อยากเล่าเรื่องเมื่อตอนเย็นนี้ให้ฟังค่ะ (เป็นเรื่องจริงนะ ขอเตือนไว้ก่อนว่าไม่ใช่นิยาย 55 )
อยากเอามาเล่าสู่กันฟังเฉยๆ ค่ะ
* * * * *
ทุกๆเย็นที่บางปะกง ฉันมักจะเห็นยายแก่ๆ คนหนึ่ง
เดินหลังค่อม พร้อมกับรถเข็นขนมคันเล็กๆ คันหนึ่ง ที่ดูยังไงก็เหมือนใช้เป็นไม้เท้าเวลาเดินมากกว่า . .
ยายมักจะค่อยๆเข็นรถอย่างช้าๆ เดินจากที่บ้านมายังตลาดบางปะกงที่ๆ มีคนออกมาจ่ายตลาดกันอย่างคึกคัก
ภาพของยายแก่คนนี้สะดุดตาฉันมาก ฉันจึงขี่มอเตอร์ไซค์ไปหยุดอยู่ข้างหน้ายาย แล้วเรียก
ฉัน : ยายๆ ซื้อขนมหน่อย
ยายได้ยินก็รีบเลี้ยวรถเข็นตรงเข้ามาหาฉัน จากนั้นยายก็รีบหยิบตั่งก๊อบสีเขียวอันเล็กๆ มานั่งลงกับพื้นทันที ฉันเดาว่ายายคงจะยืนตรงๆไม่ได้ ขนาดเวลาเดินยังใช้รถเข็นเป็นไม้เท้าคอยพยุงเลย . .
ฉันยืนดูขนมต่างๆ ที่มีทั้งขนมสมัยเก่า สมัยใหม่ปะปนกันไป ฉันหยิบดูขนมโชกี้โชกี้ ขึ้นมาอันหนึ่ง จับดู
. . มันไม่นิ่มเลย แข็งมาก ( ถ้าเป็นของใหม่ๆ มันจะนิ่มกว่า )
จากนั้นฉันจึงหันไปเลือกหยิบขนมสาหร่ายเถ้าาแก้น้อยขึ้นมาแล้วถามยายว่า
ฉัน : ยายๆ ขนมถุงนี้เท่าไร?
ยายลุกขึ้นเพื่อชะโงกหน้ามาดูเล็กน้อย ( ยายนั่งตั่งก๊อบอยู่ )
ยาย : 5 บาท อันนั้น 5 บาท อันนี้ก็ 5 บาท
ยายบอกพร้อมชี้นิ้วไปยังขนมต่างๆ ฉันยืนนิ่ง คิดอยู่ในใจ . . เอ เดี๋ยวนี้ขนมถุง 5 บาทยังมีอีกหรอแฮะ
เห็นแต่ละที่อย่างถูกๆ ก็ 6 บาท 10 บาทกันทั้งนั้น แต่ก็หยุดความคิดเรื่องราคาไว้แค่นั้น
เพราะครั้งนี้ตั้งใจมาซื้อขนมอุดหนุนยายเฉยๆ จะกี่บาทก็ช่างมัน
แล้วฉันก็จัดการหยิบๆ ขนมที่น่าจะชิ้นใหญ่สุด เพราะราคาน่าจะแพงสุด( ไม่ค่อยรู้ราคาขนมหรอกค่ะ ไม่ค่อยได้ซื้อบ่อย )
หยิบใส่ถุงแล้วให้ยายคิดตังค์ ยายมองแว้บเดียวแล้วพูด "50"
ฉันอึ้ง . . มันจะเป็นไปได้ไง หยิบมาใส่ถุงตั้งเยอะ แค่ 50 บาทเองหรอ?
แล้วฉันก็ลองเอามานับดู พร้อมกับเสียงยายที่บอกราคา " อันนี้ 5 บาท อันนั้นก็ 5 บาท "
เออแฮะ . . ทั้งหมดมัน 50 บาทจริงๆ ด้วย มันจะถูกไปไหนเนี่ย!?
จากนั้นฉันก็หยิบแบงค์ 100 บาทให้ยาย ยายเห็นปุ๊บก็รีบหยิบถุงที่มีเหรียญเต็มไปหมดขึ้นมา
ฉันเห็นดังนั้นก็ตกใจบอกยาย " อุ้ย! ยายๆ หนูไม่เอาตังค์ทอนก็ได้นะ หนูไม่อยากเก็บเหรียญ ยายเอาเงินไปเลยๆ "
ฉันพยายามจะยัดเยียดเงินให้ยาย แต่ยายก็ดันไปค้นเจอแบงค์ 20 บาทในกระเป๋าตัวเอง
แล้วควานหาเหรียญ 5 กับเหรียญ 10 ให้ฉัน โดยที่ไม่ฟังคำค้านของฉันเลย . . พอนับได้ครบ 50 บาท
ยายก็เอาเงินนั้นยัดใส่ในมือฉัน แล้วก็ลุกขึ้นเก็บตั่งก๊อบแล้วเข็นรถเดินจากไป . .
ฉันยืนมองยายเดินเข็นรถเข็นไปจนลับตา . . อายุปูนนี้ยังขยันทำมาหากินจังน้า
นึกได้ก็อายตัวเอง ที่ชอบทำตัวขี้เกียจ ดองงานไว้จนต้องทำงานไฟลนก้นบ่อยๆ
เดี๋ยวเขียนกระทู้นี้จบแล้วรีบไปปั่นงานดีกว่า
อืมม . . แล้วฉันจะจัดการกับขนมพวกนี้ยังไงดีเนี่ย? ซื้อมาซะเยอะเชียว
. . . .
อ้อ! คิดออกละ . . เอาไปให้ป้าสายดีกว่า
ใครที่เคยอ่านกระทู้ที่เราเขียนไว้เกี่ยวกับป้าสาย ขอมาอัพเดทไว้ซักนิดนะคะ
http://ppantip.com/topic/30909746
ตอนนี้ป้าสายได้งานเสริมทำแล้วค่ะ เป็นงานติดสติ๊กเกอร์ที่ถุงข้าว . . ติดสติ๊กเกอร์ 1 กล่องก็ได้เงิน 70 บาท
( แต่ใน 1 กล่องนั้นมีถุงข้าวตั้ง 1,000 ถุงเลยน้า - -" )
มีคนเอางานมาให้ป้าสายทำถึงที่บ้านเลยค่ะ โชคดีจริงๆ ที่ป้ายังมีรายได้พอมีพอกิน เราก็หมดห่วงไปด้วย
คุณยายกับรถเข็นขนม :)
อยากเอามาเล่าสู่กันฟังเฉยๆ ค่ะ
* * * * *
ทุกๆเย็นที่บางปะกง ฉันมักจะเห็นยายแก่ๆ คนหนึ่ง
เดินหลังค่อม พร้อมกับรถเข็นขนมคันเล็กๆ คันหนึ่ง ที่ดูยังไงก็เหมือนใช้เป็นไม้เท้าเวลาเดินมากกว่า . .
ยายมักจะค่อยๆเข็นรถอย่างช้าๆ เดินจากที่บ้านมายังตลาดบางปะกงที่ๆ มีคนออกมาจ่ายตลาดกันอย่างคึกคัก
ภาพของยายแก่คนนี้สะดุดตาฉันมาก ฉันจึงขี่มอเตอร์ไซค์ไปหยุดอยู่ข้างหน้ายาย แล้วเรียก
ฉัน : ยายๆ ซื้อขนมหน่อย
ยายได้ยินก็รีบเลี้ยวรถเข็นตรงเข้ามาหาฉัน จากนั้นยายก็รีบหยิบตั่งก๊อบสีเขียวอันเล็กๆ มานั่งลงกับพื้นทันที ฉันเดาว่ายายคงจะยืนตรงๆไม่ได้ ขนาดเวลาเดินยังใช้รถเข็นเป็นไม้เท้าคอยพยุงเลย . .
ฉันยืนดูขนมต่างๆ ที่มีทั้งขนมสมัยเก่า สมัยใหม่ปะปนกันไป ฉันหยิบดูขนมโชกี้โชกี้ ขึ้นมาอันหนึ่ง จับดู
. . มันไม่นิ่มเลย แข็งมาก ( ถ้าเป็นของใหม่ๆ มันจะนิ่มกว่า )
จากนั้นฉันจึงหันไปเลือกหยิบขนมสาหร่ายเถ้าาแก้น้อยขึ้นมาแล้วถามยายว่า
ฉัน : ยายๆ ขนมถุงนี้เท่าไร?
ยายลุกขึ้นเพื่อชะโงกหน้ามาดูเล็กน้อย ( ยายนั่งตั่งก๊อบอยู่ )
ยาย : 5 บาท อันนั้น 5 บาท อันนี้ก็ 5 บาท
ยายบอกพร้อมชี้นิ้วไปยังขนมต่างๆ ฉันยืนนิ่ง คิดอยู่ในใจ . . เอ เดี๋ยวนี้ขนมถุง 5 บาทยังมีอีกหรอแฮะ
เห็นแต่ละที่อย่างถูกๆ ก็ 6 บาท 10 บาทกันทั้งนั้น แต่ก็หยุดความคิดเรื่องราคาไว้แค่นั้น
เพราะครั้งนี้ตั้งใจมาซื้อขนมอุดหนุนยายเฉยๆ จะกี่บาทก็ช่างมัน
แล้วฉันก็จัดการหยิบๆ ขนมที่น่าจะชิ้นใหญ่สุด เพราะราคาน่าจะแพงสุด( ไม่ค่อยรู้ราคาขนมหรอกค่ะ ไม่ค่อยได้ซื้อบ่อย )
หยิบใส่ถุงแล้วให้ยายคิดตังค์ ยายมองแว้บเดียวแล้วพูด "50"
ฉันอึ้ง . . มันจะเป็นไปได้ไง หยิบมาใส่ถุงตั้งเยอะ แค่ 50 บาทเองหรอ?
แล้วฉันก็ลองเอามานับดู พร้อมกับเสียงยายที่บอกราคา " อันนี้ 5 บาท อันนั้นก็ 5 บาท "
เออแฮะ . . ทั้งหมดมัน 50 บาทจริงๆ ด้วย มันจะถูกไปไหนเนี่ย!?
จากนั้นฉันก็หยิบแบงค์ 100 บาทให้ยาย ยายเห็นปุ๊บก็รีบหยิบถุงที่มีเหรียญเต็มไปหมดขึ้นมา
ฉันเห็นดังนั้นก็ตกใจบอกยาย " อุ้ย! ยายๆ หนูไม่เอาตังค์ทอนก็ได้นะ หนูไม่อยากเก็บเหรียญ ยายเอาเงินไปเลยๆ "
ฉันพยายามจะยัดเยียดเงินให้ยาย แต่ยายก็ดันไปค้นเจอแบงค์ 20 บาทในกระเป๋าตัวเอง
แล้วควานหาเหรียญ 5 กับเหรียญ 10 ให้ฉัน โดยที่ไม่ฟังคำค้านของฉันเลย . . พอนับได้ครบ 50 บาท
ยายก็เอาเงินนั้นยัดใส่ในมือฉัน แล้วก็ลุกขึ้นเก็บตั่งก๊อบแล้วเข็นรถเดินจากไป . .
ฉันยืนมองยายเดินเข็นรถเข็นไปจนลับตา . . อายุปูนนี้ยังขยันทำมาหากินจังน้า
นึกได้ก็อายตัวเอง ที่ชอบทำตัวขี้เกียจ ดองงานไว้จนต้องทำงานไฟลนก้นบ่อยๆ
เดี๋ยวเขียนกระทู้นี้จบแล้วรีบไปปั่นงานดีกว่า
อืมม . . แล้วฉันจะจัดการกับขนมพวกนี้ยังไงดีเนี่ย? ซื้อมาซะเยอะเชียว
. . . .
อ้อ! คิดออกละ . . เอาไปให้ป้าสายดีกว่า
ใครที่เคยอ่านกระทู้ที่เราเขียนไว้เกี่ยวกับป้าสาย ขอมาอัพเดทไว้ซักนิดนะคะ
http://ppantip.com/topic/30909746
ตอนนี้ป้าสายได้งานเสริมทำแล้วค่ะ เป็นงานติดสติ๊กเกอร์ที่ถุงข้าว . . ติดสติ๊กเกอร์ 1 กล่องก็ได้เงิน 70 บาท
( แต่ใน 1 กล่องนั้นมีถุงข้าวตั้ง 1,000 ถุงเลยน้า - -" )
มีคนเอางานมาให้ป้าสายทำถึงที่บ้านเลยค่ะ โชคดีจริงๆ ที่ป้ายังมีรายได้พอมีพอกิน เราก็หมดห่วงไปด้วย