You are mine
บทที่ 1 http://ppantip.com/topic/30159853
บทที่ 2 http://ppantip.com/topic/30189406
บทที่ 3 http://ppantip.com/topic/30218583
บทที่ 4 http://ppantip.com/topic/30295292
บทที่ 5 http://ppantip.com/topic/30320658
บทที่ 6 http://ppantip.com/topic/30352517
บทที่ 7 http://ppantip.com/topic/30375049
บทที่ 8 http://ppantip.com/topic/30428212
บทที่ 9 http://ppantip.com/topic/30451112
บทที่ 10 http://ppantip.com/topic/30480601
บทที่ 11 http://ppantip.com/topic/30536249
บทที่ 12 http://ppantip.com/topic/30578912
บทที่ 13 http://ppantip.com/topic/30617352
บทที่ 14 http://ppantip.com/topic/30644858
บทที่ 15 http://ppantip.com/topic/30675674
บทที่ 16 http://ppantip.com/topic/30696831
บทที่ 17 http://ppantip.com/topic/30725364
บทที่ 18 http://ppantip.com/topic/30786119
บทที่ 19 http://ppantip.com/topic/30810491

บทที่ 20

สุธีรามือเท้าเย็นเมื่ออ่านหนังสือพิมพ์ในห้องสมุดของโรงงาน ข่าวพาดหัว...พ่อไฮโซหนุ่มหัวใจวายกะทันหัน…รูปขาวดำไม่ชัดนักหากสิ่งที่เจนใจตาย่อมมองแล้วรับรู้ได้ ทำให้สุธีรารีบเปิดเข้าไปอ่านเนื้อข่าว ไม่ได้บอกอะไรมากไปกว่า เพราะปัญหาทางธุรกิจทำให้ ปรีชาพ่อของหนุ่มไฮโซชื่อดังปุณยนนท์หัวใจวาย ดีที่ถูกนำส่งโรงพยาบาลทัน ขณะนี้ยังอยู่ในความดูแลใกล้ชิดของแพทย์ สาวไฮโซอรนภารีบรุดมาให้กำลังใจแฟนหนุ่ม

หญิงสาวรีบไล่ขึ้นไปดูวันที่ เป็นของเมื่อสองวันที่แล้ว มือเลื่อนไปแตะโทรศัพท์เครื่องเก่าที่ยังพกติดตัวราวกับเครื่องราง ดึงออกมาดูยังไม่ได้ชาร์จแบตเตอรี่ หน้าจอมืดทึบไร้การตอบสนอง เขาส่งข่าวมาไหม โกรธเธอหรือเปล่าที่ไม่ได้สนใจ หากรู้...

ไป... ไม่ไป
หญิงสาวถามตัวเองอยู่ในใจ

ไม่ไป... เพราะไม่อยากเจอหน้าเขาเท่านั้น

ไป... คุณป้าจะเป็นอย่างไรบ้างจะตกใจแค่ไหน ท่านทั้งสองรักกันมากแม้จะแตกต่างกันเรื่องฐานะ เธอเห็นคุณลุงมาตั้งแต่เล็ก ท่านเป็นคนที่ให้ความเมตตาและความยุติธรรมกับเธอเสมอ จะไม่ไปได้อย่างไร

กลับไปจะหมายถึงเธอกลับไปหาเขา เธอจะทนความเจ็บปวดใจยามเห็นเขากับหญิงอื่นอีกได้หรือ หรือจะแยกตัวออกมา ความหนักใจของเธอคือการที่เขาจะรับฟังคำขอของเธอหรือไม่ต่างหาก แล้วเธอเองพอเจอสายตาคมดุคู่นั้นก็ไม่เคยพูดอะไรอย่างที่คิดออกมาได้เลย

หญิงสาวถอนหายใจ ยังไงเธอก็ต้องไปซินะ อีกไม่กี่อาทิตย์ก็จะพ้นช่วงทดลองงานแล้ว ความมั่นคงในงานเทียบกับพระคุณของคุณลุงไม่ได้ หญิงสาวสูดลมหายใจลึกๆ ไว้เสร็จเรื่องเธอค่อยหางานใหม่ก็ได้

เมื่อตัดสินใจได้แล้วสุธีราก็เดินไปหาหัวหน้างานก่อนหมดเวลาพัก การแจ้งขอลาออกกับหัวหน้างานไม่ยากเท่าไรเพราะลูกจ้างรายวันในโรงงานเข้าออกเปลี่ยนงานกันเป็นว่าเล่น ถึงจะถูกถามเหตุผลบ้าง เธอตอบสั้นๆ ว่าลุงที่เลี้ยงดูมาป่วยหนัก ญาติเพิ่งโทรมาบอก

เมื่อไปถึงฝ่ายบุคคลบทสนทนาก็ไม่แตกต่างเท่าไรนัก เพียงแต่ทางฝ่ายบุคคลแนะให้ลากิจ ถ้าจะต้องอยู่นานกลับมาทำงานไม่ได้จริงๆ ค่อยโทรกลับมาลาออกอีกครั้ง จะได้ไม่เสียสิทธิที่ทำงานมาจนจะพ้นทดลองงานอยู่แล้ว สุธีราได้แต่กล่าวขอบคุณ ออกมาขึ้นสองแถวกลับไปที่หอพัก แจ้งออกค่าเช่าจ่ายไว้ล่วงหน้าแล้วไม่มีปัญหาอะไร เพียงชำระค่าน้ำค่าไฟของเดือนนี้ เก็บข้าวของที่ไม่มีอะไรมากกว่าเดิมขึ้นรถเข้ากรุงเทพฯ ทันที