ตอนเก่าๆ นะครับ
หลอก1 ส่งเกรียน ไปเสี้ยมที่อินเดียhttp://ppantip.com/topic/30337507" rel="nofollow" > http://ppantip.com/topic/30337507
หลอก 2 ส่งเกรียน ไปแซ้บบนถนนอินเดีย http://ppantip.com/topic/30337841
หลอก3 ส่งเกรียน ไปโดนต้ม http://ppantip.com/topic/30337974
หลอก4 ส่งเกรียน ไปโดนเจี๋ยนที่แคชเมียร์ http://ppantip.com/topic/30338090
หลอก5 ส่งเกรียน ไปโดนเจี๋ยนที่แคชเมียร์2 http://ppantip.com/topic/30341202
หลอก6 ไฝ้ว์กับแขกเกรียนจอมแซงคิว ที่กุลมาร์กhttp://ppantip.com/topic/30344483" rel="nofollow" > http://ppantip.com/topic/30344483
__________________________________________________


วันนี้เป็นวันที่ตื่นแต่ไก่โห่

เพราะเมื่อคืนก่อนอาจ๊าดบอกให้รีบออก
แต่เช้าก่อนจะออกก็มีร้องขอทิปกันตามระเบียบ (เราให้ทิปที่นี่ประมาณ 500 รูปี ถึงจะแบ็กแพ็คแต่ผมก็ไม่จนนะครับ)

ประเด็นคือ อาจ๊าดบอกให้เราตื่นแต่เช้า แต่ดูแล้ว มันไม่ได้มีการเตรียมการอะไรให้พวกเราออกเช้าได้เลย  
คิดว่ารถยนต์ที่จะเช่าไปเลห์ อาจ๊าดน่าจะมีการติดต่อตอนเช้าวันที่ออกเดินทางนั่นแหละ เพราะเช้ามาพ่อบ้านยังดูเอ๋อๆสับสนๆ ว่าเราจะไปไหนต่อ (ขับจากศรีนากาไปเลห์ ใช้เวลาสองวัน)

คนจะพายเรือไปส่งที่ท่า ก็ไม่มี ต้องให้พ่อบ้านเป็นคนพายไปให้

คนขับรถของเราชื่อ มูซาน พูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้ แต่ขับรถโครสพ่ออึดเลย ทั้งสองวันที่นั่งรถไป เห็นมูซาน หาวแค่ทีเดียว (ถ้าผมไม่หลับ ผมพยายามดูตามันตลอด ว่าง่วงรึเปล่า เพราะทางส่วนใหญ่เป็นเหว ยังไม่อยากเป็นสัมภเวสีอินเดีย)

ระหว่างทางได้สังเกตเพิ่มว่า มูซานจะบีบแตรไล่นก ที่เดินอยู่กลางถนนด้วย เป็นอย่างนึงที่ผมคิดว่าน่ารักดี ในการบีบแตร ๕๕๕

เราขับรถไปเรื่อยๆ ระหว่างทางเห็นภูเขางามๆโรยไอซ์ซิ่ง มูซานจึงแวะจอดให้ถ่ายรูป(เค้ามักจะจอดหรือชะลอรถตอนที่พีร์หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายเสมอ)แล้วถามว่า ที่นี่โซนามาร์ก จะไปกลาเซียมั้ย

ในใจผมคิดว่า ตูจะไปขี่ม้าที่โซนามาร์ก ไม่ได้จะไปกลาเซียร์ เลยตอบปฏิเสธ โน ๆ แล้วบอกให้ขับรถพาเราไปกินข้าวเลย

หลังจากแวะกินข้าว เราก็ออกรถไปซักสิบห้านาที แต่ก็ยังไม่ปรากฏว่ามีทุ่งม้าที่ไหนเลย เพราะตามที่เคยอ่านมาคือ ที่นี่จะมีม้าไว้บริการไว้เต็มไปหมด

เลยถามมูซานว่า "ถึงโซนามาร์กรึยัง"

"เลยแล้ว!!!"

ห่านเลยครับ สรุปว่า ที่ๆคนขี่ม้ากันคือตรงที่ มูซานบอกว่า จะขึ้นกลาเซียรึเปล่า

เลยบอกให้มูซานกลับรถไป

โชคดีที่ฉุกใจทันเราเลยได้ไปขี่ม้า

นักท่องเที่ยว และม้าที่นี่ น้อยกว่าที่ผมคิดในจินตนาการมากๆ คือมีม้าแค่สิบกว่าตัว ยืนกระจัดกระจาย นักท่องเที่ยวก็แทบไม่มี

ต่อกับแขกสักพัก เราก็ควบม้า ไปดูกลาเซีย อากาศทั้งร้อนทั้งหนาว คือข้างหน้าแดดส่อง ก็ร้อน ข้างหลังลมพัดก็หนาว ร่างกายไม่รู้จะปรับอุณหภูมิยังไงเลย

สุดท้ายเราก็มาอยู่ที่กลาเซีย หรือน้ำแข็งก้อน หรือหิมะ ที่อยู่มาตั้งแต่หน้าหนาวที่แล้ว คนอินเดียที่มาส่วนใหญ่จะมากินน้ำแข็งพวกนี้ คงศักดิ์สิทธิ์มั้ง(อินเดียนี่สิ่งศักดิ์สิทธิ์เยอะจริงๆ)

แต่สภาพแล้วสกปรกชิบรับประทานไม่ลง ผมเลยได้แต่ลูบๆคลำๆ ก้อนหิมะน้ำแข็งซึ่งมีเกรียนอินเดีย มาสลักชื่อ เขียนนู่นนี่ไว้มากมาย

นั่งๆ เดินๆ สักพักก็ลงมาจากบนเขา

ขากลับนี่รู้สึกป่วย ไม่รู้ว่าเพราะอากาศแปรปรวน หรือว่าแพ้ความสูง อยากจะควบม้าให้มันไปเร็วๆ แต่ทำไม่ได้ (ม้าเชื่อฟังแต่เจ้าของมันที่เดินอยู่ข้างๆเราตลอด)

จากนั้นก็นั่งรถยาวๆ ไปถึงคาร์กิล เมืองที่อยู่ระหว่างเลห์กับศรีนากา

ส่วนใหญ่คนที่นั่งรถมาเลห์ก็จะแวะพักที่เมืองนี้ เป็นเมืองเล็กๆ ที่ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยว

ทำให้เดินในเมืองได้ง่ายขึ้นเพราะไม่ค่อยมีใครจะคอยยุ่งกับเรากลับขึ้นไปนอนโรงแรมแบบสบายๆเป็นวันที่แปลกวันนี้ไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่...แมร่งไม่โดนหลอกว่ะ