อากงผมซึ่งข้ามน้ำข้ามทะเลมาจากเมืองจีน บอกผมมาตั้งแต่เด็ก ๆ ว่า

"โตขึ้นมาให้จำไว้ ทำมาหากิน กินไปยังไงก็ไม่จน...."

คำสอนดังกล่าวอยู่ในหัวสมองของผมมาโดยตลอด
แม้จะหลงลืมใจความเนื้อหาที่แท้จริงก็คือ ทำมาหากิน กินไม่จน อย่าเล่นพนัน อย่าติดอบายมุข
มาถึงตอนนี้ก็ได้แต่ต่อคำสอนของอากงไปแบบปลอบใจตัวเอง

"โตขึ้นมาให้จำไว้ ทำมาหากิน กินไปยังไงก็ไม่จน....แต่ 'อ้วน'!!!"

ไหน ๆ มันก็อ้วนมาจนกลายเป็นหมูกึ่งหมีไปเป็นที่เรียบร้อย
ก็ใช้ชีวิตต่อไปแบบนี้ก็แล้วกัน กินให้อิ่ม นอนให้หลับ ทำงานให้เต็มที่...

วันนี้ก็เลยขอพาไปชิมแบบเรื่อย ๆ เปื่อย ๆ ตามร้านที่มีโอกาสไปต่างกาล ต่างวาระ
รสชาติทั้งหมดเป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ ถ้าไปแล้วไม่ได้แบบนี้ก็อย่ามาว่าผมนะ...