดด้วยไตรลักษณ์ เพื่อมองหาอุบายที่จะปลดเปลื้องออกไปจากสารบบ
     
8. กระทู้ขารุเปกขาญาณ ญาณอันเป็นไปโดยความเป็นกลางต่อกระทู้ คือ เมื่อพิจารณากระทู้ต่อไป ย่อมเกิดความรู้เห็นสภาวะของกระทู้ตามความเป็นจริง ว่า มีความเป็นอยู่เป็นไปของมันอย่างนั้นเป็นธรรมดา ด่ากัน อวยกันเป็นของธรรมดาจึงวางใจเป็นกลางได้ ไม่ยินดียินร้ายในคำอวย คำด่า ของ comment และเจ้าของกระทู้ แต่นั้นมองเห็นนิพพานเป็นสันติบทญาณจึงแล่นมุ่งไปยังนิพพาน เลิกละความเกี่ยวเกาะกับกระทู้เสียได้
    
9. สัจจานุโลมิกญาณ หรือ อนุโลมญาณ ญาณอันเป็นไปโดยอนุโลมแก่การหยั่งรู้อริยสัจ คือ เมื่อวางใจเป็นกลางต่อกระทู้ทั้งหลาย ไม่พะวง เกี่ยวกับคอมเม้น และญาณแล่นมุ่งตรงไปสู่นิพพานแล้ว ญาณอันคล้อยต่อการตรัสรู้อริยสัจ ย่อมเกิดขึ้นในลำดับถัดไป เป็นขั้นสุดท้ายของวิปัสสนาญาณ ต่อจากนั้นก็จะเกิดโคตรภูญาณมาคั่นกลาง แล้วเกิดมรรคญาณให้สำเร็จความเป็นอริยบุคคลต่อไป

สาธุ
เล่นห้องนี้แล้วเอามาพิจาราณากันบ้างก็ดีน่ะครับ