สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 18
เมื่อฝึกสมาธิไปจนกระทั่งจิตสงบ รู้สึกว่าลมหายใจหยุดหรือหายไป นั่นแสดงว่าจิตสงบมากแล้ว ขออนุโมนาด้วย..แต่ว่า อาการแบบนี้ยังเป็นสมถะ ยังไม่ใช่วิปัสสนา อาการของวิปัสสนา จะพิศดารพลิกแพลงละเอียดน่าอัศจรรย์กว่านั้นมากๆ ....
วิธีทำเมื่อฝึกจนถึงระดับที่ลมหายใจหายไปคือ... ให้ย้อนมาจับที่ตัวรู้หรือผู้รู้ซึ่งเป็นตัวที่ไปรู้ว่าลมหายใจหายไป นั่นแหละ... ลองแยกออกมาง่ายๆ เป็น ๒ ส่วน คือ (๑) อาการที่ลมหายใจหายไป นี่คือเรื่องที่ถูกรู้ (๒) ตัวรู้ที่ไปรู้ว่าลมหายใจหายไป .. เมื่อแยกเห็นแล้ว วิธีทำคือ กำหนดย้อนมาจับที่ตัวรู้ (๒) นี้ ..ถ้าจับได้ถูกจังหวะ จิตจะสงบแนบแน่นลงไปอีกมาก น่าอัศจรรย์มากๆ คือ จะรู้สึกคล้ายว่า ทุกๆอย่างหายไปหมด ว่างไปหมด ทั่วจักรวาลอันไม่สิ้นสุด มีแต่ตัวรู้ตัวเดียว ลอยนิ่งอยู่ท่ามกลางความว่างไม่มีที่สิ้นสุดนั้น ก็ให้กำหนดจับที่ความว่างที่ไม่สิ้นสุดนี้ต่อไป จนชำนาญ ในการเข้าออก... ถ้าชำนาญแล้ว อยากจะก้าวหน้าต่อไปอีก ก็ให้กำหนดย้อนมาจับที่ตัวรู้ตัวนี้ที่ลอยโดดเด่นเป็นเอกอยู่นััน ..ถ้าจับได้ถูกวิธี ก็จะรู้สึกว่า มีแต่ความรู้กระจายไปทั่วจักรวาลทั้งปวงไม่สิ้นสุด น่าอัศจรรย์ยิ่งกว่าความว่างนั้นซะอีก ...( อธิบายแค่นี้พอก่อน ถ้าพูดมากกว่านี้จะกลายเป็นสัญญาไปขวางในใจคุณ ต่อไปคุณจะรู้สึกฝึกได้ยากที่จะเจอของจริง เพราะสัญญานี้จะไปปรุงแต่งขัดขวางไว้ซะก่อน ...ยังมีขั้นตอนอื่นๆที่ละเอียดลงไปกว่านี้อีกหลายๆขั้นตอน กว่าจะถึงเรื่องวิปัสสนา ซึ่งละเอียดซับซ้อนพิศดารมากๆๆ..)
วิธีทำเมื่อฝึกจนถึงระดับที่ลมหายใจหายไปคือ... ให้ย้อนมาจับที่ตัวรู้หรือผู้รู้ซึ่งเป็นตัวที่ไปรู้ว่าลมหายใจหายไป นั่นแหละ... ลองแยกออกมาง่ายๆ เป็น ๒ ส่วน คือ (๑) อาการที่ลมหายใจหายไป นี่คือเรื่องที่ถูกรู้ (๒) ตัวรู้ที่ไปรู้ว่าลมหายใจหายไป .. เมื่อแยกเห็นแล้ว วิธีทำคือ กำหนดย้อนมาจับที่ตัวรู้ (๒) นี้ ..ถ้าจับได้ถูกจังหวะ จิตจะสงบแนบแน่นลงไปอีกมาก น่าอัศจรรย์มากๆ คือ จะรู้สึกคล้ายว่า ทุกๆอย่างหายไปหมด ว่างไปหมด ทั่วจักรวาลอันไม่สิ้นสุด มีแต่ตัวรู้ตัวเดียว ลอยนิ่งอยู่ท่ามกลางความว่างไม่มีที่สิ้นสุดนั้น ก็ให้กำหนดจับที่ความว่างที่ไม่สิ้นสุดนี้ต่อไป จนชำนาญ ในการเข้าออก... ถ้าชำนาญแล้ว อยากจะก้าวหน้าต่อไปอีก ก็ให้กำหนดย้อนมาจับที่ตัวรู้ตัวนี้ที่ลอยโดดเด่นเป็นเอกอยู่นััน ..ถ้าจับได้ถูกวิธี ก็จะรู้สึกว่า มีแต่ความรู้กระจายไปทั่วจักรวาลทั้งปวงไม่สิ้นสุด น่าอัศจรรย์ยิ่งกว่าความว่างนั้นซะอีก ...( อธิบายแค่นี้พอก่อน ถ้าพูดมากกว่านี้จะกลายเป็นสัญญาไปขวางในใจคุณ ต่อไปคุณจะรู้สึกฝึกได้ยากที่จะเจอของจริง เพราะสัญญานี้จะไปปรุงแต่งขัดขวางไว้ซะก่อน ...ยังมีขั้นตอนอื่นๆที่ละเอียดลงไปกว่านี้อีกหลายๆขั้นตอน กว่าจะถึงเรื่องวิปัสสนา ซึ่งละเอียดซับซ้อนพิศดารมากๆๆ..)
สมาชิกหมายเลข 1845715 ถูกใจ, จำปาขาว ถูกใจ, heima ขำกลิ้ง, Poo8ka ถูกใจ, มังคลา ถูกใจ, =U_U= PoRpLe ถูกใจ, กุศลจิต ถูกใจ, chiwat ถูกใจ, ถมทอง ถูกใจ, ขันธวิมุติ ถูกใจรวมถึงอีก 4 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ขณะที่วิปัสสนา แล้วลมหายใจหายไป ทำไงต่อครับ
ปกติ ขณะวิปัสสนา ลมหายใจจะเป็นท่อนยาว ๆ เข้าออก
มีบางครั้งที่ลมหายใจจะกลายเป็นเม็ดเล็ก ๆ ต่อเนื่องกันเข้าออก
แล้วสักพักก็จะเกิดปิติ เมื่อละปิติ สักพักลมหายใจก็จะหายไปครับ
มีอยู่ครั้งนึง หลังจากลมหายใจหายไปแล้ว พอปล่อยทิ้งไว้ ร่างกายก็จะหายไปด้วยครับ
ไม่รู้สึกถึงการคงอยู่ของร่างกาย โล่ง ๆ ว่างเปล่า นิ่ง ๆ ไม่รู้สึกอะไร
ใครพอทราบไหมครับ ว่าถ้าลมหายใจหายไป หรือว่าร่างกายหายไปแล้ว ควรทำยังไงต่อครับ
ปล. ผมมีความรู้ทางพุทธน้อยมากครับ
รบกวนช่วยบอกหน่อยครับ ว่าเวลามีศัพท์ที่ผมไม่เข้าใจ
ผมควรไปหาอ่านความหมายที่ถูกต้อง ได้จากไหนครับ