เกิดนึกสงสัยอะไรก็ไม่รู้นะครับ

คือ คำว่าสุภาพชน นี่ไม่ได้หมายถึงกระแดะนะครับ หมายถึงคนที่ถูกเลี้ยงดูคุ้นเคยมาแต่กับความสุภาพจริงๆ ไม่ได้ดูถูกว่าคนที่ใช้ต่ำกว่า แต่รู้สึก ไม่สบายใจที่จะใช้คำหยาบเกินจำเป็นจริงๆ

ผมก็ไม่ใช่สุภาพชนมากมายหรอกครับ แต่รู้สึกสงสัย
เช่นประมาณ
เวลาตื่นเต้น แปลกใจ ประหลาดใจ ดีใจ บางคนชอบจะอุทาน "yเeย๊dดดดดดด"
เวลาถูกใจมากๆ ก็ "โคตร!ดีเลย" อันนี้ผมเองก็ใช้บ่อย จะใช้คำว่า "เยี่ยมมาก" เอ๊ะ สื่อพอรึยัง หรือหัดยั้งๆไว้บ้างจะได้ไม่ชินเกินไปจนเผลอพูดให้เด็กได้ยินบ่อยๆ

มันเป็นความเคยชินจนนึกคำอื่นไม่ออก หรือเป็นรสนิยม(สันดาน) หรืออยากแสดงอารมณ์ที่รุนแรง จนคำอื่นไม่สามารถหาเอามาแทนกันได้หรือเปล่าครับ?

เราสามารถแก้ที่คำได้หรือไม่ หรือเรื่องแบบนี้ต้องแก้ที่อารมณ์ คือลดอารมณ์ลงนิดนึงจะได้หาคำอื่นมาแทนกันได้
ซึ่งเห็นบ่อยครั้ง บางสถานการณ์มันเป็นเรื่องดีๆ แต่กลับใช้คำหยาบกัน น่าจะมีคำดีๆที่สามารถเอามาใช้แทนได้ หรือไม่มี?

สงสัยว่านักภาษาพอจะมีคำแนะนำไหมครับ หรือว่าไม่ต้องไปคิดจริงจังมาก ทุกคนควรจะรู้อยู่แล้วว่า ไม่ควรใช้ในที่สาธารณะ
มันก็แค่คำสนุกๆ ที่ใช้กับคนที่สนิทกัน