สืบเนื่องจากกระทู้นี้
http://ppantip.com/topic/30400595 สำหรับ Ep.1
http://ppantip.com/topic/30404721 สำหรับ Ep.2
http://ppantip.com/topic/30407884 สำหรับ Ep.3
http://ppantip.com/topic/30412163 สำหรับ Ep.4
เพื่อทำความเข้าใจกับ ท่าน Admin และคุณตำรวจพันทิป
รบกวนซักนิดครับ ถึง Admin และผู้ที่ประสงค์แจ้งลบกระทู้ผม...
ขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำในการใช้งานเว็บบอร์ดเพิ่มขึ้นนะครับ
หากว่ากระทู้นี้ยังผิดอีก ผมรบกวนช่วยให้เหตุผล ที่ยาวซักนิด และเข้าใจง่ายหน่อยจะเป็นพระคุณมาก
ผมยังอ่อนหัดเรื่องนี้อยู่มาก และพร้อมจะน้อมรับการแก้ไข เพื่อไม่ให้ผิดกฏหรือระเบียบ Webboard นี้แต่อย่างใด
ขออภัยที่ทำให้รอนาน.....
หลายท่านคงอาจจะกำลังบทสรุปของ "ความฝัน" จากผม ว่าหลังจากที่เปิดร้านแล้วผ่านไป 1 เดือน จะเป็นอย่างไรบ้่าง
แล้วหลังจาก "สัญญาใจ" ระหว่างผม และเจ้าของที่ เพียงแค่ 1 เดือน จะเป็นอย่างไร ต่อจากนี้..ทำ หรือ เลิก
วันนี้ ท่านคงจะได้รู้กัน......
เล่าเหตุการณ์ถึงในสัปดาห์ที่ผ่านมา....
ผมเริ่มเปิดร้านในอารมณ์ปรกติเช่นเดิม ทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้สำหรับการขาย ในปริมาณที่มากขึ้นเล็กน้อย
ผมได้รับการติดต่อผ่าน Fanpage : คั่วไก่แสนสะท้าน ใน facebook เพื่อขออนุญาตถ่ายภาพร้าน
เพื่อลงหนังสือฉบับหนึ่ง เป็นหนังสือเกี่ยวกับการตกแต่ง และโมดิฟาย รถยนต์ ในวันศุกร์ที่ผ่านมา
ผมดีใจ และตื่นเต้นมาก....
ผมเคยผ่านประสบการณ์การลงหนังสือ นิตยสาร ออกสื่อเคเบิ้ลทีวี ฟรีทีวี วิทยุ คิดว่าน่าจะเกือบครบทุกอย่างเท่าที่มี
แต่ไม่เคยดีใจและตื่นเต้น เท่าครั้งนี้เลย....
หลังจากได้รับการติดต่อจากทีมงานของหนังสือ XO. Autosport เราก็มานั่งประชุมกันผ่าน Line Group ของร้าน
ซึ่งมีผมและน้องๆ ที่ร่วมปลุกปั้นร้านนี้กันมาตั้งแต่แรก หารือกันว่าจะทำอย่างไรให้เกิดความประทับใจสูงสุด
ในการออกสื่อครั้งแรกอย่างเป็นทางการของเรา......
สรุป.....ทำเหมือนปรกติ ทำเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง.....
20.00 น. ของวันศุกร์ พี่ๆจากทีมงานหนังสือมาตามนัดหมาย เป็นลูกค้ารายแรกของร้านหลังเปิดร้านเสร็จไม่ถึง 5 นาที
ผมจัดแจงทำตามรายการที่เค้าได้ออร์เดอร์ไว้ใน Fanpage ....หลังจากนั้นลูกค้าก็เริ่มเข้าร้านมากมาย...
เป็นกลุ่มใหญ่บ้าง เป็นครอบครัวบ้าง เป็นลูกค้าที่ขับรถผ่านไป-ผ่านมาบ้าง
ในวันนั้น น้องๆผม รวมผมมาช่วยกันทั้งหมด 5 คน ทำแทบไม่ทัน....
บางท่านรอนานมาก บางคนรอจนรอไม่ไหว บางคนแวะมาถาม เห็นคิวยาวมาก เลยไม่สะดวกจะนั่งรอก็มี
สุดท้าย....มันยุ่งจนลืมตื่นเต้น.....
ในบรรดาลูกค้าทั้งหมดของวันนั้น ผมประทับใจมากกับแม่ลูกคู่หนึ่ง....
บรรทัดด้านล่างนี้เป็นข้อความที่ผม และคุณแม่-ลูก ลูกค้าที่น่ารักของผม ในระหว่างที่ถูกกระหน่ำออร์เดอร์อยู่้
คุณแม่ : ก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่เหรอค่ะ...รอนานมั้ยเนี่ย...
พ่อค้า : ใช่ครับ ถ้าพี่จะทาน รอนานนิ๊สสส นึงฮะ พอดีติดออร์เดอร์โต๊ะใหญ่ และสั่งกลับบ้านอยู่
คุณแม่ : ผัดทีจะจานเหรอค่ะ...
พ่อค้า : ใช่ครับ
คุณแม่้ : โอเค...งั้นรอค่ะ
ผมจัดแจงหาเก้าอี้ให้คุณแม่ และคุณลูกนั่งรอ ในระหว่างนั้นผมก็วุ่นวายกับการทำก๋วยเตี๋ยวให้ลูกค้าที่ทยอยาสั่งอยู่เรื่อยๆ
สิ่งนึงที่ผมต้องคิด และจำตลอดเวลาคือ "ลำดับการมาก่อนหลัง" ผมถือเป็นเรื่องสำคัญมากอีกอย่างนึงของการทำร้าน
เพราะถ้าปล่อยให้ลูกค้าที่มารอทีหลัง แล้วได้ก่อนที่นานกว่า....การ "เสียความรู้สึก" มันเรียกคืนได้ยากมาก
ผมตั้งใจจะทำให้เกิดความประทับใจมากที่สุด กับทุกจาน และลูกค้าทุกๆคน....
ผมยังวุ่นวายกับการทำก๋วยเตี๋ยว ผ่ากุ้ง ทำสเต็กหมู บลา บลา บลา
หันไปอีกที.......คุณลูกนั่งหลับซะงั้น.....
โอ๊ยยยย ตายๆๆๆ นานขนาดนั้นเชียวเหรอลูก....
น่าจะ 20-30 นาทีได้แหล่ะ ร้านผม กลายเป็น เครป ป้าเฉื่อย โชคชัย4 ไปแล้วเหรอวะเนี่ย......
เมนูก๋วยเตี๋ยวคั่วกุ้งแม่น้ำ และก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ไข่หมก ถูกจัดสรรลงใส่ถุงที่เตรียมไว้ นี่ครับพี่...ขอให้อร่อยสมกับที่รอนะครับ....
ลูกค้าที่น่ารักของผม ซึ่งขอย้ำว่าน่ารักจริงๆ หลายท่านล้วนเข้าใจ ว่าทำไมมันถึงนาน
บางท่านมาแล้วไม่มีโต๊ะนั่ง ไปนั่งรอในรถก่อนก็มี บางท่านมาไกลจากรังสิต พระราม2 , ไหลไปภาคตะวันออกอย่าง ชลบุรี พัทยา ก็มา
ไกลสุดตอนนี้ก็จะเป็นจาก อุดร !!! มาแล้วไม่มีโต๊ะนั่ง นั่งกินกันหลังกระบะรถก็มี เออ....เอากะเค้าดิ...
ผมยังยืนยันคำเดิมใน Ep.2
"ผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้ทำอาหารให้คนอื่นทาน"
เราเริ่มเปิดร้านกันตั้งแต่ 20.00 น. หลังจากนั้นก็ไม่ได้โงหัวจากเตาอีกเลย จนเวลา 23.00 น. "ของหมด" ทุกรายการ....
จริงๆที่ตั้งใจไว้จะปิด 02.00 น. ตามที่เคยประกาศในทั่วทุกสื่อที่เราจะประชาสัมพันธ์ได้ แต่ตั้งแต่เปิดร้านมา
ยังไม่มีวันไหนได้ปิดตอนตี2 อย่างที่ตั้งใจไว้เลย......ปลื้มใจจริงๆ
เรากลับบ้านพร้อมอาการปวดหลัง ปวดขาตามมาติดๆ เป็นโรคประจำมาพร้อมยอดขายถล่มทลาย....
วันนี้ในขณะที่เรายืนผัดๆๆๆๆๆ สาละวนกับการจัดจาน เตรียมของ
ผมและน้องก็ได้ "เมนูใหม่" มาแนะนำ (ให้ลองทาน) ให้ลองทำกันอีก 1 เมนู
"ก๋วยเตี๋ยวคั่วปลาแซลม่อน"
เหมือนเดิมครับ Fusion ร่วมกับ ก๋วยเตี๋ยวคั่วเช่นเดิม และตัวชูโรงที่ขาดไม่ได้คือ "ไข่ลวก"
ผมคัดสรรฃปลาแซลม่อนชิ้นใหญ่ (ประมาณฝ่ามือได้) เกือบ 20 ซม. ทอด-กริล แบบสเต็กเตาถ่าน
เหมือนแบบที่เคยทำให้ลูกชายกิน วันนี้จะมา Fusion กับก๋วยเตี๋ยวคั่วหล่ะนะ รับรอง...มันเจ๋งแน่ๆ
สำหรับท่านที่รักสุขภาพพลาดไม่ได้ครับ
เนื้อปลาแซลม่อนที่อุดมไปด้วย โอเมก้า 3 น่าจะทำให้สมองดี มั้งนะ....
ยังมีผักสีสวย ที่ลูกผมชอบทานอย่าง แครอท และข้าวโพดอ่อน เสริมอีกด้วย
ขาดไม่ได้สำหรับเมนู Hi-End ผมใช้ผัก "ไฮโดร" ผักปลอดสารพิษ ปลูกโดยไม่ใช้ดิน สุขภาพดี๊ดีกันไป
แทรกความเป็นส่วนตัวซักนิดกับ "เห็ดออรินจิผัดเนย" ซึ่งพ่อค้าโปรดเป็นพิเศษ
ที่ขาดไม่ได้คือน้ำจิ้มซีฟู้ดสูตรเด็ด (ของใครของมัน) ทานด้วยกันเข้ากันแบบสุดๆ สูตรใครสูตรมันเลยครับ
ลองทำทานดู รับรองว่าได้สารอาหารครบถ้วนแน่นอนเชียว.......
วันเสาร์ผ่านไป.....
วันอาทิตย์ผ่านไป.....
ผมยังไม่มีโอกาสได้คุยกับพี่เจ้าของคาร์แคร์..... เอายังไงดีน้อ ยุ่งซะเหลือเกิน....
แต่ยังไงก็ต้องคุย อนาคตของร้านจะมีหรือไม่ ก็อยู่ที่ตรงนี้แหล่ะนะ......
วันจันทร์ ผมทำงานตามปรกติด้วยสภาพง่วงเหงาหาวนอน แต่ต้องเก็บอาการไว้ แสดงออกไม่ได้
แต่ข้างในอยากจะหลับใจจะขาด.....
เลิกงาน ผมรีบขับรถกลับไปที่คาร์แคร์ทันที.....
ผมเจอพี่เจ้าของคาร์แคร์นั่งพักอยู่ที่กำแพงร้าน ผมเข้าไปทักทาย สวัสดีเหมือนอย่างที่เคยทำ
เรานั่งคุยกันอยู่นาน ถึงกิจการที่เค้ากำลังจะเปลี่ยนเป็นร้านอาหาร ในต้นเดือน พฤษภาคม นี้ทั้งกลางวันและกลางคืน
ผมจะเริ่มวนเข้าเรื่องยังไงดีวะ....คิดไม่ออก
สุดท้าย เอามันตรงๆนี่แหล่ะ....
พ่อค้า : พี่ครับ...ตอนนี้มันเดือนนึงหล่ะพี่ ตามที่เราคุยกันไว้ก่อนเปิดร้าน วันนี้ผมมาถามอีกครั้ง ว่าพี่จะให้ทำต่อป่าว....
พี่เจ้าของที่ : เออใช่....นี่เดือนแล้วเหรอ เร็วมากเลยนะ....
พ่อค้า : ใช่พี่...ถ้าพี่ไม่ให้ผมทำต่อ ผมจะได้หาทางไปต่อ เพราะตอนนี้ผมเลิกไม่ได้หล่ะ ยังไงก็ต้องเดินหน้าต่อ
พี่เจ้าของที่ : แล้วเป็นไงบ้าง เดือนที่ผ่านมา....
พ่อค้า : ขายดีครับ บางวันผัดแทบไม่ทัน
พี่เจ้าของที่ : งั้นเอางี้..............ผมให้ขายอีก 1 เดือนหล่ะกัน......
" เยสสสสสสสส "
ขายต่อ-ขายต่อ-ขายต่อ ผมขอบคุณพี่เจ้าของคาร์แคร์ แล้วกลับมาวางแผนเรื่องร้านต่อเหมือนทุกครั้ง
ผมดีใจมาก ที่ไม่ต้องย้ายร้านไปไหน (ในช่วงนี้) อย่างน้อย ผมก็ได้เดินตามฝันต่ออีกเดือน สัญญาใจระยะสั้น เดือนต่อเดือน
แต่ผมก็ยินดีรับเงื่อนไขนี้นะ.....มาเลย...สู้กันต่อ.....
ถึงหลายท่านที่พึ่งมาอ่าน Ep.5 ครับ .......
ผมอยากให้ลองย้อนอ่านตอนที่ 1-4 ดู ผมอยากให้ข้อความต่างๆของผม เป็นหนึ่งในกำลังใจผลักดันให้ท่านเดินตามฝันต่อไป
ขอเพียงให้ตั้งมั่นกับสิ่งที่จะทำ เดินหน้าหาความรู้ และศึกษาทุกรายละเอียดที่เกี่ยวข้อง ปิดช่องทางเสี่ยงทั้งหมด
และที่สำคัญ พึ่งสำนึกเสมอว่า เมื่อคุณกลับมาเป็นลูกค้าร้านตัวเอง คุณต้องการอะไร แล้วทำไปแบบนั้น
ทุกๆคนชอบอะไรที่ดีที่สุด ลูกค้าของคุณก็เช่นเดียวกัน.....
ไล่ตามความฝันมันเหนื่อยนะครับ แต่เมื่อเจอแล้ว มันคุ้มค่าเหนื่อยที่ผ่านมาจริงๆ
ถ้ามีอะไรต่อจากนี้ ผมจะมาเล่าให้ฟังใน Ep.6 ไม่รู้ว่าจะนานแค่ไหน หรือไม่แน่ วันสองวันนี้อาจจะมีเลย 5555
ใครผ่านไปแวะทักทายได้ครับ ขอแค่บอกว่ามาจากไหน ผมก็ยินดี และดีใจมากแล้ว
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามครับ.....
ถ้ามี Ep.6 ผมจะมี Ep. เท่า Starwars หล่ะนะ 555555+
เอาเป็นว่า...ผมมาเล่าความฝันให้ฟังก็หล่ะกัน(ดราม่านิดๆ สำหรับคนมีเวลา) Ep.5
http://ppantip.com/topic/30400595 สำหรับ Ep.1
http://ppantip.com/topic/30404721 สำหรับ Ep.2
http://ppantip.com/topic/30407884 สำหรับ Ep.3
http://ppantip.com/topic/30412163 สำหรับ Ep.4
เพื่อทำความเข้าใจกับ ท่าน Admin และคุณตำรวจพันทิป
รบกวนซักนิดครับ ถึง Admin และผู้ที่ประสงค์แจ้งลบกระทู้ผม...
ขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำในการใช้งานเว็บบอร์ดเพิ่มขึ้นนะครับ
หากว่ากระทู้นี้ยังผิดอีก ผมรบกวนช่วยให้เหตุผล ที่ยาวซักนิด และเข้าใจง่ายหน่อยจะเป็นพระคุณมาก
ผมยังอ่อนหัดเรื่องนี้อยู่มาก และพร้อมจะน้อมรับการแก้ไข เพื่อไม่ให้ผิดกฏหรือระเบียบ Webboard นี้แต่อย่างใด
ขออภัยที่ทำให้รอนาน.....
หลายท่านคงอาจจะกำลังบทสรุปของ "ความฝัน" จากผม ว่าหลังจากที่เปิดร้านแล้วผ่านไป 1 เดือน จะเป็นอย่างไรบ้่าง
แล้วหลังจาก "สัญญาใจ" ระหว่างผม และเจ้าของที่ เพียงแค่ 1 เดือน จะเป็นอย่างไร ต่อจากนี้..ทำ หรือ เลิก
วันนี้ ท่านคงจะได้รู้กัน......
เล่าเหตุการณ์ถึงในสัปดาห์ที่ผ่านมา....
ผมเริ่มเปิดร้านในอารมณ์ปรกติเช่นเดิม ทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้สำหรับการขาย ในปริมาณที่มากขึ้นเล็กน้อย
ผมได้รับการติดต่อผ่าน Fanpage : คั่วไก่แสนสะท้าน ใน facebook เพื่อขออนุญาตถ่ายภาพร้าน
เพื่อลงหนังสือฉบับหนึ่ง เป็นหนังสือเกี่ยวกับการตกแต่ง และโมดิฟาย รถยนต์ ในวันศุกร์ที่ผ่านมา
ผมดีใจ และตื่นเต้นมาก....
ผมเคยผ่านประสบการณ์การลงหนังสือ นิตยสาร ออกสื่อเคเบิ้ลทีวี ฟรีทีวี วิทยุ คิดว่าน่าจะเกือบครบทุกอย่างเท่าที่มี
แต่ไม่เคยดีใจและตื่นเต้น เท่าครั้งนี้เลย....
หลังจากได้รับการติดต่อจากทีมงานของหนังสือ XO. Autosport เราก็มานั่งประชุมกันผ่าน Line Group ของร้าน
ซึ่งมีผมและน้องๆ ที่ร่วมปลุกปั้นร้านนี้กันมาตั้งแต่แรก หารือกันว่าจะทำอย่างไรให้เกิดความประทับใจสูงสุด
ในการออกสื่อครั้งแรกอย่างเป็นทางการของเรา......
สรุป.....ทำเหมือนปรกติ ทำเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง.....
20.00 น. ของวันศุกร์ พี่ๆจากทีมงานหนังสือมาตามนัดหมาย เป็นลูกค้ารายแรกของร้านหลังเปิดร้านเสร็จไม่ถึง 5 นาที
ผมจัดแจงทำตามรายการที่เค้าได้ออร์เดอร์ไว้ใน Fanpage ....หลังจากนั้นลูกค้าก็เริ่มเข้าร้านมากมาย...
เป็นกลุ่มใหญ่บ้าง เป็นครอบครัวบ้าง เป็นลูกค้าที่ขับรถผ่านไป-ผ่านมาบ้าง
ในวันนั้น น้องๆผม รวมผมมาช่วยกันทั้งหมด 5 คน ทำแทบไม่ทัน....
บางท่านรอนานมาก บางคนรอจนรอไม่ไหว บางคนแวะมาถาม เห็นคิวยาวมาก เลยไม่สะดวกจะนั่งรอก็มี
สุดท้าย....มันยุ่งจนลืมตื่นเต้น.....
ในบรรดาลูกค้าทั้งหมดของวันนั้น ผมประทับใจมากกับแม่ลูกคู่หนึ่ง....
บรรทัดด้านล่างนี้เป็นข้อความที่ผม และคุณแม่-ลูก ลูกค้าที่น่ารักของผม ในระหว่างที่ถูกกระหน่ำออร์เดอร์อยู่้
คุณแม่ : ก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่เหรอค่ะ...รอนานมั้ยเนี่ย...
พ่อค้า : ใช่ครับ ถ้าพี่จะทาน รอนานนิ๊สสส นึงฮะ พอดีติดออร์เดอร์โต๊ะใหญ่ และสั่งกลับบ้านอยู่
คุณแม่ : ผัดทีจะจานเหรอค่ะ...
พ่อค้า : ใช่ครับ
คุณแม่้ : โอเค...งั้นรอค่ะ
ผมจัดแจงหาเก้าอี้ให้คุณแม่ และคุณลูกนั่งรอ ในระหว่างนั้นผมก็วุ่นวายกับการทำก๋วยเตี๋ยวให้ลูกค้าที่ทยอยาสั่งอยู่เรื่อยๆ
สิ่งนึงที่ผมต้องคิด และจำตลอดเวลาคือ "ลำดับการมาก่อนหลัง" ผมถือเป็นเรื่องสำคัญมากอีกอย่างนึงของการทำร้าน
เพราะถ้าปล่อยให้ลูกค้าที่มารอทีหลัง แล้วได้ก่อนที่นานกว่า....การ "เสียความรู้สึก" มันเรียกคืนได้ยากมาก
ผมตั้งใจจะทำให้เกิดความประทับใจมากที่สุด กับทุกจาน และลูกค้าทุกๆคน....
ผมยังวุ่นวายกับการทำก๋วยเตี๋ยว ผ่ากุ้ง ทำสเต็กหมู บลา บลา บลา
หันไปอีกที.......คุณลูกนั่งหลับซะงั้น.....
โอ๊ยยยย ตายๆๆๆ นานขนาดนั้นเชียวเหรอลูก....
น่าจะ 20-30 นาทีได้แหล่ะ ร้านผม กลายเป็น เครป ป้าเฉื่อย โชคชัย4 ไปแล้วเหรอวะเนี่ย......
เมนูก๋วยเตี๋ยวคั่วกุ้งแม่น้ำ และก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ไข่หมก ถูกจัดสรรลงใส่ถุงที่เตรียมไว้ นี่ครับพี่...ขอให้อร่อยสมกับที่รอนะครับ....
ลูกค้าที่น่ารักของผม ซึ่งขอย้ำว่าน่ารักจริงๆ หลายท่านล้วนเข้าใจ ว่าทำไมมันถึงนาน
บางท่านมาแล้วไม่มีโต๊ะนั่ง ไปนั่งรอในรถก่อนก็มี บางท่านมาไกลจากรังสิต พระราม2 , ไหลไปภาคตะวันออกอย่าง ชลบุรี พัทยา ก็มา
ไกลสุดตอนนี้ก็จะเป็นจาก อุดร !!! มาแล้วไม่มีโต๊ะนั่ง นั่งกินกันหลังกระบะรถก็มี เออ....เอากะเค้าดิ...
ผมยังยืนยันคำเดิมใน Ep.2
"ผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้ทำอาหารให้คนอื่นทาน"
เราเริ่มเปิดร้านกันตั้งแต่ 20.00 น. หลังจากนั้นก็ไม่ได้โงหัวจากเตาอีกเลย จนเวลา 23.00 น. "ของหมด" ทุกรายการ....
จริงๆที่ตั้งใจไว้จะปิด 02.00 น. ตามที่เคยประกาศในทั่วทุกสื่อที่เราจะประชาสัมพันธ์ได้ แต่ตั้งแต่เปิดร้านมา
ยังไม่มีวันไหนได้ปิดตอนตี2 อย่างที่ตั้งใจไว้เลย......ปลื้มใจจริงๆ
เรากลับบ้านพร้อมอาการปวดหลัง ปวดขาตามมาติดๆ เป็นโรคประจำมาพร้อมยอดขายถล่มทลาย....
วันนี้ในขณะที่เรายืนผัดๆๆๆๆๆ สาละวนกับการจัดจาน เตรียมของ
ผมและน้องก็ได้ "เมนูใหม่" มาแนะนำ (ให้ลองทาน) ให้ลองทำกันอีก 1 เมนู
"ก๋วยเตี๋ยวคั่วปลาแซลม่อน"
เหมือนเดิมครับ Fusion ร่วมกับ ก๋วยเตี๋ยวคั่วเช่นเดิม และตัวชูโรงที่ขาดไม่ได้คือ "ไข่ลวก"
ผมคัดสรรฃปลาแซลม่อนชิ้นใหญ่ (ประมาณฝ่ามือได้) เกือบ 20 ซม. ทอด-กริล แบบสเต็กเตาถ่าน
เหมือนแบบที่เคยทำให้ลูกชายกิน วันนี้จะมา Fusion กับก๋วยเตี๋ยวคั่วหล่ะนะ รับรอง...มันเจ๋งแน่ๆ
สำหรับท่านที่รักสุขภาพพลาดไม่ได้ครับ
เนื้อปลาแซลม่อนที่อุดมไปด้วย โอเมก้า 3 น่าจะทำให้สมองดี มั้งนะ....
ยังมีผักสีสวย ที่ลูกผมชอบทานอย่าง แครอท และข้าวโพดอ่อน เสริมอีกด้วย
ขาดไม่ได้สำหรับเมนู Hi-End ผมใช้ผัก "ไฮโดร" ผักปลอดสารพิษ ปลูกโดยไม่ใช้ดิน สุขภาพดี๊ดีกันไป
แทรกความเป็นส่วนตัวซักนิดกับ "เห็ดออรินจิผัดเนย" ซึ่งพ่อค้าโปรดเป็นพิเศษ
ที่ขาดไม่ได้คือน้ำจิ้มซีฟู้ดสูตรเด็ด (ของใครของมัน) ทานด้วยกันเข้ากันแบบสุดๆ สูตรใครสูตรมันเลยครับ
ลองทำทานดู รับรองว่าได้สารอาหารครบถ้วนแน่นอนเชียว.......
วันเสาร์ผ่านไป.....
วันอาทิตย์ผ่านไป.....
ผมยังไม่มีโอกาสได้คุยกับพี่เจ้าของคาร์แคร์..... เอายังไงดีน้อ ยุ่งซะเหลือเกิน....
แต่ยังไงก็ต้องคุย อนาคตของร้านจะมีหรือไม่ ก็อยู่ที่ตรงนี้แหล่ะนะ......
วันจันทร์ ผมทำงานตามปรกติด้วยสภาพง่วงเหงาหาวนอน แต่ต้องเก็บอาการไว้ แสดงออกไม่ได้
แต่ข้างในอยากจะหลับใจจะขาด.....
เลิกงาน ผมรีบขับรถกลับไปที่คาร์แคร์ทันที.....
ผมเจอพี่เจ้าของคาร์แคร์นั่งพักอยู่ที่กำแพงร้าน ผมเข้าไปทักทาย สวัสดีเหมือนอย่างที่เคยทำ
เรานั่งคุยกันอยู่นาน ถึงกิจการที่เค้ากำลังจะเปลี่ยนเป็นร้านอาหาร ในต้นเดือน พฤษภาคม นี้ทั้งกลางวันและกลางคืน
ผมจะเริ่มวนเข้าเรื่องยังไงดีวะ....คิดไม่ออก
สุดท้าย เอามันตรงๆนี่แหล่ะ....
พ่อค้า : พี่ครับ...ตอนนี้มันเดือนนึงหล่ะพี่ ตามที่เราคุยกันไว้ก่อนเปิดร้าน วันนี้ผมมาถามอีกครั้ง ว่าพี่จะให้ทำต่อป่าว....
พี่เจ้าของที่ : เออใช่....นี่เดือนแล้วเหรอ เร็วมากเลยนะ....
พ่อค้า : ใช่พี่...ถ้าพี่ไม่ให้ผมทำต่อ ผมจะได้หาทางไปต่อ เพราะตอนนี้ผมเลิกไม่ได้หล่ะ ยังไงก็ต้องเดินหน้าต่อ
พี่เจ้าของที่ : แล้วเป็นไงบ้าง เดือนที่ผ่านมา....
พ่อค้า : ขายดีครับ บางวันผัดแทบไม่ทัน
พี่เจ้าของที่ : งั้นเอางี้..............ผมให้ขายอีก 1 เดือนหล่ะกัน......
" เยสสสสสสสส "
ขายต่อ-ขายต่อ-ขายต่อ ผมขอบคุณพี่เจ้าของคาร์แคร์ แล้วกลับมาวางแผนเรื่องร้านต่อเหมือนทุกครั้ง
ผมดีใจมาก ที่ไม่ต้องย้ายร้านไปไหน (ในช่วงนี้) อย่างน้อย ผมก็ได้เดินตามฝันต่ออีกเดือน สัญญาใจระยะสั้น เดือนต่อเดือน
แต่ผมก็ยินดีรับเงื่อนไขนี้นะ.....มาเลย...สู้กันต่อ.....
ถึงหลายท่านที่พึ่งมาอ่าน Ep.5 ครับ .......
ผมอยากให้ลองย้อนอ่านตอนที่ 1-4 ดู ผมอยากให้ข้อความต่างๆของผม เป็นหนึ่งในกำลังใจผลักดันให้ท่านเดินตามฝันต่อไป
ขอเพียงให้ตั้งมั่นกับสิ่งที่จะทำ เดินหน้าหาความรู้ และศึกษาทุกรายละเอียดที่เกี่ยวข้อง ปิดช่องทางเสี่ยงทั้งหมด
และที่สำคัญ พึ่งสำนึกเสมอว่า เมื่อคุณกลับมาเป็นลูกค้าร้านตัวเอง คุณต้องการอะไร แล้วทำไปแบบนั้น
ทุกๆคนชอบอะไรที่ดีที่สุด ลูกค้าของคุณก็เช่นเดียวกัน.....
ไล่ตามความฝันมันเหนื่อยนะครับ แต่เมื่อเจอแล้ว มันคุ้มค่าเหนื่อยที่ผ่านมาจริงๆ
ถ้ามีอะไรต่อจากนี้ ผมจะมาเล่าให้ฟังใน Ep.6 ไม่รู้ว่าจะนานแค่ไหน หรือไม่แน่ วันสองวันนี้อาจจะมีเลย 5555
ใครผ่านไปแวะทักทายได้ครับ ขอแค่บอกว่ามาจากไหน ผมก็ยินดี และดีใจมากแล้ว
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามครับ.....
ถ้ามี Ep.6 ผมจะมี Ep. เท่า Starwars หล่ะนะ 555555+