กลอนสุภาพ

o โอ้ .. อิ่มเอมเกษมรสหมดแล้วหรือ
ตาไม่ปรือถือว่าเพิ่มเติมยังไหว
จบของคาวเฝ้ามองของหวานไว
พอจะมีบ้างไหมให้ยกมา

o อากาศร้อนอ่อนอกใจกระไรนัก
ผึ่งพุงพักหากหอมหวนป่วนนาสา
กลิ่นน้ำตาลหวานลอยอ้อยอิ่งมา
ชะเง้อหาว่าสิ่งใดใยยั่วยวน

o สีเหลืองทองผ่องตาลแร่แช่คนเคี่ยว
ประเดี๋ยวเดียวเหนียวงวดข้นจนสีล้วน
เปลี่ยนจากเหลืองเรืองทองน้องแดงนวล
น้ำเชื่อมชวนกระบวนชิมลิ้มหวานรอ

o เครื่องเคราเคียงเรียงมาประดาพร้อม
กล้วยเกือบสุกลูกป้อมยอมเก็บหนอ
ปอกล้างเกลี้ยงเพียงหั่นเถือเหลือคำพอ
ใส่ลงหม้อขอเคี่ยวหวานน้ำตาลลง

o พิเศษกว่าที่ใดใช้กระเจี๊ยบ
น้ำแดงเฉียบเทียบสีที่ประสงค์
ได้ความเปรี้ยวเกี่ยวความหวานอันเจาะจง
ราดคาราเมลกล้วยเชื่อมลง .. ตรงในจาน

o หวานเสียจริงยิ่งกินคำน้ำแข็งช่วย
ตักใส่ถ้วยด้วยละลายในความหวาน
ทั้งเย็นรื่นชื่นคอต่อสำราญ
ไล่รำคาญตะวันร้อนผ่อนพระพาย

o นอกจากนี้ยังมีสับปะรด
น้ำแข็งบดสดมะนาวเราฝานใส่
เปรี้ยวหวานรับกรับกรุบก้อนหย่อนลงไป
เย็นชื่นใจไม่อบอ้าวเจ้าสุรีย์

o วุ้นแมงลักชักถั่วแดงแบ่งขนุน
ชุลมุนวุ่นในถ้วยด้วยสันสี
สี่สหายใส่ร่วมรวมกันที
ดั่งน้องพี่มีเพื่อนเกลื่อนผองเกลอ

o มะม่วงสดลดหวานน้ำตาลละ
จิ้มน้ำปลากะปิหวานซ่านลิ้นเสมอ
น้ำลายสอขอเถิดเกิดได้เจอ
อย่าประมาทเลินเล่อ .. เผลออดชิม

  ******************