เมื่อจิตเป็นสิ่งปรุงแต่ง ดังนั้นจิตจึงไม่เที่ยง คือต้องดับหายไปในที่สุด เพราะจิตก็ต้องอาศัยร่างกายปรุงแต่งเกิดขึ้นมา ดังนั้นเมื่อร่างกายแตก(ตาย) แล้วจะมีอะไรไปเกิดใหม่ได้อีกเล่า?

ถ้าจะเอาวิญญาไปเกิดใหม่ ก็แสดงว่าวิญญาณเป็นสิ่งเที่ยง(นิจจัง)

ถ้าจะเอาจิตไปเกิดใหม่ ก็แสดงว่าจิตเป็นสิ่งเที่ยง(นิจจัง)

ถ้าจะเอากิเลสไปเกิดใหม่ ก็แสดงว่ากิเลสเป็นสิ่งเที่ยง(นิจจัง)

ถ้าจะเอากรรม(หรือวิบาก)ไปเกิดใหม่ ก็แสดงว่ากรรม(หรือวิบาก)เป็นสิ่งเที่ยง(นิจจัง)

ถ้าจะเอาอวิชชาไปเกิดใหม่ ก็แสดงว่าอวิชชาเป็นสิ่งเที่ยง(นิจจัง) ........

สรุปไม่ว่าจะเอาอะไรไปเกิด หรือมีอะไรที่เกิดใหม่เพื่อรับผลจากจิตเก่า ก็ล้วนผิดทั้งนั้น เพราะสิ่งที่เกิดนั้นจะเป็นนิจจังหรือสิ่งที่เที่ยงที่ตรงข้ามกับหลักอนิจจังไปทันที