ความเห็นที่ถูกต้อง (สัมมาทิฎฐิ) คือ การมีความเข้าใจและความเชื่อที่ถูกต้องในเรื่องการดับทุกข์ตามที่มันเป็นอยู่จริงของธรรมชาติ ซึ่งการมีความเห็นที่ถูกต้องนี้เปรียบเหมือนกับการมีดวงตามองเห็นความจริง ซึ่งจะต่างกับคนที่ตาบอดที่มองไม่เห็นความจริง ดังนั้นการมีความเห็นที่ถูกต้องจึงเรียกอีกอย่างว่าเป็นการ "เห็นธรรม" หรือมี "ดวงตาเห็นธรรม" คือเป็นการมีปัญญาเห็นแจ้งถึงเรื่องการดับทุกข์ตามที่พระพุทธเจ้าสอน (ปัญญามี ๓ ระดับ คือ ปัญญาขั้นจำ-เข้าใจ-เห็นแจ้ง)
ถ้าใครยังไม่เห็นธรรม ก็เหมือนคนตาบอดที่เอาแต่คาดเอาว่ารูปภาพนั้นเป็นอย่างไร ซึ่งคนตาบอดแต่ละคนก็มีการคาดเดาที่ไม่เหมือนกัน ดังนั้นเขาจึงเอาแต่ทุ่มเถียงกันว่ารูปภาพเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ ส่วนคนที่ตาดีเขาจะเห็นรูปภาพตามที่เป็นจริง ดังนั้นคนดาตีจึงจะไม่มีการมาทุ่มเถียงกันเหมือนคนตาบอด
การมีสัมมาทิฎฐิหรือมีดวงตาเห็นธรรมนั้นจะต้องทำลายสังโยชน์หยาบๆ ๓ ข้อแรกที่เป็นความห็นผิดให้ได้เสียก่อน อันได้แก่ความเห็นผิดว่ามีตัวตนอยู่ในร่างกายและจิตใจ, และการปฎิบัติที่ผิดเพี้ยนหรือไม่จริงจัง, รวมทั้งความลังเลสงสัยในพระพุทธเจ้า ในพระธรรมและในพระสงฆ์
สัมมาทิฎฐิ คือการมีดวงตาเห็นธรรม
ถ้าใครยังไม่เห็นธรรม ก็เหมือนคนตาบอดที่เอาแต่คาดเอาว่ารูปภาพนั้นเป็นอย่างไร ซึ่งคนตาบอดแต่ละคนก็มีการคาดเดาที่ไม่เหมือนกัน ดังนั้นเขาจึงเอาแต่ทุ่มเถียงกันว่ารูปภาพเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ ส่วนคนที่ตาดีเขาจะเห็นรูปภาพตามที่เป็นจริง ดังนั้นคนดาตีจึงจะไม่มีการมาทุ่มเถียงกันเหมือนคนตาบอด
การมีสัมมาทิฎฐิหรือมีดวงตาเห็นธรรมนั้นจะต้องทำลายสังโยชน์หยาบๆ ๓ ข้อแรกที่เป็นความห็นผิดให้ได้เสียก่อน อันได้แก่ความเห็นผิดว่ามีตัวตนอยู่ในร่างกายและจิตใจ, และการปฎิบัติที่ผิดเพี้ยนหรือไม่จริงจัง, รวมทั้งความลังเลสงสัยในพระพุทธเจ้า ในพระธรรมและในพระสงฆ์