พอดีเรื่องเกิดกับลูกพี่ลูกน้องเราค่ะ ที่อายุห่างกับเราพอสมควร เป็นน้องชาย อยู่ ป.1 ค่ะ เราโตแล้วเลยรักน้องมากและเป็นห่วง พ่อกับแม่น้องไม่มีเวลาดูแลค่ะคือรับราชการทั้งคู่ (เราก็ด้วย) พ่อน้องอยู่ กทม แม่น้องอยู่ต่างจังหวัดน้องอยู่กับแม่ค่ะ แล้วก็มีน้องชายอีกคน
คือแม่เค้า(หรือน้าเรา) เลี้ยงน้องแบบฝากให้ยายเลี้ยงยายก็แก่มากแล้ว ลุกเดินไม่ค่อยไหวค่ะ เลยเลี้ยงหลานกับการ์ตูน กับซีดี เปิดให้ดูทั้งวัน ๆ น้องเราก็ไม่เคยออกไปเล่นกับคนอื่นข้างนอกทั้ง ๆ ที่เป็นครอบครัวต่างจังหวัด น้องเราสามารถดูทีวีทั้งวันค่ะ แล้วก็ไม่ออกไปไหน ไม่งอแง ถึงเวลามาบอกยายว่าหิว ก็กินข้าวกับทีวี เป็นแบบนี้ตลอด โดยทางครอบครัวไม่เคยมีใครเอ๊ะใจ
จนช่วงอนุบาลสามคุณครูที่โรงเรียนน้องได้แจ้งว่าน้องเหม่อลอย คุยกับเพื่อนไม่รู้เรื่องอยู่โรงเรียนไม่สนใจเรียน แต่ไม่ใช่เด็กดื่อนะค่ะคือไม่ได้เล่นปีนบ่ายแกล้งเพื่อน แต่เป็นพวกเหม่อลอย ตอนแรกแม่น้องก็เครียสเพราะก็คุยกับลูกปกติไม่เคยเห็นอาการเหม่อลอย ตัวพ่อก็เริ่มรับไม่ค่อยได้ค่ะว่าครูว่าลูกเค้าเกินไป เราก็บอกว่า มันก็จริงนะน้องเราคุยกะเราเรื่องปกติไม่ได้เลย คุยแต่เรื่องการ์ตูน แปลงร่าง คิดว่าเหมือนตัวเองอยู่ในโลกการ์ตูนโลกแห่งความจริงคือไม่มีเลย เราก็บอกควรพาน้องหาหมอตามคำแนะนำครู
แต่พ่อเด็กก็เหมือนไม่เข้าใจค่ะ อ่อ ขอเล่าอีกนิด น้องชายคนเล็กป้าเลี้ยงเพราะยายไม่ไหวห่างกัน 1 ปีค่ะ น้องคนเล็กไม่เป็นนะค่ะเพราะป้าให้เที่ยวเล่นเวลาหลังเลิกเรียน เล่นกับเด็กแถวบ้านมีสังคม แต่คนพี่คนมีปัญหา ก็พอไปเจอเสียงดังจะรับไม่ค่อยได้ บอกเสียงดัง คนเยอะ เจอแดด เลือดกำเดาไหลทันที
น้าก็ปรึกษาเรากับแม่ค่ะ เลยว่าควรพาน้องไปพบหมอ แต่เท่าที่เราดูเราสังเกต น้องเราคุยรู้เรื่องออกจะรู้เยอะด้วยซ้ำค่ะ ดูแล้วไม่ใช่เด็กโง่แน่นอนรู้หมดค่ะ ตอบได้หมด รู้ทุกเรื่อง แต่ทำไมไปโรงเรียนถึงเหม่อลอย ตอนนี้น้องขึ้น ป.1 ค่ะครูประจำชั้นก็บอกมาอีก แม่น้องเลยพาไปปรึกษาหมอค่ะแล้วได้ยามากิน เราสงสารน้องมาก คือต้องกินยาตลอดค่ะ แล้วเหมือนน้องเราก็รู้เหมือนรู้ว่าผู้ใหญ่คุยกันเป็นห่วง เคยถามว่า ป้า ๆ ผมจะหายไหม ถ้าผมกินยา แต่ผมไม่ชอบกินยาเม็ดเลยครับ แต่ผมต้องกินใช่มั้ย พวกเรานั่งกันอยู่ถึงกับจุกค่ะ เรานี้แทบจะร้องไห้
ใครมีประสบการณ์ช่วยแนะนำหน่อยนะคะคืออยากทราบว่าต้องรักษายังไง จะหายมั้ยค่ะ
อ่อ อีกอย่าง คหสต เราว่าแม่น้องไม่ค่อยอยู่ดูแลน้องเท่าที่ควร แบบบางทีน้องก็มานอนกับเราถ้าเรากลับต่างจังหวัด นอนกับแม่เราบ้าง หรือเพราะอะไรค่ะ
โรคเหม่อลอยในเด็ก สอบถามผู้เคยมีประสบการณ์ค่ะ
คือแม่เค้า(หรือน้าเรา) เลี้ยงน้องแบบฝากให้ยายเลี้ยงยายก็แก่มากแล้ว ลุกเดินไม่ค่อยไหวค่ะ เลยเลี้ยงหลานกับการ์ตูน กับซีดี เปิดให้ดูทั้งวัน ๆ น้องเราก็ไม่เคยออกไปเล่นกับคนอื่นข้างนอกทั้ง ๆ ที่เป็นครอบครัวต่างจังหวัด น้องเราสามารถดูทีวีทั้งวันค่ะ แล้วก็ไม่ออกไปไหน ไม่งอแง ถึงเวลามาบอกยายว่าหิว ก็กินข้าวกับทีวี เป็นแบบนี้ตลอด โดยทางครอบครัวไม่เคยมีใครเอ๊ะใจ
จนช่วงอนุบาลสามคุณครูที่โรงเรียนน้องได้แจ้งว่าน้องเหม่อลอย คุยกับเพื่อนไม่รู้เรื่องอยู่โรงเรียนไม่สนใจเรียน แต่ไม่ใช่เด็กดื่อนะค่ะคือไม่ได้เล่นปีนบ่ายแกล้งเพื่อน แต่เป็นพวกเหม่อลอย ตอนแรกแม่น้องก็เครียสเพราะก็คุยกับลูกปกติไม่เคยเห็นอาการเหม่อลอย ตัวพ่อก็เริ่มรับไม่ค่อยได้ค่ะว่าครูว่าลูกเค้าเกินไป เราก็บอกว่า มันก็จริงนะน้องเราคุยกะเราเรื่องปกติไม่ได้เลย คุยแต่เรื่องการ์ตูน แปลงร่าง คิดว่าเหมือนตัวเองอยู่ในโลกการ์ตูนโลกแห่งความจริงคือไม่มีเลย เราก็บอกควรพาน้องหาหมอตามคำแนะนำครู
แต่พ่อเด็กก็เหมือนไม่เข้าใจค่ะ อ่อ ขอเล่าอีกนิด น้องชายคนเล็กป้าเลี้ยงเพราะยายไม่ไหวห่างกัน 1 ปีค่ะ น้องคนเล็กไม่เป็นนะค่ะเพราะป้าให้เที่ยวเล่นเวลาหลังเลิกเรียน เล่นกับเด็กแถวบ้านมีสังคม แต่คนพี่คนมีปัญหา ก็พอไปเจอเสียงดังจะรับไม่ค่อยได้ บอกเสียงดัง คนเยอะ เจอแดด เลือดกำเดาไหลทันที
น้าก็ปรึกษาเรากับแม่ค่ะ เลยว่าควรพาน้องไปพบหมอ แต่เท่าที่เราดูเราสังเกต น้องเราคุยรู้เรื่องออกจะรู้เยอะด้วยซ้ำค่ะ ดูแล้วไม่ใช่เด็กโง่แน่นอนรู้หมดค่ะ ตอบได้หมด รู้ทุกเรื่อง แต่ทำไมไปโรงเรียนถึงเหม่อลอย ตอนนี้น้องขึ้น ป.1 ค่ะครูประจำชั้นก็บอกมาอีก แม่น้องเลยพาไปปรึกษาหมอค่ะแล้วได้ยามากิน เราสงสารน้องมาก คือต้องกินยาตลอดค่ะ แล้วเหมือนน้องเราก็รู้เหมือนรู้ว่าผู้ใหญ่คุยกันเป็นห่วง เคยถามว่า ป้า ๆ ผมจะหายไหม ถ้าผมกินยา แต่ผมไม่ชอบกินยาเม็ดเลยครับ แต่ผมต้องกินใช่มั้ย พวกเรานั่งกันอยู่ถึงกับจุกค่ะ เรานี้แทบจะร้องไห้
ใครมีประสบการณ์ช่วยแนะนำหน่อยนะคะคืออยากทราบว่าต้องรักษายังไง จะหายมั้ยค่ะ
อ่อ อีกอย่าง คหสต เราว่าแม่น้องไม่ค่อยอยู่ดูแลน้องเท่าที่ควร แบบบางทีน้องก็มานอนกับเราถ้าเรากลับต่างจังหวัด นอนกับแม่เราบ้าง หรือเพราะอะไรค่ะ