ขยายความก็คือ ชีวิตไม่ได้มีปัญอะไรที่มันหนักหนา ที่ทำให้เครียด หรือแก้ไม่ตก การงานไม่มีปัญหาอะไรอยากทำก็ทำขี้เกียจก็นอนดูซีรี่ย์อยู่บ้าน เงินไม่ถึงกับเยอะแต่ไม่ลำบาก อยากกินไรได้กิน อยากเที่ยวไหนก็เที่ยว รวมถึงเที่ยวต่างประเทศปีละครั้งสองครั้งไม่ใช่ปัญหา งานถ้าทำบ้างไม่ทำบ้างก็45-55k ขยันทำหน่อยก็ 80-100k (แล้วแต่ความขยันจริงๆ) เรื่องครอบครัวไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงพี่น้องทุกคนเอาตัวรอดเก่งหมด คอยผลักกันดูแลพ่อแม่  พ่อแม่เองสุขภาพดีไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ส่วนตัวไม่มีสินทรัพย์ที่คนส่วนใหญ่เห็นว่าควรมี เช่นบ้าน หรือรถก็ไม่มี ไม่มีบ้านเพราะเคยคิดว่าเป็นผู้หญิงไม่จำเป็นต้องมีบ้านก็ได้ ยังไงก็แต่งไปลงเอยกับผู้ชายอยู่ดี แค่จะแต่งไปลงเอยที่ไหนแค่นั้น ไม่มีรถเพราะไม่กล้าขับ และ “ไม่ชอบขับ” ด้วย คิดว่าไม่จำเป็นต้องมีรถ สินทรัพย์ที่มีอย่างเดียวเลยคือมีที่ดิน ตีมูลค่าได้ไม่ค่อยสูงแล้ว (*แต่ซื้อมาแพง 🙄) ตัวคนเดียวค่ะไม่มีแฟน เลิกกับแฟนมาได้สองปีกว่า มีจังหวะที่อยากมีแฟน แต่ไม่อยากคุย รู้สึกเสียดายเวลาที่ไปคุยไปทำความรู้จัก อยากเอาเวลามาใช้กับตัวเอง เที่ยว แฮงเอ้ากับเพื่อนอ่านหนังสือดูหนัง ดูซีรี่ย์มากกว่าค่ะ และใช้ชีวิตแบบที่ว่าเรื่อยมาเลยค่ะ แต่พักหลังมานี้ เหมือนชีวิตมันขาดอะไร เลยคิดว่าเพราะตัวคนเดียวรึเปล่าเพราะไม่มีแฟนรึเปล่าหรือเป็นเพราะแค่เหงา แต่ก็ไม่ได้เหงาบ่อยนะคะ นานๆจะรู้สึกทีประมาณปีละครั้งสองครั้งช่วงเทศกาลของคู่รักอะไรประมาณนั้น เวลาอื่นคือปกติเลยค่ะ และเป็นคนชอบคนยากมากด้วยกับแฟนเก่ากว่าจะได้คบกันก็เกือบสองปี หรือเพราะไม่มีเป้าหมายอะไรเลยคะ ก็หาเป้าหมายไม่เจอ และไม่รู้จะหาเป้าหมายจะตั้งเป้าหมายทำไมด้วย รู้สึกอยู่แบบนี้มันก็คล่องตัวดีอยู่แล้ว ปัญหามันอยู่ตรงไหนคะ? หรือเพราะเพื่อนเเละคนรอบข้างทยอยแต่งงานมีแฟนมีคู่มีครอบครัวกันหมดแล้ว ส่วนตัวเคยคิดว่าตัวเองค่อนข้างมีสติจัดการตัวเองได้เก่ง แต่มีช่วงที่ชีวิตต้องการอะไรกันแน่ กำลังทำอะไรอยู่ ควรทำอะไรมั้ย ช่วงหลังมานี้คำถามพวกนี้มันวิ่งเข้ามาในหัวบ่อยค่ะออ อายุไม่ได้เยอะนะคะ กำลังจะ 32ขวบค่ะ ส่วนตัวไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองแก่แล้วหรืออายุเยอะเลยค่ะ รู้สึกไม่ต่างจากตอนยี่สิบปลายๆเท่าไหร่ ช่วงอายุ24-25 คือกลัวอายุเลขสามค่ะ แต่ตอนนี้ปกติมากค่ะ แทบจะไม่รู้สึกต่างเลยค่ะ ส่วนตัวมองว่าตอนนี้ตัวเองว่าเป็นผู้ใหญ่ขึ้น นิ่งขึ้นมาก โฟกัสตัวเองแทบ100%แล้ว คนรอบข้างแทบไม่มีผลกับเราแล้วค่ะหมายถึงด้านลบนะ แต่งงว่าทำไมจัดการกับตัวเองได้ดีขนาดนี้แต่เหมือนยังมีคำตอบที่หาไม่เจอคะ มีใครเคยเป็นแนวนี้บ้างคะ? แนะนำให้หลุดจากคำถามพวกนี้ทีค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ