หลอก3 ส่งเกรียน ไปโดนต้ม(รีวิวการท่องเที่ยวนิวเดลี แคชเมียร์ อักรา

ต่อจากกระทู้เดิมนะครับ เพื่อฟามมันในการรับชม
เชิญไปชมกระทู้ก่อนนะครับ
หลอก1 ส่งเกรียน ไปเสี้ยมที่อินเดีย  http://ppantip.com/topic/30337507
หลอก 2 ส่งเกรียน ไปแซ้บบนถนนอินเดีย http://ppantip.com/topic/30337841

___________________________________________________________________


หลังจากสัมผัสประสบการณ์บนท้องถนนอินเดียประมาณครึ่งชั่วโมง

เราก็มาถึงพาฮาระกัน หรือ ถนนข้าวสารอินเดีย ประมาณเที่ยงกว่าๆ

ไม่ได้จองโรงแรมห่าอะไรกันมาเลย (จริงๆแล้วเพิ่งดูเมื่อวานว่าที่พักมีอะไรบ้าง คืนก่อนเดินทาง เป็นทริปที่ไม่เตรียมตัวห่าไรเลย๕๕๕)

พอลงรถปุ๊ป สามกะเหรี่ยงไทยก็ทำหน้าเหวอ เชิญชวนให้นายหน้าเจ้าถิ่นเดินมาชวนว่า ไปโรงแรมนู้นนี้นั้นมั้ย

เนื่องจากไม่มีที่ไป ก็เลยเดินตามไป

พอเดินดูสักสองที ก็เริ่มเมื่อย ตกลงเอาที่ที่สองแล้วกัน เพราะขี้เกียจเดินต่อ ห้องเหิ้งอะไร ไม่ได้ดีอะไร (แต่เป็นที่เดียวที่กระผมพักแล้วทีวีดูได้ ที่อื่นม่างเปิดทีวีไม่ได้ทั้งหมด)

ขอแค่ซุกหัวนอนได้ก็พอ

จากนั้นเราก็ออกมาเดินไป สถานีรถไฟสถานีนิวเดลี เป็นหัวลำโพงของบ้านเรา

กะว่าจะจองตั๋วรถไฟไปทัชมาฮาล ตอนขากลับมาจากแคชเมียร์แล้ว

แต่ด้วยวาสนากะเหรี่ยงไทยสามตัว คงยังไม่ถึง ก่อนจะเดินก้าวข้ามรั้วสถานีรถไฟ

ก็มีคนอินเดียอีกคนเดินเข้ามาบอกว่า นี่ยู จะไปไหนกัน

กระผมเลยบอกว่า จะจองตั๋วรถไฟไปทัชมาฮาล

ม่างเลยบอกว่า วันนี้สถานีรถไฟปิดไม่ขายตั๋วแล้ว ถ้าพวกเมืงอยากจอง ให้ไปที่ ITDC เป็นการท่องเที่ยวของอินเดีย(ย่อมาจาก india tourist center อะไรประมาณนั้น)

อีนี่ นั่งตุ๊กตุ๊กไปเลย 20 รูปี อย่าจ่ายเกินนะนาย

ว่าพลางจูงแขน ขึ้นไปนั่งบนตุ๊กตุ๊กโดยกระผมยังไม่ได้ตัดสินใจ

...และนี่คือจุดเริ่มต้นของการหลอกครั้งใหญ่ที่สุดเท่าที่กระผมเคยมาในชีวิต และยังคงหลอนจนถึงปัจจุบัน


เพียงห้านาทีกระผมก็มาโผล่ที่ ITDC

หน้ากระผมมีแขกวัยสามสิบกว่า ใส่เสื้อเชิ้ตเรียบร้อย ตัดผมรองทรง ตามฉบับชาวอินเดีย

แขกคนนี้ไม่พูดพล่ามทำเพลง ถามเรื่องรถไฟ จากนั้นจัดแจงกางราคารถไฟอินเดีย ว่าเดินทางกี่โมง ราคาเท่าไหร่บ้าง

ซึ่งราคาไม่ใช่ปัญหา แต่ปัญหาคือเวลาที่รถออก ทำให้กระผมไม่สามารถเดินทางรถไฟได้ เพราะไม่ทันกลับตั๋วเครื่องบินขากลับมาจากเลห์

แขกจึงเสนอ ซิตี้ทัวร์ ราคา 5500 รูปี รวมค่ารถ จากเดลี ไปอัครา(เมืองที่ทัชมาฮาลตั้งอยู่)

ซึ่งพอคำนวณดูแล้ว ทั้งค่ารถที่ต้องไปต่อเอง หากกระผมลงจากสนามบิน ไปรถไฟ จากรถไฟ ต่อรถไปทัชมาฮาลไปไหนต่อไหน ก็นับว่าข้อเสนอนี้คุ้มดี

เลยตกลงซิตี้ทัวร์กับมัน


ยัง ยังไม่พอ หากท่านคิดว่ามีแค่นี้แล้วจบ กระผมขอบอกว่าคิดผิดแล้ว

แขกยังได้ถามว่า กระผมจะไปไหนต่อ กระผมบอกว่า กระผมจะไปศรีนากา (เมืองหลวงของแคว้นแคชเมียร์)

มันร้อง โอ้ อีนี่ โชคดีมากๆ บ้านกระผมเป็น houseboat อยู่ที่ศรีนากา(ที่พักของศรีนากาจะอยู่เป็นเรือบ้านในทะเลสาบ เรียก houseboat)

ถ้าติดต่อตอนนี้ ช้านลดให้พิเศษนะนายจ๋า

แขกยังขู่ว่า ถ้าอีนี่ไม่จองไปก่อน อีนี่ทหารจะออกจากสนามบินที่ศรีนากาไม่ได้นะจ๊ะนาย หรือไม่ก็ต้องไปจอง houseboat ที่สนามบิน ต่อไม่ได้ แพงนะจ๊ะนาย

ด้วยความใจเด็ดของเรา 3 คน และคิดว่าที่พักให้หาเอาดาบหน้าก็ได้

ลมปากแขกเชื่อไม่ได้!!!


...จึงต่อรอง และตอบตกลงเอา houseboat ของมันไปด้วยในราคา 3200 รูปี(1รูปี ประมาณ 0.7บาท)



สุดท้ายก็ใจมด ...


สุดท้ายหลังจากบริจาคให้แขก ไปเกือบหมื่นรูปี ร่างกายของพวกเราก็ไม่รู้สึกว่าหนักกระเป๋าอีกต่อไป พร้อมจะเที่ยวต่ออีกครั้ง

เห็นพ้องกันว่าต้องรีบไปซักที ขืนทำหน้างงนานเด่ว ITDC มันชวนกระผมซื้อทัวร์อะไรอีก  

พีร์จึงแนะนำให้ไปวัด อั๊ดจะราดำ (ม่างไม่รู้ภาษาอังกริดเขียนยังไง กระผมเขียนตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตเนี่ยแหละ)

คือม่างไม่เกี่ยวอะไร กะราดำ ราแดง หรือราเขียวหรอกนะ แต่ ถ้าเมืงพูดตามนี้ รับรองคนอินเดียร้องอ๋อ เพราะกระผมลองมาแล้วทั้ง

อัจฉราธรรม อ๊าดดราม อั๊ดคำ ม่าง ไม่มีใครฟังออก จนเกือบทำกระผมหลง


เหตุที่เมืงควรจะไปวัดนี้ ไม่ใช่เพราะความสวย หรือความใหญ่โต ของวัดฮินดู แห่งนี้

แต่เป็นเพราะม่างติดรถไฟฟ้าครับ คือไปง่ายมาก แต่ทนกลิ่นเต่าหน่อย และควรหลีกเลี่ยงช่วงเวลาเร่งด่วน

เพราะรถไฟฟ้าม่างคนเยอะมากๆ ซึ่งถ้าเยอะแล้วเมืงต้องอัดตัวไปดมกลิ่นเต่าชายชาวอินเดียล้วนๆ คงคิดสภาพได้

พวกลามกครับ พวกเมืงอย่าได้คิดว่าจะมีโอกาสไปเบียดเสียดสาวอินเดียแบบแนบเนื้อ

เพราะรถไฟฟ้าที่เดลีนี่ ผู้หญิงแยกตู้ครับ ตู้ผู้หญิงม่างโครสว่าง

ที่รู้เพราะกระผมเคยขึ้นไปแล้วโดนไล่ลงมาครับ เข้าไปม่าง งงชริบหาย ทำไมมีแต่ผู้หญิงวะ เลยโดนยามไล่ลงมา ไล่เสร็จประตูปิดพอดี กลายเป็นต้องขึ้นขบวนถัดไปเลย


พอไปถึงกระผมเห็นตัววัดมไกลลิบๆ เลยตกลงนั่งสามล้อ ต่อมันเหลือสิบรูปี มันยังตกลง

สามล้อปั่นไม่ถึงสิบจ้วง มันก็หยุดครับ คือทางเข้าม่างโครสใกล้กับรถไฟฟ้ามากๆ แต่ตัววัดที่ไกลนี่ต้องเดินเข้าไป

สรุปว่าขนาดวัด ม่างอยู่เฉยๆ ยังหลอกกระผมได้ กระผมยอมแพ้จริงๆ


ไปวัดนี้ควรไปกันหลายคน เพราะมันไม่ให้โทรศัพท์มือถือและกล้องถ่ายรูปเข้า

ต้องไปฝากไว้กับที่ฝากของมัน (ซึ่งหากหายไม่คุ้มแน่ๆ)

พอก่อนเข้า ฝากของไว้กับเพื่อนคนนึง ให้มันเฝ้าของข้างนอกครับ

ส่วนคนจะเข้า ให้เหลือเฉพาะเสื้อกับกางเกง ย้ำว่าเสื้อกับกางเกงพอ

เพราะข้างในพอจะเข้าส่วนวัด ต้องฝากรองเท้าด้วยอีกที

จากนั้นก็สลับกันเข้าครับ อย่าทิ้งเพื่อนนั่งข้างนอกคนเดียว ไม่ได้เที่ยว


เข้าไปก็สวยดีครับ ใครอยากชื่นชมมากหน่อยมันมีพิพิธภัณฑ์ดูน้ำพุห่านเหวอะไรมากมาย ให้เสียตังเพิ่ม

ภาพถ่าย ถ่ายไม่ได้ครับ ข้างในห้ามถ่ายรูป แต่ถ้าเพิ่มตังก็ใช้กล้องที่มีอยู่ข้างในถ่ายได้

กระผมไม่อธิบายแล้วกันนะ ว่าข้างในเป็นยังไง เอาเป็นว่าให้เสิร์ชกูเกิ้ลดูเองครับ เสิร์ชคำว่า "อั๊ดจะราดำ" วัดนี้ดังมากครับ มีในกูเกิ้ลแน่ๆ


...จนถึงวันนี้ กระผมยังไม่รู้เลยครับ ว่าวัดนี้สำคัญยังไง คือถ้าไม่ติดรถไฟฟ้ากระผมคงไม่ไป

นี่แหละครับ เที่ยวแบบกะเหรี่ยงไทย





_________________________________________

ตอนต่อไปนะครับ
หลอก4 ส่งเกรียน ไปโดนเจี๋ยนที่แคชเมียร์ http://ppantip.com/topic/30338090
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  Backpack บันทึกนักเดินทาง เที่ยวต่างประเทศ
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่