อรสอางค์สู่วิวาห์ราวจับวาด
มองสะอาดสมคู่ตุนาหงัน
เอกบุรุษโอบอุ่นกรคล้องกัน
ด้วยเกี่ยวพันผูกใจไม่ไคลคลา

สยุมพรเป็นสัมพันธไมตรี
ก่อรักร่างสักขีให้แน่นหนา
จึงวางไว้แค้นเคืองเรื่องโกรธา
สุขโสภาจับนัยย์ตาที่จ้องมอง

ศึกสงครามผัดผ่อนวอนพรุ่งนี้
ให้ทิวาราตรีมีเราสอง
วิวาห์ล่วงดื่มด่ำนวลละออง
ลอยละล่องท่องฟ้าจดราตรี

มะลิน้อยค่อยค่อยส่งกลิ่นอ่อน
แล้วสั่นคลอนดวงใจไม่หน่ายหนี
รอยยิ้มแรกแห่งสัมพันธไมตรี
ประดับหน้าดรุณีน้องนงคราญ

แม้นวิวาห์ใครมองว่าจับคู่
หากนึกรู้สิ่งหนึ่งเริ่มประสาน
ซามิเซ็งแทรกขิมฟังกังวาล
เสนาะซ่านฤทัยใจสองดวง