คือผมเป็นพวกนอนดึกจนเคยตัว แต่เผอิญกำลังอยู่ในช่วงวัยรุ่น และรู้ว่านอนดึกจะทำให้ไม่สูงขึ้น
เลยพยายามปรับเปลี่ยนพฤฒิกรรมควบคุมตัวเองให้นอนเร็วขึ้น เข้านอนไม่เกินสาม-สี่ทุ่มครับ....
บางวันก็สองทุ่ม แต่ว่านอนเร็วรู้สึกหลับสนิทยากมากครับ ส่วนใหญ่เวลาหลัยมันยังมีสติ รู้นู่นนี่รอบตัว ซึ่งเป็นเรื่องที่น่ารำคาญมากครับ เพราะ บางครั้งมันก็หงุดหงิดรู้สึกว่าทำไมมันยังไม่หลับซักที พอรู้สึกว่านานเข้าก็เลยลุกข้ึ้นมาดูเวลา ปรากฎว่าตีหนึ่งกว่า(หรือใกล้เคียง) เข้าไปหล่ะ
เลยรู้สึกว่าเสียดายมากคนอุตส่าจะนอนเร็วให้ได้แต่เวลาก็ไม่ต่างกับนอนปกติเลย พอเป็นบ่อยเข้า
ก็เลยคิดว่าสงสัยเราเหนื่อยไม่พอ เพลียไม่พอ ช่วงกลางวันก็เลย ใช้เวลาไปกับการออกกำลังกายแทบทั้งหมด
พอตกเย็นกลับบ้านก็เพลียง่วงมาก แต่มันยังไม่ถึงเวลานอนเลย หาอ่านหนังสือฆ่าเวลา แต่ไปๆมาๆ ตกกลางคืน ความง่วงก็หายเป็นปลิดทิ้ง
และพอไม่ง่วงมันก็นอนไม่หลับ ซึ่งผมจะไม่บ่นเลยถ้านานๆทีเป็นครั้ง แต่ล่าสุดผมรู้สึกนอนหลับไม่สนิทมาสามวันติดแล้วเนี่ย
กลางวันเพลียมากปวดไปหมดทั้งตัว(ออกกำลังมาหนัก)  แต่พยายามจะไม่หลับรอหลับทีเดียวกลางคืน แต่ตกกลางคืนทีไร สมองก็กลับมาปึ๋งปั๋งหยั่งกะพึ่งตื่นนอน
แลัวก็เป็นสาเหตุที่นอนไม่หลับอีก....  คือผมหมดปัญญาแล้วอ่ะครับ ขอระบายน่อยเหอะ