สวัสดีค่ะ เรามีเเฟนที่อายุมากกว่า1ปี เค้าเป็นผู้ชายอายุ30ปี คบเเรกๆได้3-4เดือนคือดีมากๆจนเรารู้สึกว่าคนนี้เเหละที่ใช่สำหรับเรา ดูอบอุ่น ใจเย็น ใส่ใจ พูดเพราะ จนคบมาได้1ปีกว่าๆ เริ่มเห็นอาการขี้หงุดหงิดกับเรื่องง่ายๆ เช่น เค้าพูดเเล้วเราได้ยินไม่ถนัดถามกลับ3รอบจะหงุดหงิดละ คบกันมาเป็นปีเคยมารับที่กทม. นับครั้งได้ไม่เกิน10ครั้ง เค้าขี้เกียจขับรถ เวลารถติดจะหงุดหงิดให้เราเห็นบ่อยๆ บอกก่อนว่าเดินทางประมาณ2ชม.มารับเพื่อไปบ้านเค้า หลังๆเราเลยเลือกที่จะนั่งรถประจำทางไปหาเค้าเองอยู่บ่อยๆทุกๆวันหยุดเดือนละ2-3ครั้ง มีช่วยค่าเดินทางบ้างนิดหน่อย
เวลาเราหลุดพูดคำหยาบ เช่น กูหรือมึ*เค้าจะโกรธเราต้องเป็นคนขอโทษตลอด เเต่ตัวเค้าก็พูดไอ้ห***ไอ้ส*** ตลอด เเล้วเวลาที่ทะเลาะกันเค้าจะง้อเเค่ครั้งเดียวถ้าเราไม่หาย เค้าก็จะปล่อยเราเลย ไม่สนใจอะไร ไม่เอาอะไร จนเราต้องมาง้อเอง เค้าจะไม่มีความพยายามในความสัมพันธ์เลย ถ้าเราไม่อดทนขนาดนี้ก็คงเลิกกันไปเเล้ว เอาเเต่ใจสุดๆชอบพูดว่าก็ตัวเองเป็นลูกคนเดียว เวลาเค้าเเกล้งเราเค้าจะสนุกมากๆเวลาเราเเกล้งคืนคือโกรธ เเล้วชอบตะโกนด่าคำหยาบออกมา ไอ้ชห. เค้าไม่ควบคุมอารมณ์เลย เราก็อดทนตลอด เพราะเราก็รักเค้ามากในมุมดีๆก็มี อีกอย่างฝั่งบ้านเค้าก็ดีกับเรามากๆเหมือนครอบครัวเราเลย เเต่ก็มีเหตุการณ์หยุดยาวเรามาอยู่บ้านเค้า นัดกันไว้ก่อนเราจะมาบ้านเค้า บอกว่าไปเที่ยวตจว.กัน จังหวัดนี้ก็เป็นจังหวัดที่เค้าชอบไป เราก็เลือกที่นี่ตามใจเค้า เราก็ดีใจสุดๆรู้สึกว่าพี่เค้าวางเเพลนไว้ให้ดูใส่ใจ รักเรา เเต่พอก่อนถึงวันจะไปไม่กี่วันมาบอกว่าไม่ไปเเล้วได้ไหม ขี้เกียจขับรถ เดี๋ยวพาเราไปกินอะไรอร่อยๆเเถวบ้านเเทน เราก็เเอบนอยในใจเเต่ก็ตอบไปว่าไม่เป็นไร อยู่บ้านกันก็ได้ เพราะกลัวเค้าจะมาหงุดหงิดใส่ตอนขับรถไปเที่ยวกัน เดี๋ยวจะเสียบรรยากาศ พอเเม่เค้ามาเห็นว่าอยู่บ้านเลยถามทำไมไม่ไปเที่ยวเเม่เลยเเนะนำให้เค้าพาเราไปเที่ยวใกล้ๆเเทน ก็ตอบรับคำเเม่อย่างดี สรุปก็ล่มเหมือนเดิม เพราะเค้าดูไม่กระตือรือล้นอยากไปจริงๆ จนวันต่อมาเเม่เค้าพาเที่ยวเอง เเถมยังจ่ายให้ทุกอย่างไม่ยอมให้ลูกจ่ายอะไรเลย เเต่ก่อนเราจะมาหาบอกจะพาเที่ยวนั่นนี่ เค้าถึงขั้นลางานต่อวันหยุดอยู่เเล้วเป็น5วันเลยเพื่อให้เวลาเรา เเละเหตุการณ์ล่าสุดวันนี้ช่วงเที่ยงเราทำกับข้าวให้เค้ากิน เเล้วเค้าเเกล้งมาบีบเราๆเลยบอกว่าเจ็บ เลยบีบเค้ากลับเค้าเจ็บ เราพูดว่า มานี่มา ขอโทษๆ เเละเค้าก็เดินสะบัดตูดพูดว่าหงุดหงิดละ ขึ้นห้องไปเลย ได้ยินเสียงตะโกนอยู่บนบ้านว่า ไอ้ชห. เราก็นั่งอึ้งๆอยู่ที่โต๊ะกินข้าวคนเดียว สักพักเค้าก็ออกไปทำงานล็อคบ้านจากด้านนอกเราก็จะออกไปไหนไม่ได้ เเบบไม่พูดจาไม่จา เเล้วไม่ทักมาหาเลยว่าเป็นไงกินไรยัง เพราะวันนี้เค้าเลิกเที่ยงคืนด้วย ปกติจะทักมาหาบ้าง จนเรารู้สึกเเย่มากๆร้องไห้จนชิน จนกลัวจะชินกับความรู้สึกเเย่เเบบนี้ อดทน เเละพยายามกับเค้ามาก เราควรเอาไงต่อดีค่ะ ทำยังไงให้เค้าดีขึ้น เพราะเราเองก็เคยบอกเเล้วเเต่เหมือนเดิม ปล.เรามาอยู่บ้านเค้าเเต่ช่วยงานบ้านทุกอย่างเลยนะคะ เค้าไม่ต้องทำไรเลย เเต่เค้าก็ช่วยซัพพอร์ตค่ากินให้เฉพาะเวลาที่มาหา
เเฟนเอาเเต่ใจจนเราเองเป็นผู้หญิงยังรับไม่ค่อยไหวทำยังไงให้เค้าดีขึ้น
เวลาเราหลุดพูดคำหยาบ เช่น กูหรือมึ*เค้าจะโกรธเราต้องเป็นคนขอโทษตลอด เเต่ตัวเค้าก็พูดไอ้ห***ไอ้ส*** ตลอด เเล้วเวลาที่ทะเลาะกันเค้าจะง้อเเค่ครั้งเดียวถ้าเราไม่หาย เค้าก็จะปล่อยเราเลย ไม่สนใจอะไร ไม่เอาอะไร จนเราต้องมาง้อเอง เค้าจะไม่มีความพยายามในความสัมพันธ์เลย ถ้าเราไม่อดทนขนาดนี้ก็คงเลิกกันไปเเล้ว เอาเเต่ใจสุดๆชอบพูดว่าก็ตัวเองเป็นลูกคนเดียว เวลาเค้าเเกล้งเราเค้าจะสนุกมากๆเวลาเราเเกล้งคืนคือโกรธ เเล้วชอบตะโกนด่าคำหยาบออกมา ไอ้ชห. เค้าไม่ควบคุมอารมณ์เลย เราก็อดทนตลอด เพราะเราก็รักเค้ามากในมุมดีๆก็มี อีกอย่างฝั่งบ้านเค้าก็ดีกับเรามากๆเหมือนครอบครัวเราเลย เเต่ก็มีเหตุการณ์หยุดยาวเรามาอยู่บ้านเค้า นัดกันไว้ก่อนเราจะมาบ้านเค้า บอกว่าไปเที่ยวตจว.กัน จังหวัดนี้ก็เป็นจังหวัดที่เค้าชอบไป เราก็เลือกที่นี่ตามใจเค้า เราก็ดีใจสุดๆรู้สึกว่าพี่เค้าวางเเพลนไว้ให้ดูใส่ใจ รักเรา เเต่พอก่อนถึงวันจะไปไม่กี่วันมาบอกว่าไม่ไปเเล้วได้ไหม ขี้เกียจขับรถ เดี๋ยวพาเราไปกินอะไรอร่อยๆเเถวบ้านเเทน เราก็เเอบนอยในใจเเต่ก็ตอบไปว่าไม่เป็นไร อยู่บ้านกันก็ได้ เพราะกลัวเค้าจะมาหงุดหงิดใส่ตอนขับรถไปเที่ยวกัน เดี๋ยวจะเสียบรรยากาศ พอเเม่เค้ามาเห็นว่าอยู่บ้านเลยถามทำไมไม่ไปเที่ยวเเม่เลยเเนะนำให้เค้าพาเราไปเที่ยวใกล้ๆเเทน ก็ตอบรับคำเเม่อย่างดี สรุปก็ล่มเหมือนเดิม เพราะเค้าดูไม่กระตือรือล้นอยากไปจริงๆ จนวันต่อมาเเม่เค้าพาเที่ยวเอง เเถมยังจ่ายให้ทุกอย่างไม่ยอมให้ลูกจ่ายอะไรเลย เเต่ก่อนเราจะมาหาบอกจะพาเที่ยวนั่นนี่ เค้าถึงขั้นลางานต่อวันหยุดอยู่เเล้วเป็น5วันเลยเพื่อให้เวลาเรา เเละเหตุการณ์ล่าสุดวันนี้ช่วงเที่ยงเราทำกับข้าวให้เค้ากิน เเล้วเค้าเเกล้งมาบีบเราๆเลยบอกว่าเจ็บ เลยบีบเค้ากลับเค้าเจ็บ เราพูดว่า มานี่มา ขอโทษๆ เเละเค้าก็เดินสะบัดตูดพูดว่าหงุดหงิดละ ขึ้นห้องไปเลย ได้ยินเสียงตะโกนอยู่บนบ้านว่า ไอ้ชห. เราก็นั่งอึ้งๆอยู่ที่โต๊ะกินข้าวคนเดียว สักพักเค้าก็ออกไปทำงานล็อคบ้านจากด้านนอกเราก็จะออกไปไหนไม่ได้ เเบบไม่พูดจาไม่จา เเล้วไม่ทักมาหาเลยว่าเป็นไงกินไรยัง เพราะวันนี้เค้าเลิกเที่ยงคืนด้วย ปกติจะทักมาหาบ้าง จนเรารู้สึกเเย่มากๆร้องไห้จนชิน จนกลัวจะชินกับความรู้สึกเเย่เเบบนี้ อดทน เเละพยายามกับเค้ามาก เราควรเอาไงต่อดีค่ะ ทำยังไงให้เค้าดีขึ้น เพราะเราเองก็เคยบอกเเล้วเเต่เหมือนเดิม ปล.เรามาอยู่บ้านเค้าเเต่ช่วยงานบ้านทุกอย่างเลยนะคะ เค้าไม่ต้องทำไรเลย เเต่เค้าก็ช่วยซัพพอร์ตค่ากินให้เฉพาะเวลาที่มาหา