คือหาหมอที่โรงพยาบาลศิริราชมาแล้วปีครึ่งค่ะ ได้รับยามาทานต่อเนื่อง และเราก็ไม่เคยขาดยาเลย แต่ดูเหมือนว่าอาการของโรคจะไม่หายไปสักที เรามีอาการหมกมุ่นกับความคิดอารมณืความรู้สึกของตัวเอง แล้วก็มีอาการจิตหลงผิดเช่น ชอบนับเลขเวลารถติดไฟแดง ถ้านับได้ถึงเลขสิบแล้วจะค่อยออกรถ คือมีความคิดความเชื่อแบบแปลๆอ่ะค่ะ คุณหมอเรียกอาการดังล่าวว่า Magical thinking หรือมีความคิดเพี๊ยนๆหมือนเด็ก
คิดว่าทานาแล้วจะหาย แต่กินยามาแล้วปีครี่งก็ไม่หายเลยค่ะ กลุ้มใจมากๆ ไม่รู้จะทำไงดี โดยคนรอบข้างก็ดูอาการไม่ออกเลยนะคะ แม้กระทั่งเพื่อนสนิท หรือครอบครัว คุยกับคุณแม่คุณแม่ก็เลยบอกให้เลิกไป เพราะเปลืองเงินค่ารักษา.... หมอนัดเสาร์ที่ผ่านมาก็ตัดสินใจไม่ไปแล้วค่ะ คือ คิดว่าไปก็ไม่ช่วยอะไร อยากรู้ว่ามีวิธีไหนจะบำบัดเราได้บ้างมั๊ยคะ วิธีที่เรียกว่าจิตบำบัดอ่ะ เพราะเรามีอาการไม่อยากเข้าสังคมด้วย คือเรากลายเป็นคนอมทุกข์ไปแล้วอ่ะค่ะ ทั้งทั้งที่ชีวิตก็มีพร้อมทุกอย่างนะค่ะ คนอิจฉาก็มีค่ะ แต่อมทุก๘เพราะมัวแต่หมกมุ่นกับอาการของโรค คือคิดซ้ำๆแต่เรื่องราวของตัวเอง ใช้ชีวิตมีความสัมพันธ์กับเพื่อนอย่างเป็นปกติไม่ได้ มีอันจะต้อออกห่างเพื่อน เพราะมีความวิตกกังวลว่าเพื่อนจะดูถูกเรา......