เหตุการณ์เกิดจาก เค้าชอบเรามาตั้งแต่ ม.3 รู้ว่าเรามีแฟนก็ยังชอบ จนวันนึ่งเราเลิกกับแฟนเรา เค้าก็โทรหาเราตลอด ต่อไห้ทำงานยุ่งแค่ไหน เค้าไม่ไห้โทรก็แอบโทร จนเราตกลงคบกับเค้า คิดว่าเค้าคงรักเรามาก เพราะตามจีบเราตั้งแต่ม.3 ตอนนี้ เรา 23 เลยเค้าก็พูดสาระพัดต่างๆนาๆ ว่าเค้ารักเรามากเค้าเปลี่สนใจไปรักใครไม่ได้เลย... เราก็เชื่อเพราะเค้าก็โทรหาเราตลอด เค้าชวนมายุกับเค้าเราก็ตัดสินใจมายุด้วย จนเราสนิทกับแม่เค้า เราก็ถามว่าเค้าไม่เคยมีแฟนเลยหรอที่ผ่านมา เค้าเล่าไห้นู๋ฟังว่าเค้าไม่เคยมีแฟน แม่เค้าก็บอกมียุคนนึ่งพามาอยู่บ้านเลย เราก็อึ้งหะ ไหนบอกเราว่าไม่เคยมีแฟน นี่คือข้อแรกที่เราอึ้ง
แม่เค้าบอกว่าแม่ไม่ชอบ เพราะ ผญ.คนนั่นขี้เกียจเค้าก็ไม่ชอบแล้วก็เลิกกันไปเอง แม่ชอบเรามากกว่า เพราะเราเป็นคนขยัน พูดจาฉะฉานชัดเจนดี
แรกๆมาอยู่กับเค้าเค้าจะเอาใจพาไปกิน เที่ยว จนเราต้องบอกว่าพอเถอะ... เหนื่อยแล้วพักบ้าง
เวลาผ่านไป... อยากไปไหนก็ไปเองเถอะ
อยากกินอะไร... หาเองเถอะ
ต่อไห้ดึกสักแค่ไหน... เธอก็ไปเองเถอะ
เราก็แอบเสียใจเนี้ยเหรอคนที่บอกว่ารักเรามีแต่เราคนเดียว มันน่าเป็นแบบนี้หน่า...
#ที่เสียใจอีกอย่างนึ่งคือเราแอบมาอยู่กับเค้าโดยที่ไม่บอกพ่อแม่
เวลาผ่านไป...เค้าก็ทำตัวแย่เรื่อยๆคือเมาทุกครั้งที่มีโอกาศ เงินได้มาเท่าไหร่จากการทำงาน เอาไปดื่มเหล้าหมด บางทีพี่ก็ขอหมด แม่พ่อก็ มาขอจนหมดตัว
สุดท้ายต้องกลับกายเป็นเร่อีกที่ต้องคอยช่วยเหลือค่ากินค่าใช้จ่ายทั้งหมด เป็นแบบนี้มาตลอดเราว่าเอ้ยไม่ไม่ใช่ละ หนีพ่อแม่มาทีนึ่งและ ยังต้องมาเลี้ยงผช. ออีกหรอ
เลยตัดสินใจหนีกลับบ้านโดยไม่บอกแม่เค้า เค้าพี่เค้า
เค้าก็โทรไปบอกแม่เค้า แม่เค้าก็กลัวว่าแม่เราจะไม่พอใจบ้านเค้า ที่ยุดีๆเราถึงต้องกลับมาดื้อๆ
#วันที่กลับมาโทรหาพ่อ ไห้มารับ น้ำตาไหลเลยค่ะ วันไปไม่เคยบอกพ่อ วันกลับโทรไห้พ่อแม่มารับ ท่านมานั่งรออยู่1ช.ม นี่แหละน๊าทำอะไรไม่คิด
เราก็ตัดสินใจเลิกกับเค้าแม่เค้าก็โทรมาง้อ เรา เค้าก็โทรมาง้อเรา แต่เราก็ไม่สนใจ พอเวลาผ่านไป
พี่เค้าก็ส่งแชทมา ว่าเดี๋ยวนี้น้องชายเค้าไม่ไปเที่ยวไหน ข้าวไม่ค่อยกิน ชวนไปไหนก็ไม่ไป อยู่แต่ในห้อง
เราก็เริ่มสงสาร... แล้วก็คุยกันปกติอีกครั้งคิดว่าเค้าคงกลับตัวกลับใจแล้ว
ทีนี้ทางพ่อแม่เค้าก็มาที่บ้านมาถามไถเรื่องหมั้นหมาย รึจะแต่งเลยดี แม่เราก็บอกว่าไม่อยากยุ่งยากแต่งไปเลยทีเดียว แต่เป็นปีหน้าดีกว่าปีนี้ไวเกิน
แล้วเราก็มีเวลาเตรียมตัวกัน6 เดือน ซึ้งเค้าก็เครียดว่าเค้าจะเอาเงิน ทอง จำนวนนั่นมาจากไหน ไม่ไปไหนดลยน่ะไม่เมาเหมือนแต่ก่อนเราก็ภูมิใจ เราก็เลยบอกว่า งัลเราช่วยทอง 1 บาท
นายมีสร้อยที่ตัวนายอีก 1 บาทแล้วนิ นายก็ซื้ออีก 1 บาทละกัน สรุปทองครบละ ขาดแต่เงินเค้าก็เครียด
ด้วยความเป็นพ่อเลย ออกความรับผิดชอบกับเรืาองนี้ทั้งหมด เค้าก็ดีใจเป็นอย่างมาก
จากนั่นคือ เลิกงานก็กลับไม่ตรงเวลาอีกละ กินเหลาใช้ชีวิตเหมือนเดิม
อีกแล้วหรอเนี้ย เราก็เริ่มไม่พอใจ เราถามว่ามีดงินซื้อสร้อยรึยัง เค้าก็บอกว่ามีแค่ 20,000 กว่า ทั้งเนื้อทั้งตัว
โห้ยคนจะมาเป็นหลักคนจะมาสร้างครบครัว
ตอนนั่นตื้อๆๆไปอีกค่ะ
ถามว่ารักมั้ยเราก็รัก.. เพร่ะบ้านเค้าไม่ค่อยจะสะดวกเรื่องเงินเท่าไหร่ เค้าทำวานได้เดือนละ 12,000 ค่ะ พ่อแม่พี่เค้า มาขอ ทุกๆเดือน
เราก็เข้าใจ... แต่เราก็งง ว่าไม่พร้อมจะรีบแต่งไปทำไมเราก็โง่ทำไมไม่ปฎิเสธ
กลับมารับผิดชอบแทนหมด ชุด,ของชำร่วย,ค่าจัดงาน ตังเราตังแม่เราล้วนๆ. สินสอดที่มาจากนำพักน้ำแรงฝ่ายชายคือ.สร้อยทอง. 1 บาท. เส้นเดียว. อีกเส้นคือเค้าใส่ยุนานแล้ว. อีก. 1 บาทเราออกเอง. แหวนเราก็ออกเอง. 2 วง
ก่อนวันงานแม่แฟน. โทรมาหาเราขอเงินเราจะไปซื้อทองไห้พ่อฝ่ายชายใส่ เราก็อึ้งนี่พรุ่งนี้แต่งงานแล้ว. มาขอเงินเราไปซื้อทองไห้พ่อฝ่ายชาบใส่ มันใช่หรอวะ
เราก็บอกไปว่ามีหรอกแม่ ค่าชุด. ทอง. ค่าจัดงาน. นู๋ออกไปหมดละ. แก่ก็กำชับว่าอย่าบอกใครน่ะเรื่องนี้... *ทิ้งทายด้วยคำพูดที่ว่า.พ่อเอาเงินมาขอเราแต่งงานหมดละไม่มีเงินใช้
อ้าว...คุณแม่ผัวค่ะ. แล้วใครใช้ไห้มาขอ... คือเพลีย
ัจจุบันฝ่ายชายก็มายุบ้านฉัน. ไม่มีเงินสักบาท. เพราะมีกี่บาทๆไห้พี่แม่ หมด. ทุกวันนี้ฉันก็เลี้ยงสามีค่ะ. แต่ดียุอย่างนึ่งคือ. ไม่มีตังไปเมา. ทำแต่งานช่วยพ่ิช่วยแม่ที่บ้าน.
แต่พ่อแม่เค้า. คอยมาเลม. เงินคือ. ทีละนิดๆ. เหมือนกะว่า. เออเนาะไห้มาแล้ว... ขอคืนบ้างคงไม่เป็นไร. แบบนี้ถูกมั้ยค่ะ. ยืมไปก็หลักหมื่นน่ะค่ะ. บอกว่าจะคืนตอนนี้ 3 เดือนแล้วค่ะ ไม่มาคืน. ไม่พูดถึง. ไม่มาบ้าน. ฉันเลย...
คือทุกวันนี้เข้าใจดีแล้วค่ะ... ว่าที่ทำไปแบบนั่นรีบแต่งงานเพราะอะไร คือบ้านเราค่อนข้างมีฐานะ. ที่ทางเยอะ. อยากไห้ลูกเค้าสบาย... นี่เอง
#ปัจจุบันสามีไม่มีเงินสักบาท. แม่ผัวพ่อก็ค่อยมาเบียดเบียนประจำ. แม่ผัวแต่งแต่ตัว. งานไม่ทำ
เวลาไปบ้านจะพูดทำนองแต่ไม่มีเงินๆ. คือเรารู้สึกไม่ดีเลย ถ้าในกระเป๋ามีเงิน. 2-3 แสนจะคืนไห้หมดเลย่าสินสอด
ท้อค่ะทุกวันนี้... จากที่คิดว่าตัวเองต้องเป็นนางฟ้าเค้าต้องเรามากๆ. พ่อผัวแม่ผัวบอมทุ่มทุนสร้าง. ไม่คิดว่าเรื่องทั้งหมดจะเป็นแบบนี้ #หนักสุดต้องมาดลั้ยงผัวจวบจนถึงทุกวัน...
อยากเลิกค่ะ.
แต่งงานแล้ว แต่ไม่มีความสุข อยากเลิกควรทำไงดี
แม่เค้าบอกว่าแม่ไม่ชอบ เพราะ ผญ.คนนั่นขี้เกียจเค้าก็ไม่ชอบแล้วก็เลิกกันไปเอง แม่ชอบเรามากกว่า เพราะเราเป็นคนขยัน พูดจาฉะฉานชัดเจนดี
แรกๆมาอยู่กับเค้าเค้าจะเอาใจพาไปกิน เที่ยว จนเราต้องบอกว่าพอเถอะ... เหนื่อยแล้วพักบ้าง
เวลาผ่านไป... อยากไปไหนก็ไปเองเถอะ
อยากกินอะไร... หาเองเถอะ
ต่อไห้ดึกสักแค่ไหน... เธอก็ไปเองเถอะ
เราก็แอบเสียใจเนี้ยเหรอคนที่บอกว่ารักเรามีแต่เราคนเดียว มันน่าเป็นแบบนี้หน่า...
#ที่เสียใจอีกอย่างนึ่งคือเราแอบมาอยู่กับเค้าโดยที่ไม่บอกพ่อแม่
เวลาผ่านไป...เค้าก็ทำตัวแย่เรื่อยๆคือเมาทุกครั้งที่มีโอกาศ เงินได้มาเท่าไหร่จากการทำงาน เอาไปดื่มเหล้าหมด บางทีพี่ก็ขอหมด แม่พ่อก็ มาขอจนหมดตัว
สุดท้ายต้องกลับกายเป็นเร่อีกที่ต้องคอยช่วยเหลือค่ากินค่าใช้จ่ายทั้งหมด เป็นแบบนี้มาตลอดเราว่าเอ้ยไม่ไม่ใช่ละ หนีพ่อแม่มาทีนึ่งและ ยังต้องมาเลี้ยงผช. ออีกหรอ
เลยตัดสินใจหนีกลับบ้านโดยไม่บอกแม่เค้า เค้าพี่เค้า
เค้าก็โทรไปบอกแม่เค้า แม่เค้าก็กลัวว่าแม่เราจะไม่พอใจบ้านเค้า ที่ยุดีๆเราถึงต้องกลับมาดื้อๆ
#วันที่กลับมาโทรหาพ่อ ไห้มารับ น้ำตาไหลเลยค่ะ วันไปไม่เคยบอกพ่อ วันกลับโทรไห้พ่อแม่มารับ ท่านมานั่งรออยู่1ช.ม นี่แหละน๊าทำอะไรไม่คิด
เราก็ตัดสินใจเลิกกับเค้าแม่เค้าก็โทรมาง้อ เรา เค้าก็โทรมาง้อเรา แต่เราก็ไม่สนใจ พอเวลาผ่านไป
พี่เค้าก็ส่งแชทมา ว่าเดี๋ยวนี้น้องชายเค้าไม่ไปเที่ยวไหน ข้าวไม่ค่อยกิน ชวนไปไหนก็ไม่ไป อยู่แต่ในห้อง
เราก็เริ่มสงสาร... แล้วก็คุยกันปกติอีกครั้งคิดว่าเค้าคงกลับตัวกลับใจแล้ว
ทีนี้ทางพ่อแม่เค้าก็มาที่บ้านมาถามไถเรื่องหมั้นหมาย รึจะแต่งเลยดี แม่เราก็บอกว่าไม่อยากยุ่งยากแต่งไปเลยทีเดียว แต่เป็นปีหน้าดีกว่าปีนี้ไวเกิน
แล้วเราก็มีเวลาเตรียมตัวกัน6 เดือน ซึ้งเค้าก็เครียดว่าเค้าจะเอาเงิน ทอง จำนวนนั่นมาจากไหน ไม่ไปไหนดลยน่ะไม่เมาเหมือนแต่ก่อนเราก็ภูมิใจ เราก็เลยบอกว่า งัลเราช่วยทอง 1 บาท
นายมีสร้อยที่ตัวนายอีก 1 บาทแล้วนิ นายก็ซื้ออีก 1 บาทละกัน สรุปทองครบละ ขาดแต่เงินเค้าก็เครียด
ด้วยความเป็นพ่อเลย ออกความรับผิดชอบกับเรืาองนี้ทั้งหมด เค้าก็ดีใจเป็นอย่างมาก
จากนั่นคือ เลิกงานก็กลับไม่ตรงเวลาอีกละ กินเหลาใช้ชีวิตเหมือนเดิม
อีกแล้วหรอเนี้ย เราก็เริ่มไม่พอใจ เราถามว่ามีดงินซื้อสร้อยรึยัง เค้าก็บอกว่ามีแค่ 20,000 กว่า ทั้งเนื้อทั้งตัว
โห้ยคนจะมาเป็นหลักคนจะมาสร้างครบครัว
ตอนนั่นตื้อๆๆไปอีกค่ะ
ถามว่ารักมั้ยเราก็รัก.. เพร่ะบ้านเค้าไม่ค่อยจะสะดวกเรื่องเงินเท่าไหร่ เค้าทำวานได้เดือนละ 12,000 ค่ะ พ่อแม่พี่เค้า มาขอ ทุกๆเดือน
เราก็เข้าใจ... แต่เราก็งง ว่าไม่พร้อมจะรีบแต่งไปทำไมเราก็โง่ทำไมไม่ปฎิเสธ
กลับมารับผิดชอบแทนหมด ชุด,ของชำร่วย,ค่าจัดงาน ตังเราตังแม่เราล้วนๆ. สินสอดที่มาจากนำพักน้ำแรงฝ่ายชายคือ.สร้อยทอง. 1 บาท. เส้นเดียว. อีกเส้นคือเค้าใส่ยุนานแล้ว. อีก. 1 บาทเราออกเอง. แหวนเราก็ออกเอง. 2 วง
ก่อนวันงานแม่แฟน. โทรมาหาเราขอเงินเราจะไปซื้อทองไห้พ่อฝ่ายชายใส่ เราก็อึ้งนี่พรุ่งนี้แต่งงานแล้ว. มาขอเงินเราไปซื้อทองไห้พ่อฝ่ายชาบใส่ มันใช่หรอวะ
เราก็บอกไปว่ามีหรอกแม่ ค่าชุด. ทอง. ค่าจัดงาน. นู๋ออกไปหมดละ. แก่ก็กำชับว่าอย่าบอกใครน่ะเรื่องนี้... *ทิ้งทายด้วยคำพูดที่ว่า.พ่อเอาเงินมาขอเราแต่งงานหมดละไม่มีเงินใช้
อ้าว...คุณแม่ผัวค่ะ. แล้วใครใช้ไห้มาขอ... คือเพลีย
ัจจุบันฝ่ายชายก็มายุบ้านฉัน. ไม่มีเงินสักบาท. เพราะมีกี่บาทๆไห้พี่แม่ หมด. ทุกวันนี้ฉันก็เลี้ยงสามีค่ะ. แต่ดียุอย่างนึ่งคือ. ไม่มีตังไปเมา. ทำแต่งานช่วยพ่ิช่วยแม่ที่บ้าน.
แต่พ่อแม่เค้า. คอยมาเลม. เงินคือ. ทีละนิดๆ. เหมือนกะว่า. เออเนาะไห้มาแล้ว... ขอคืนบ้างคงไม่เป็นไร. แบบนี้ถูกมั้ยค่ะ. ยืมไปก็หลักหมื่นน่ะค่ะ. บอกว่าจะคืนตอนนี้ 3 เดือนแล้วค่ะ ไม่มาคืน. ไม่พูดถึง. ไม่มาบ้าน. ฉันเลย...
คือทุกวันนี้เข้าใจดีแล้วค่ะ... ว่าที่ทำไปแบบนั่นรีบแต่งงานเพราะอะไร คือบ้านเราค่อนข้างมีฐานะ. ที่ทางเยอะ. อยากไห้ลูกเค้าสบาย... นี่เอง
#ปัจจุบันสามีไม่มีเงินสักบาท. แม่ผัวพ่อก็ค่อยมาเบียดเบียนประจำ. แม่ผัวแต่งแต่ตัว. งานไม่ทำ
เวลาไปบ้านจะพูดทำนองแต่ไม่มีเงินๆ. คือเรารู้สึกไม่ดีเลย ถ้าในกระเป๋ามีเงิน. 2-3 แสนจะคืนไห้หมดเลย่าสินสอด
ท้อค่ะทุกวันนี้... จากที่คิดว่าตัวเองต้องเป็นนางฟ้าเค้าต้องเรามากๆ. พ่อผัวแม่ผัวบอมทุ่มทุนสร้าง. ไม่คิดว่าเรื่องทั้งหมดจะเป็นแบบนี้ #หนักสุดต้องมาดลั้ยงผัวจวบจนถึงทุกวัน...
อยากเลิกค่ะ.