Meat lover ภาค 3 กินไหนดี

พอบอกว่าตัวเองเป็นนักกิน คนส่วนใหญ่ก็จะต้องถามว่าร้านโปรดคือร้านอะไร แต่ว่ามันเป็นคำถามที่ตอบยากมากนะคะ คือเลยแทบจะไม่ได้ตอบใครเลย ไม่ใช้เพราะว่าไม่อยากบอก แต่ว่าต้องถามให้ลงลึกกว่านั้นหน่อยว่าอาหารชาติไหน และประเภทอะไร เพราะร้านอาหารแต่ละร้านไม่ได้อร่อยหมดทุกอย่าง แต่ละที่ก็จะมีเมนูเด็ดของเค้า ถ้าใครมีร้านที่คุณคิดว่าอาหารทุกเมนูของเค้าอร่อยหมด เบนว่าคุณคงหลงรักเจ้าของร้านอยู่แน่ๆ
    แต่ที่นี้เบนเป็นคนชอบกินเนื้อมากๆๆๆ อย่างที่เคยเขียนไปในภาคก่อนๆ ซึ่งไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนต้องขอให้ได้กินเนื้อ ไม่งั้นจะลงแดง เบนถนัดเรื่องท่องเที่ยวและกิน แล้วเบนก็ทำทัวร์กินพาไปอิตาลี่อยู่ เพราะฉะนั้นขอเริ่มด้วยร้านเนื้อที่ประเทศอิตาลี่ก่อนเลย


ที่อิตาลี่จริงๆแล้วจะไม่ค่อยรับประทานเนื้อวัวกันเท่าไหร เนื่องจากว่าเค้าจะมีวัวนมสะมาก เพราะบริโภคชีสกันสูง หรือว่ากินก็จะเป็นแบบ lean meat คือเนื้อไม่มีไขมัน ซึ่งนั้นไม่ใช้แบบที่เบนชอบ แต่มีอยู่แคว้นหนึ่งที่ขึ้นชื่อเรื่องเนื้ออร่อย คือ Tuscany ที่นี้เลี้ยงวัวเพื่อนำมาทำ steak โดยเฉพาะเลย คือ Chianina เป็นพันธุ์วัวตัวสีขาวใหญ่ เค้าจะเลี้ยงแบบปล่อยให้กินหญ้าสดตามที่ราบสูง เพราะฉะนั้นเนื้อที่ได้จะมีกลิ่น Earthy และมีรสชาติที่จัดจ้านกว่าเนื้อวัวที่กินฟางหรือว่า grains. เนื้อส่วนที่นำมาใช้คือประมาณส่วน T-bone แต่ที่นี้เค้ามีชื่อเรียกเฉพาะเลยเวลาสั่งว่า Fiorentina Bistecca หรือว่า เนื้อย่างสไตล์ฟลอเรส จุดเด่นคือย่างแบบ Medium rare สุกข้างนอกนิดหน่อย ข้างในแดงแจ๋ ราดน้ำมันมะกอก และเกลือ พริกไทย เท่านั้นจบ ไม่ควรทำแบบ well done แล้วบางร้านก็ไม่ยอมทำให้ด้วย เพราะเนื้อตัวนี้ถ้าทำให้สุกแล้วเนื้อจะแข็งและกระด้าง รวมถึงรสชาติและกลิ่นของหญ้าที่วัวอุตส่ากินมาก็จะหายไปหมด เพราะฉะนั้นต้องกินแบบแดงๆเนี้ยแหละ

    ร้านที่เบนเคยไปและจะแนะนำถ้าใครจะไป Florence คือร้านชื่อว่า Da Mario ร้านนี้เปิดเที่ยง ควรจะไปรอตั้งแต่ก่อนร้านเปิด เพราะไม่งั้นจะต้องรอคิวนาน แล้วร้านเค้าเล็กมากๆ ไปกลุ่มใหญ่กว่า 4 คนนี่รอไปเลย ไม่รู้จะได้กินรึเปล่า ตอนนั้นเบนไปคนเดียวรออยู่ประมาณ 15 นาที แล้วที่นี้ต้องนั่งโต๊ะรวมกับคนอื่นแบบสอกเกินกันนิดหน่อย ก็สนุกไปอีกแบบ เค้าไม่มีเมนูอะไรให้เลือกมากเท่าไหร เบนแถบไม่คิดเลยด้วยซ้ำ นั่งปุ๊ปมานี่แล้ว ก็ต้องสั่ง Fiorentina Bistecca สิ ชิ้นหนึ่ง 1.5 กิโลกรัม ราคา 35 ยูโร ถือว่าถูกมาก แล้วก็อย่างที่บอกที่นี้เค้าไม่ถามว่าต้องการสุกเท่าไหร คือเค้าจะให้มาแบบ Medium rare เลย แล้วก็ราดน้ำมันมะกอก มีมะนาวมาให้อีกกรีบ แต่เบนไม่บีบอะค่ะมะนาว กินงั้นเลย

อีกร้านที่เพิ่งไปมาหมาดๆหลังจากส่งลูกทัวร์กลุ่มแรกกลับประเทศแล้วเบนเดินทางสำรวจร้านอาหารต่อเองเพื่อทริปหน้า คือร้าน Coco Lezzone เดินเข้าไปจะขอสั่งเนื้อ คนเสิร์ฟบอกว่ามาคนเดียว กินไม่ไหวมั้ง สั่งอย่างอื่นดีกว่าไหม แต่เบนมองกลับไปด้วยแววตาน่าสงสารแบบว่าอยากกินมาก เค้าเลยช่วยเลือกชิ้นที่เล็กที่สุดให้คือ 700 กรัม ที่นี้เค้าขายกิโลกรัมละ 50 ยูโร เพราะฉะนั้นก็ขึ้นอยู่กับจะเอาชิ้นใหญ่เท่าไหร เนื้อของที่นี้รสชาติดีมาก หอมกว่าร้าน Mario แต่ว่ามีจุดตินิดนึงคือ เนื้อแดงข้างในยังเย็นอยู่ เพราะว่ามันดิบมาก แต่ก็ยังอร่อยอยู่ดี ยิ้ม จนแล้วจนรอดก็กินไม่หมด  but there always be room for dessert เพราะฉะนั้นเค้าบอกว่าให้ลอง Mascarpone กับ Raspberries ที่เค้าทำเอง ก็ต้องลอง ไม่ผิดหวังจริงๆ กินจนเกรี้ยงเลย


ยังมีอีกหลายร้านที่เบนได้ไปกินมาแล้วก็ชอบมาก แต่ว่ามันก็ต้องมีเก็บเป็นความลับทางธุรกิจกันบ้าง เอาให้ดูแต่รูปแล้วกันนะคะ








ก็อย่างที่บอกว่าเบนเป็นนักกิน แต่ว่าไม่ใช้นักกินแค่อาหารอิตาเลี่ยนเท่านั้น อาหารญี่ปุ่นเบนก็ชอบไม่แพ้กัน ไปญี่ปุ่นก็ต้องไปตะลุยกินเหมือนกัน แต่ว่าไม่ได้ไปสักพักแล้ว นี่ก็เป็นข้อมูลเก่าของเมื่อหลายปีก่อน ไม่มั่นใจว่าเป็นยังไงบ้างตอนนี้ แต่ตอนนั้นเบนชอบร้านนี้มาก อยู่ Tokyo 3 วัน กินร้านนี้สองมื้อเลย ลองไปดูข้อมูลกันเอาเองละกันนะคะ http://www.rokkasen.co.jp/en/index.html
    มาพูดถึงที่ไปกันง่ายๆในกรุงเทพกันบ้างดีกว่า เบนก็พยายามตามหาร้านเนื้อย่างที่ทำได้อร่อยกว่าหรือใกล้เคียงกับที่บ้านทำ ทำให้เวลาจ่ายเงินไม่รู้สึกเสียดายมาก
ร้านแรกที่จะเอามาบอกก็ไม่พ้นร้านอาหารอิตาเลี่ยน คือร้าน La Bottega di Luca ในซอยสุขุมวิท 49 ร้านนี้เบนมีความสัมพันธ์ที่ดีกับ chefs มากเหมือนเป็นเพื่อนกัน เพราะว่าชอบอาหารเค้าเลยไปตีสนิทกับเชฟเลย เนื้อย่างที่นี้ถ้าเบนจำไม่ผิดมีอยู่ 3 แบบให้เลือก คือ เนื้อ Wagyu Australian ซึ่งเบนชอบมากที่สุดเพราะว่ามันเยอะสุด ราคา 1,690 บาท แล้วก็มีแบบ Angus Australian ซึ่งมันจะน้อยลงมาหน่อย แล้วก็แบบมันน้อยสุดคือเนื้อจาก Italy Piemonte หรือยังไงคุยกับ chef ชัวร์สุดคะ


อีกที่เป็น style ญี่ปุ่น ตอนนี้เบนชอบที่ Miyabi Kappo ตรงทองหล่อ เป็นแบบ Tapenyaki กับเนื้อมิยาซาเกะ อันนี้จำไม่ค่อยได้ว่าราคาเท่าไหร คิดว่า 100 กรัมน่าจะ 1,500 บาท แต่อร่อยๆ ละลายในปาก แล้วโรยเกลือจากทะเลสาบ dead sea


อีกร้านแบบบ้านๆ ที่พอถูไถ คือร้าน วาโน สเต็ก อยู่แถวๆฟาร์มโชคชัย ร้านนี้ยังติดว่าตามใจคนไทย ใส่เครื่องเทศหมักเนื้อ เวลาเบนไปต้องบอกเค้าว่าอย่าใส่ เนื้อเค้าเลือกมาดีคะ แล้วคนทำก็มีความรู้ ไปเรียนเกี่ยวกับเนื้อมาถึงอเมริกา เค้า Dry aged เนื้อเอง แล้วก็ไปเลือกเนื้อมาเอง นับถือตรงนี้ ถ้าไปเบนแนะนำสองอย่างคือ บอกเค้าว่าอย่าใส่เครื่องเทศ กับให้เค้าเลือกชิ้นเนื้อให้ แค่บอกว่าอยากได้มันขนาดไหนแล้วก็ความสุกแบบไหน แล้วให้เค้าเลือกส่วนของเนื้อให้ เพราะเนื้อแต่ละส่วนที่เค้าเอามา มาจากวัวคนละแบบ เค้าจะรู้ว่าตัวไหนควรจะสุกเท่าไหร

    แล้วก็เร็วๆนี้เบนจะเปิดบ้านพักตากอากาศที่เมืองกาญ aka กึ่ง Resort จัดเป็น Party เนื้อย่าง ถ้าใครสนใจก็ส่งข้อความมาบอกกันได้คะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่