เราคบกับแฟนคนนี้มานานมาก แรกเค้าเป็นคนดีมากๆ ดูแลเอาใจใส่เราได้ ไม่มีเรื่องไห้ทะเลาะเบอะเเว้งอะไรมากมาย แต่เริ่มเข้าปีที่4-5 ช่วงนี้เราเริ่มขยับความสัมพันธ์กันแบบจริงจัง เขาจะเข้าเรียนต่อปวส. และจึงได้รู้อะไรหลายๆอย่างก็ตอนมาอยู่หอด้วยกัน เราจะขอบอกข้อเสียของเราก่อนนะคะ เราเป็นคนขี้หึง อันนี้ยอมรับเขาเปนคนหน้าตาดีมีผญ. มาสนใจเขาอยู่บ่อยๆ แต่เขาบอกกันเรานะว่าเขาไม่เคยยุ่งเราเองก็ไม่เคยเช็คเจอ เเละเราเป็นคนขี้บ่น และเป็นคนปากค่อนข้างรุนเเรงอยู่ ที่เหลือเรายอมรับว่าเราดี เราไม่เคยไปยุ่งกับใคร ไม่เคยมีความลับอะไรกับแฟน และจะบอกว่าไม่เคยซีเรียสเรื่องเงินๆทองๆเลย ตั้งเเต่คบกันมา เรามักจะทำอะไรหาร2 กันยุบ่อยๆ บางครั้งเขาก็เลี้ยง บางครั้งเราก็เลี้ยง แต่ตั้งเเต่อยู่ด้วยกันที่หอ เราเริ่มรู้อะไรจากเขาหลายๆอย่างมาก เราโดนมาทุกรูปแบบ ตั้งเเต่ด่า ชอบบันทอนจิตใจ ชอบเอาชนะ ทำร้ายร่างกาย (เขาบอกเราไม่ได้ตั้งใจ) เคยจับได้ว่าคุยกับคนอื่นครั้งนึ่ง อันนี้เขาอ้างเหตุผลได้มาก เขาบอกว่า(ไม่ได้ตั้งใจ อีกอย่างคุยกันแค่ไม่กี่วันเองแล้วเขาก็คิดได้ว่ามีเรา) คือ... ถ้าคิดได้จริงก็ไม่ควรจะไปยุ่งตั้งเเต่ทีเเรกเเล้วปะ ตอนไปฝึกงาน (เขาขอไปฝึกงานที่ชลบุรี เเล้วเราอยู่สุราษฎร์ธานี โดยเราอยู่หอคนเดียว)เขาโกหกเราว่าคืนนี้เขาจะนอน ขอไห้เราอะนอนไปเลยไม่ต้องรอ อะเราก็นอน ตื่นเช้ามา อยู่ๆ เราสังหรใจว่ามันมีอะไรแปลกๆเมื่อคืนทำไมเขาขอไห้เรานอนเร็ว สรุป เขากินเหล้ากับเพื่อนที่ทำงาน ที่มันปรี๊ดสุดคือเราเข้าเฟสเขาละไปเจอรายชื่อเพื่อนที่พึ่งรับ เป็นผญ 2 คน มันมีผญ คนนึ่งลงในสตอรี่ คือแฟนเรานั่งอยู่กับ ผญ คนนึ่ง เเล้วผญคนที่ถ่ายก็ทำนองแบบ เเซวๆอะไรประมานนี้ เรารู้เราโทไปถามเขา คิดดูละกันเขารับและเขาบอกว่าขะเข้ากทม จะไปหาเพื่อนที่คลอง6 เราพยายามไห้เขาพูดถึงเรื่องเมื่อคืน แต่เขากลับเมา พูดไม่รู้เรื่อง เเล้วก็ตัดสายเราไป โทรไม่ติดอีกเลย... เราเองก็สุด ภายในวันนั้นเราตีตั๋วขึ้นกทม. เพือจะไปเหนไห้แน่ใจว่ามันคือยังไงกันแน่ เราร้องไห้หนักมาก ร้องตั้งเเต่โทคุยโทรศัพท์ที่สุราษ ไปจนถึงกทม. (เรานั่งรถทัวร์ไป) เราดิ่งมาก คิดอะไรไม่ออก ที่สำคันคือเขาหายไปเลยทั้งๆที่รู้ว่าเรากำลังจะขึ้นไปหา จนเช้าอีกวัน พี่สาวเขารู้เรื่องเลยมารับเรา พี่เขาดีมากๆๆๆ พยายามปลอบใจเราทุกทางให้เราใจเย็นๆ เราไปถึงแฟนเราโทหาละเขาบอกว่ากำลังจะมาที่เรากะพี่สาว สรุปมาถึงเขาบอกไม่มีอะไรจิงๆแค่ไม่อยากไห้เราด่าเขาว่าไปกินเหล้ากับเพื่อน (เอาจริงๆมันใช่เหตผลปะ กลัวเราด่า แต่ไม่กลัวว่าเราจะจับได้ว่าโกหก อืม) เราไห้อภัยมาโดยตลอด เราไม่เคยทำผิดกะติกาที่เราตกลงไว้ จนหลังๆมานี้ ที่เราจะเลิกกับเขาคือ ล่าสุดไปกทม เราไปสอบ เขาก็ตามขึ้นมา โดยที่ไม่เอาเงินมาเลย ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้มีเงินยุ3,000กว่าบาท เราบอกเก็บไว้เดียวไปกทม จะไม่มีตังใช้ สรุปเขาเอาไปซื้อของในลาซาด้าหมด เออ เราไม่เป็นไร เเฟนเราเราดูแลได้ พอเขามาถึงหอเรา เท่านั้นละ ยุๆบอกจะไปซื้อน้ำกระท่อมแถวราม โดยขอเงินเรา เราโอเคไห้ไป เขาไปคนเดียวเรายุหอ กลับมาสภาพคือ คนเมามาก ไปเมาอะไรมา คุยกันเเทบไม่รุ้เรื่อง ชวนไปหาไรกิน คือเขามีอารมฉุนเฉียวตลอด เหมือนถ้าใครมีกระตุกสักนิดรึทำไรไห้เขสไม่พอใจ เขาก็พร้อมจะบวก เป็นอยู่แบบนี้จนเราสอบเสร็จ เราจับได้ว่าเขากินยาโรเช่ เอาละทีนี้มาถึงจุดที่เราไม่โอเคเเละอยากจะเลิกจิงๆ เขาไห้เหตุผลว่า เขาเครียดกับทางบ้าน พ่อแม่เขาทะเลาะกันแม่เขาด่าว่า เราซัพพอร์ตเขาตลอด มีอะไรช่วงเหลือตลอด แม้กระทั่งเรื่องเงิน เราอยากไห้เขาสบายใจ เราพาไปเที่ยวแล้วไห้เงินเขาอีก1,000บาท ข้าวอะไรเราเลี้ยงหมด ไปเล่นของเล่นเอเชียทีค เราจ่ายไห้หมดตั้งเเต่ชิงช้ายันบ้านผีสิง เพื่อจะไห้เขาดีขึ้น แต่ปล่าวเลย เขาเสพไม่พอเขาเอามาขายอีก.... เราว่ามันถึงจุดแล้วละที่จะต้องแยกทาง เพราะเราไม่ชอบของแบบนี้อยุ่เเล้ว และเขาเคยรับปากตั้งเเต่แรกคบว่าเขาไม่ยุ่ง สุดท้าย.. คิดอะไรไม่ได้ เขาบอกจะมาขอเราเเต่งงาน ตอนนี้คือใจเราแรกๆดีใจนะที่เขาจริงจังกับเรา แต่ตอนนี้ มันไม่เหลืออะไร จิตใจเราย้ำแย่มากๆ เราร้องไห้เสียใจทุกๆวันจนตอนนี้จะเป็นเดือนละ อธิบายไห้เพื่อนเขา แม่เขาฟังว่าเราจะไม่ไหวแล้ว ทีนี้เพื่อนกับแม่ไห้เขาปรับตัว โดยการเลิกยุ่งของพวกนั้น ใจจริงเราอยากไห้เลิกไห้หมด ตั้งเเต่น้ำกระท่อม บุหรี่ ยาสูบไฟฟ้า เล่นสล็อต อื่นๆอีกที่เราไม่รู้ เเต่เขาขอเลิกแค่ยา เราเริ่มสังหรใจตัวเองแล้ว นี่ขนาดยังไม่เเต่งนะ ไห้ปรับปรุงตัวเอง ยังทำได้ไม่เต้มที่ เราวางแผนอนาคตกับเขาไว้อย่างกะนิยาย หวังว่าสักวันเขาจะดีกว่านี้ จะเลิกยุ่งกับสิ่งที่ทำไห้ตัวเองแย่ลง สุดท้าย เขาไม่ยอมเลิก จบค่ะทุกอย่าง ทุกวันนี้เขาลงทุนจะทำธุรกิจ ทั้งๆที่เราเคยบอกไปแล้วว่ามันความเสี่ยงสูง เขาทำโดยที่ไม่มีเงินเก็บเลย เราเองอยากไห้เขาทำงานประจำมีเงินเก็บก่อนละค่อยลงทุนกับสิ่งที่มันมั่นคงกว่านี้ ถ้าสมมุติธุรกิจมันไม่ดีอย่างน้อยเงินเก็บก็จะช่วยอะไรได้บ้าง เขาบอกอย่างเดียวจะกู้ .... คือเรายังจะฝากชีวิตเราไว้กับเขาได้มั้ย ขนาด2วันที่เเล้วเรานอนอยู่ตี4-5 โทรมาไห้เราโอนตังไห้หน่อย200 อ้างจะไปซื้อ โมเดล คือแบบ .. เราอยากเลิกแล้วจริงๆเรามองไม่เหนหนทางในอนาคตแล้ว แต่จะเลิกยังไงดี อันนี้เราอึดอัดมาก พิมมาบางทีก็ระบายสิ่งที่อยู่ในใจมาตลอด7-8ปี จริงๆมันเยอะมากสิ่งที่จะทำไห้เราอยากเลิกกับเขา แต่เเค่นี้คนอ่านก็เหนื่อยพอละ เราจะเลิกกับเขายังไงไห้เขาเข้าใจว่าเราทนไม่ไหวแล้วจริงๆ แล้วเขาจะปล่อยเราไปโดยที่ไม่ต้องมามีเยื่อใยกันอีก แต่อยากไห้จากกันด้วยดี ❤️‍🩹