ขอเล่าตั้งแต่เริ่มเลยนะครับ
​ผมเคยป่วยหนักมาหลายรอบ สุขภาพไม่แข็งแรงมาตั้งแต่เริ่มเป็นวัยรุ่นแล้วครับ แต่หนักสุดคือเมื่อสองสามปีก่อนที่ผมฝึกงานเสร็จก็เข้าโรงพยาบาลยาวเลย อาจเป็นเพราะหลายๆอย่างตอนนั้นมันรุมเข้ามาแถมเพิ่งเลิกกับแฟนคนนี้เลยใจกายพากันดิ่งไปหมด
หลังจากที่สู้กับทั้งการผ่า ฉายแสง และคีโม ในที่สุดผมก็ออกมาใช้ชีวิตข้างนอกได้แล้วครับ ถึงจะยังสภาพจิตใจไม่แข็งแรงจนเป็นซึมเศร้าต้องกินยาประจำแต่ก็มีกำลังใจดีขึ้นเยอะแล้วครับ
ช่วงไม่กี่เดือนก่อนจะออกจากโรงพยาบาลแฟนผมก็มาเยี่ยมแล้วเราก็ตัดสินใจกลับมาคบกันใหม่ครับ
ช่วงนี้ผมว่างๆ เตรียมตัวสมัครเทียบโอนหน่วยกิตไปม.ราม เลยไปๆมาๆบ้านผมกับบ้านเธอ (เธอจบแล้วกลับมาช่วยที่บ้านเปิดร้านอาหารครับ) แล้วพ่อเธอก็แอบมากระซิบบอกให้คอยดูอาการเธอไว้ด้วย ไม่ค่อยจะดี
หลายๆครั้งผมสังเกตว่าเธอเหม่อลอยแล้วก็นอนไม่หลับแบบติดกันหลายๆคืนครับ นึกถึงตัวเองก่อนไปหาจิตแพทย์เลย แต่ตอนนั้นยังแต่คิดว่าเธอคงเครียดเรื่องที่ร้านเพราะมันมีคนเมายามาป่วนทุกเย็นเลยช่วงนั้น แต่หลังจากไอหมอนั่นโดนตำรวจซิวไปเธอก็ยังเป็นอยู่
เวลาที่ผมหรือพ่อแม่เธอพูดเรื่องอาการป่วยที่ผ่านมาของผมเธอจะพยายามเลี่ยงหรือลุกหนีไปเลย หลังๆหนักขึ้น คือแค่ใครพูดคำว่า"มะเร็ง"เธอก็หน้าซีดมือสั่นเลยทั้งที่บางทีไม่ใช่เรื่องผมหรือใครในบ้านผมหรือบ้านเธอเลย ขนาดได้ยินแค่รายการในทีวีพูดถึงก็ไม่ได้
ผมว่าเธอมีปัญหาทางจิตใจเข้าแล้วแหละ แต่ทั้งผมหรือพ่อแม่เธอก็ยังหาวิธีชวนเธอไปหาจิตแพทย์ไม่ได้ซักที เธอชอบอ้างเรื่องงานที่ร้านหรือไม่ก็​เหตุผลร้อยแปดพันเก้า
จับมัดขึ้นรถไปหาหมอเลยดีไหมครับ? จะโดนข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยวไหม? ผมควรจะพูดยังไงกับเธอดี?