แต่งงานมาได้ 3 เดือนค่ะ แต่รู้สึกไม่มีความสุขเลย (เป็นแฟนกันมา 2 ปีกว่า) เหมือนอะไรก็ไม่เหมือนเดิม ไม่รู้ว่าเราทั้งคู่รีบแต่งกันเร็วไปหรือเปล่า......
แฟนเป็นคนไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยว เก็บเงินเก่งมาก (ออกจะขี้เหนียวด้วยซ้ำ) แต่จะเป็นคนที่เป็นตัวของตัวเองมาก เอาใจไม่เก่ง  คิดอะไรก็พูดอย่างนั้น บางครั้งเลยที่คำพูดทำร้ายเรา แต่ก็อดทนนะค่ะ อะไรที่ทนได้ก็พยายามอดทน บางทีทนไม่ไหวจริง ๆ ก็แอบไปร้องไห้คนเดียว ไม่กล้าบอกใครหรอก อย่างเรื่องเงินก็กระเป๋าใครกระเป๋ามัน เขาแทบไม่มีรายจ่ายอะไร แต่เราหนี้เยอะมา หักออกแล้วเหลือเงินไม่กี่บาท แต่ถ้าหมดถึงขอเขาได้ แต่ก็จะโดนบ่นตลอด ก็แอบคิดนะค่ะ ว่าในเมื่อเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ทำไมต้องมาแบ่งแยก แต่คิดอีกแง่ถ้าเอาไว้ที่เราเขาคงกลัวไม่มีเหลือแน่ (มั้ง) เดือน ๆ เขาแทบจะไม่ได้ใช้เงินเดือนเลย ที่ใช้ก็เป็นค่าคอม เบี้ยขยัน ไรเงี้ย แต่พอมีเราก็เหมือนเราไปเบียดเบียนเขาหรือเปล่า....
บางทีอาจเป็นเรื่องเล็กน้อยแต่พอสะสมมากขึ้น มันก็เป็นปัญหาได้เหมือนกันนะ ยิ่งช่วงหลังเขาเหมือนดูเครียด ๆ ถามก็ไม่ยอมบอก เวลาเราคุยด้วยก็ไม่ค่อยยอมคุย รำคาญเราบ้าง โทรหาก็ไม่ค่อยรับ หรือรับก็พูดไม่ดี บางทีก็น้อยใจนะ ที่อะไร ๆ ไม่เหมือนเดิม เวลามีปัญหาก็อยากปรึกษา แต่เขาไม่เคยสนใจเลย ไปไหนไม่เคยถาม อยู่ไหนไม่เคยตาม ก็ยังสงสัยว่าที่คบกันทุกวันนี้เคยรักเราบ้างหรือเปล่า รู้ว่าเขาคงเครียดเรื่องบ้าน เรื่องรถ เรื่องลูก แต่งงานแล้วยังไม่มีไรสักอย่าง เราก็ไม่รู้จะช่วยเขายังไง พยายามทำตัวไม่สร้างปัญหาอะไรให้เขา........ทำไมพอแต่งงานกันกะตอนเป็นแฟน ความรู้สึกไม่เหมือนกันเลยนะ  เวลาทะเลาะกัน จะมาเอะอะบอกเลิกเหมือนตอนเป็นแฟนก็ไม่ได้ จะมาทำตัวงี่เง่า ไร้สาระก็คงไม่ได้เนอะ ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้คงไม่แต่งงานดีกว่า เฮ้อ!! เหนื่อยใจ